ابراهیم بن نصیر كشی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱۸: خط ۱۸:
    | وبگاه =  
    | وبگاه =  
    }}
    }}
    '''ابراهیم بن نصیر كشی'''، [[محدث]] [[شیعی]] در نیمه اول قرن چهارم. وفات او نیز به درستی روشن نیست، اما این اندازه معلوم است كه [[ابوعمرو كشی]] كه حدود363هجری وفات یافته از شاگردان وی در [[كوفه]] بوده است، بنابراین سال‏‌ها پیش از این تاریخ زندگی را به سر آورده است. [[شیخ طوسی]] ایشان را فردی مطمئن و كثیرالحدیث به‏ شمار آورده است. كتابی در موضوع [[حدیث]] داشته كه نام آن در منابع رجالی روشن نشده است.
    '''ابراهیم بن نصیر کشی'''، [[محدث]] [[شیعی]] در نیمه اول قرن چهارم. وفات او نیز به درستی روشن نیست، اما این اندازه معلوم است که [[ابوعمرو كشی|ابوعمرو کشی]] که حدود363هجری وفات یافته از شاگردان وی در [[كوفه|کوفه]] بوده است، بنابراین سال‏‌ها پیش از این تاریخ زندگی را به سر آورده است. [[محمد بن حسن طوسی|شیخ طوسی]] ایشان را فردی مطمئن و کثیرالحدیث به‏ شمار آورده است. کتابی در موضوع [[حدیث]] داشته که نام آن در منابع رجالی روشن نشده است.


    == معرفی اجمالی ==
    == معرفی اجمالی ==
    ابراهیم بن نصیر كشی، ابو اسحاق. محدث شیعی در نیمه اول سده چهارم. ولادت او در نیمه نخست سده سوم(حدود 240هجری) روی داده است، زیرا وی از شاگردان [[ایوب بن نوح]] (م. ح255ق) است كه خود از نمایندگان [[امام هادی|امام هادی علیه‌السلام]](م254ق) و [[امام عسكری(ع)|امام عسكری علیه‌السلام]](م260ق) بوده است. بنابراین وی در زمان اخذ روایت از ایوب بن نوح، حداقل پانزده ساله بود.  
    ابراهیم بن نصیر کشی، ابو اسحاق. محدث شیعی در نیمه اول سده چهارم. ولادت او در نیمه نخست سده سوم (حدود 240هجری) روی داده است، زیرا وی از شاگردان [[ایوب بن نوح]] (م. ح255ق) است که خود از نمایندگان [[علی بن محمد (هادی)|امام هادی علیه‌السلام]] (م254ق) و [[حسن بن علی (عسکری)|امام عسکری علیه‌السلام]] (م260ق) بوده است. بنابراین وی در زمان اخذ روایت از ایوب بن نوح، حداقل پانزده ساله بود.  


    وفات او نیز به درستی روشن نیست، اما این اندازه معلوم است كه «ابوعمرو كشی» كه حدود363هجری وفات یافته از شاگردان وی در كوفه بوده است، بنابراین وی سال‏‌ها پیش از این تاریخ زندگی را به سر آورده است. وی اهل «كش» نزدیک [[سمرقند]] است. كش در آن زمان منطقه‌‏ای عالم‏ خیز بود و بسیاری از عالمان [[شیعه]] از آن‌جا برخاسته‌‏اند. احتمالاً وی تحصیلات مقدماتی را در همان‌جا گذرانده و سپس از آنجا به كوفه آمد و در كنار هم‏وطنان معاصر خود همچون [[محمد بن مسعود عیاشی]]، [[آدم بن محمد بن قلانسی بلخی]]، [[ابراهیم بن علی كوفی سمرقندی]] و [[حسین بن اشكیب مروزی]] به استماع [[حدیث]] پرداخت. از دیگر معاصران او برادرش [[حمدویه بن نصیر كشی]] است كه از راویان حدیث و استاد «ابوعمرو كشی»(م. ح363ق) بوده است. شیخ طوسی وی را فردی مطمئن و '''كثیرالحدیث''' به‏ شمار آورده است. او هم‌چنین از «محمد بن عیسی بن عبید» و «محمد بن عبدالحمید» روایت دارد. ایشان كتابی در موضوع حدیث داشته كه نام آن در منابع رجالی روشن نشده است.
    وفات او نیز به درستی روشن نیست، اما این اندازه معلوم است که «ابوعمرو کشی» که حدود363هجری وفات یافته از شاگردان وی در کوفه بوده است، بنابراین وی سال‏‌ها پیش از این تاریخ زندگی را به سر آورده است. وی اهل «کش» نزدیک [[سمرقند]] است. کش در آن زمان منطقه‌‏ای عالم‏ خیز بود و بسیاری از عالمان [[شیعه]] از آن‌جا برخاسته‌‏اند. احتمالاً وی تحصیلات مقدماتی را در همان‌جا گذرانده و سپس از آنجا به کوفه آمد و در کنار هم‏وطنان معاصر خود همچون [[محمد بن مسعود عیاشی]]، [[آدم بن محمد بن قلانسی بلخی]]، [[ابراهیم بن علی كوفی سمرقندی|ابراهیم بن علی کوفی سمرقندی]] و [[حسین بن اشكیب مروزی|حسین بن اشکیب مروزی]] به استماع [[حدیث]] پرداخت. از دیگر معاصران او برادرش [[حمدویه بن نصیر كشی|حمدویه بن نصیر کشی]] است که از راویان حدیث و استاد «ابوعمرو کشی» (م. ح363ق) بوده است. شیخ طوسی وی را فردی مطمئن و '''کثیرالحدیث''' به‏ شمار آورده است. او هم‌چنین از «محمد بن عیسی بن عبید» و «محمد بن عبدالحمید» روایت دارد. ایشان کتابی در موضوع حدیث داشته که نام آن در منابع رجالی روشن نشده است.


    == استادان ==
    == استادان ==
    خط ۲۹: خط ۲۹:


    == شاگردان ==
    == شاگردان ==
    «ابوعمرو كشی» كه حدود363هجری وفات یافته از شاگردانش در [[کوفه|كوفه]] بوده است.
    «ابوعمرو کشی» که حدود363هجری وفات یافته از شاگردانش در [[کوفه]] بوده است.


    == منابع ==
    == منابع ==

    نسخهٔ ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۴۹

    ابراهیم بن نصیر كشی
    ابراهیم بن نصیر كشی.jpg
    نام کاملابراهیم بن نصیر كشی
    اطلاعات شخصی
    محل تولدسمرقند، کش
    روز درگذشتحدود 335ق.
    دیناسلام، شیعه
    استادان
    • ایوب بن نوح
    • محمد بن اسماعیل رازی
    شاگردانابوعمرو كشی
    فعالیت‌هامحدث شیعی

    ابراهیم بن نصیر کشی، محدث شیعی در نیمه اول قرن چهارم. وفات او نیز به درستی روشن نیست، اما این اندازه معلوم است که ابوعمرو کشی که حدود363هجری وفات یافته از شاگردان وی در کوفه بوده است، بنابراین سال‏‌ها پیش از این تاریخ زندگی را به سر آورده است. شیخ طوسی ایشان را فردی مطمئن و کثیرالحدیث به‏ شمار آورده است. کتابی در موضوع حدیث داشته که نام آن در منابع رجالی روشن نشده است.

    معرفی اجمالی

    ابراهیم بن نصیر کشی، ابو اسحاق. محدث شیعی در نیمه اول سده چهارم. ولادت او در نیمه نخست سده سوم (حدود 240هجری) روی داده است، زیرا وی از شاگردان ایوب بن نوح (م. ح255ق) است که خود از نمایندگان امام هادی علیه‌السلام (م254ق) و امام عسکری علیه‌السلام (م260ق) بوده است. بنابراین وی در زمان اخذ روایت از ایوب بن نوح، حداقل پانزده ساله بود.

    وفات او نیز به درستی روشن نیست، اما این اندازه معلوم است که «ابوعمرو کشی» که حدود363هجری وفات یافته از شاگردان وی در کوفه بوده است، بنابراین وی سال‏‌ها پیش از این تاریخ زندگی را به سر آورده است. وی اهل «کش» نزدیک سمرقند است. کش در آن زمان منطقه‌‏ای عالم‏ خیز بود و بسیاری از عالمان شیعه از آن‌جا برخاسته‌‏اند. احتمالاً وی تحصیلات مقدماتی را در همان‌جا گذرانده و سپس از آنجا به کوفه آمد و در کنار هم‏وطنان معاصر خود همچون محمد بن مسعود عیاشی، آدم بن محمد بن قلانسی بلخی، ابراهیم بن علی کوفی سمرقندی و حسین بن اشکیب مروزی به استماع حدیث پرداخت. از دیگر معاصران او برادرش حمدویه بن نصیر کشی است که از راویان حدیث و استاد «ابوعمرو کشی» (م. ح363ق) بوده است. شیخ طوسی وی را فردی مطمئن و کثیرالحدیث به‏ شمار آورده است. او هم‌چنین از «محمد بن عیسی بن عبید» و «محمد بن عبدالحمید» روایت دارد. ایشان کتابی در موضوع حدیث داشته که نام آن در منابع رجالی روشن نشده است.

    استادان

    اساتید او «محمد بن اسماعیل رازی» و «ایوب بن نوح بن دراج» هستند.

    شاگردان

    «ابوعمرو کشی» که حدود363هجری وفات یافته از شاگردانش در کوفه بوده است.

    منابع

    • اختیار معرفه الرجال، ج1صص3 به بعد؛
    • تهذیب المقال، ج1ص372؛
    • رجال طوسی، ص407 شماره 5933؛
    • طبقات اعلام الشیعه، ج1ص6؛
    • الفهرست، شیخ طوسی، ص45 شماره 28؛
    • معجم رجال الحدیث، ج1ص285 شماره 326.