ابراهیم بن عمروس همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'اهل‌سنت' به 'اهل سنت') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''ابراهیم بن عمروس هَمْدانی'''، [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]]. به گفته [[ذهبی]] وفات او در 321هجری اتفاق افتاده است. | '''ابراهیم بن عمروس هَمْدانی'''، [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]]. به گفته [[ذهبی]] وفات او در 321هجری اتفاق افتاده است. ذکر این لقب گویای آن استکه وی مدتی در فسطاط، یکی از شهرهای مهم [[مصر]] زندگی میکرده است. | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
ابراهیم بن عمروس هَمْدانی، [[فقیه]] و [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. سال ولادت او در دست نیست اما وفات او در اوایل قرن چهارم هجری و احتمالاً در | ابراهیم بن عمروس هَمْدانی، [[فقیه]] و [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. سال ولادت او در دست نیست اما وفات او در اوایل قرن چهارم هجری و احتمالاً در هَمْدان اتفاق افتاده است زیرا وی استاد [[ابوالحسن علی بن بابویه قمی]] بود و [[محمد بن علی بن بابویه قمی|ابن بابویه]] در هَمْدان در اواخر عمر او از او نقل [[حدیث]] کرده است. به گفته ذهبی وفات او در 321هجری اتفاق افتاده است. برخی از روایات او در [[امالی (کتاب)|امالی]] و [[خصال (کتاب)|خصال]] [[محمد بن علی بن بابویه قمی|شیخ صدوق]] درباره فضیلت [[علی بن ابی طالب|علی]] ذکر شده است. از دوران کودکی و محل پرورش او اطلاعی در دست نیست. قرائن نشان میدهند که وی در علم و دانش به حد کمال رسیده بود و علاوه بر عالمان شیعی، بسیاری از [[محدّث|محدثان]] [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] نیز از او نقل حدیث کردهاند. | ||
== لقب == | == لقب == | ||
[[ذهبی]] با اشاره به | [[ذهبی]] با اشاره به این‌که وی امام و پیشوای هَمْدان بود، از او با لقب «فسطاطی» یاد میکند. ذکر این لقب گویای آن استکه وی مدتی در فسطاط، یکی از شهرهای مهم [[مصر]] زندگی میکرده است. | ||
== استادان == | == استادان == | ||
استاد او «ابوعلی حسن بن اسماعیل قحطبی» است. وی هم‌چنین از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] مانند [[احمدبن بدیل بن قریش]](قاضی هَمْدان) نیز روایت دارد. | استاد او «ابوعلی حسن بن اسماعیل قحطبی» است. وی هم‌چنین از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] مانند [[احمدبن بدیل بن قریش]] (قاضی هَمْدان) نیز روایت دارد. | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
از شاگردان شیعی او میتوان «ابوالحسن علی بن بابویه قمی»(پدر [[شیخ صدوق]]) را نام برد. از او اثر تألیفی برجای نمانده است. | از شاگردان شیعی او میتوان «ابوالحسن علی بن بابویه قمی» (پدر [[محمد بن علی بن بابویه قمی|شیخ صدوق]]) را نام برد. از او اثر تألیفی برجای نمانده است. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
* خصال شیخ صدوق، ص515؛ | * خصال شیخ صدوق، ص515؛ | ||
* امالی شیخ صدوق، ص57 حدیث 14؛ | * امالی شیخ صدوق، ص57 حدیث 14؛ | ||
* تهذیب | * تهذیب الکمال، ابوالحجاج یوسف مزی، ج1ص270 شماره13؛ | ||
* سیر اعلام النبلاء، ج14ص550 شماره 315؛ | * سیر اعلام النبلاء، ج14ص550 شماره 315؛ | ||
* طبقات اعلام الشیعه، ج1ص4. | * طبقات اعلام الشیعه، ج1ص4. | ||
نسخهٔ ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۰
| ابراهیم بن عمروس همدانی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابراهیم بن عمروس همدانی |
| نام‌های دیگر | ابواسحاق هَمْدان فسطاطی |
| اطلاعات شخصی | |
| روز درگذشت | 321ق. |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان |
|
| شاگردان | ابوالحسن علی بن بابویه قمی |
| فعالیت‌ها | فقیه، محدث شیعی |
ابراهیم بن عمروس هَمْدانی، فقیه و محدث شیعی. به گفته ذهبی وفات او در 321هجری اتفاق افتاده است. ذکر این لقب گویای آن استکه وی مدتی در فسطاط، یکی از شهرهای مهم مصر زندگی میکرده است.
معرفی اجمالی
ابراهیم بن عمروس هَمْدانی، فقیه و محدث شیعی. سال ولادت او در دست نیست اما وفات او در اوایل قرن چهارم هجری و احتمالاً در هَمْدان اتفاق افتاده است زیرا وی استاد ابوالحسن علی بن بابویه قمی بود و ابن بابویه در هَمْدان در اواخر عمر او از او نقل حدیث کرده است. به گفته ذهبی وفات او در 321هجری اتفاق افتاده است. برخی از روایات او در امالی و خصال شیخ صدوق درباره فضیلت علی ذکر شده است. از دوران کودکی و محل پرورش او اطلاعی در دست نیست. قرائن نشان میدهند که وی در علم و دانش به حد کمال رسیده بود و علاوه بر عالمان شیعی، بسیاری از محدثان اهل‌سنت نیز از او نقل حدیث کردهاند.
لقب
ذهبی با اشاره به این‌که وی امام و پیشوای هَمْدان بود، از او با لقب «فسطاطی» یاد میکند. ذکر این لقب گویای آن استکه وی مدتی در فسطاط، یکی از شهرهای مهم مصر زندگی میکرده است.
استادان
استاد او «ابوعلی حسن بن اسماعیل قحطبی» است. وی هم‌چنین از علمای اهل‌سنت مانند احمدبن بدیل بن قریش (قاضی هَمْدان) نیز روایت دارد.
شاگردان
از شاگردان شیعی او میتوان «ابوالحسن علی بن بابویه قمی» (پدر شیخ صدوق) را نام برد. از او اثر تألیفی برجای نمانده است.
منابع
- خصال شیخ صدوق، ص515؛
- امالی شیخ صدوق، ص57 حدیث 14؛
- تهذیب الکمال، ابوالحجاج یوسف مزی، ج1ص270 شماره13؛
- سیر اعلام النبلاء، ج14ص550 شماره 315؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص4.