نمیریه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نميريه‏''' از «غلاة» شيعه و پيروان محمد بن نصير نميرى بودند كه در زمان [[امام على بن محمد (ع)]] به امامت او گرائيدند و پس از وى به مردی به نام محمدبن نصیر نمیری که ادعای پیامبری داشت، گرویدند.

==پیشینه==

[[شيخ طوسى]] در کتاب رجال خود وى را از ياران [[امام محمد تقى (ع)]] و در كتاب‏ «الغيبه» او را از ياران [[امام حسن عسكرى (ع)]] شمرده است و چون آن امام در گذشت، ادعای بابيت کرده و مقام محمد بن عثمان را كه از [[نواب اربعه]] و اصحاب [[امام زمان (عجل الله فرجه الشریف)]] بود، از آن خود می دانست. ابو جعفر محمد بن عثمان وى را لعنت نمود و از وى تبرى جست. [[علّامه حلّى]] در قسمت دوم از رجال خود می گويد كه محمد بن نصير از بزرگان [[بصره]] بود و مردى دانشمند به شمار می‌رفت، ولى در حديث و روايت او را از ضعفا شمرده است.  

برخى محمد بن نصير نميرى را موسس فرقه نصیریه می دانستند.

==عقاید ==

===حلول===

نمیریه معتقد بودند که خداى تعالى برخى از اوقات در جسد  امام على (ع) حلول می‌کرد.

===ادعای نبوت===

موسس این فرقه ادعای نبوت می کرد و می گفت كه امام حسن العسكرى (ع) وى را بدان كار برانگيخته و او خدا است.

===گزافه گویی===

وى درباره «تناسخ» سخن می‌گفت و در باره امام حسن عسكرى (ع) گزافه ‏گويى می‌کرد.

===زناشویی با محارم و نزدیکی با هم جنس===

محمد بن نصير،  زناشويى با محارم و نزديكى با مردان را روا می شمرد و آن كار را نوعى از فروتنى و خدمتگزاری می دانست و می گفت که اين كار از شهوت‌راني هاى نيك است و خداوند آن را ناروا نشمرده است.<ref>مشکور محمدجواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 450 با ویرایش اندک</ref> <ref>نوبختی حسن بن موسی، فرق الشيعة، با تحقیق محمد جواد مشکور، تهران، نشر مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ص 93- 94.</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلین، مصر، ص 84</ref>  

=پانویس=

[[رده: فرق و مذاهب کلامی]]