احمد بن احمد كوفی كاتب: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
|||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
* [[محمد بن یعقوب کلینی]] | |||
* [[نجاشی]] | |||
* [[شیخ طوسی]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
* رجال طوسی، ص414 شماره 5989؛ | * رجال طوسی، ص414 شماره 5989؛ | ||
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۱
| احمد بن احمد كوفی كاتب | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد بن احمد كوفی كاتب |
| نام‌های دیگر | کوفی، كاتب |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 314 ق، ۳۰۵ ش، ۹۲۶ م |
| محل تولد | کوفه |
| سال درگذشت | 380 ق، ۳۶۹ ش، ۹۹۰ م |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان | محمد بن یعقوب كلینی |
| شاگردان |
|
| فعالیت‌ها | محدث امامی |
احمد بن احمد کوفی کاتب، محدث امامی در نیمه دوم قرن چهارم هجری. از شاگردان محمد بن یعقوب کلینی است. از معاصران او در بغداد ابوالحسین احمد بن علی بن سعید کوفی و ابوالحسن احمد بن محمد بن علی کوفی هستند.
معرفی اجمالی
احمد بن احمد کوفی کاتب، ابوالحسین. محدث امامی در نیمه دوم قرن چهارم هجری. ولادت او در کوفه و حدود 314هجری اتفاق افتاد زیرا وی از شاگردان شیخ کلینی است و در زمان اخذ روایت از کلینی حداقل باید پانزده ساله بوده باشد هر چند ممکن است وی در آن زمان از سن بیشتری برخوردار بوده باشد. وفات او نیز به خوبی روشن نیست اما میتوان حدس زد که وی حداقل تا سال 380هجری حیات داشته است. زیرا نجاشی که در سال 372هجری متولد شده است هنگامی که در زمان کودکی اش(هشت سالگی) در مسجد لؤلؤیی بغداد به فراگیری قرائت قرآن نزد متولی مسجد مشغول بود، او را دیده که الکافی را برای شاگردانش قرائت میکند. بنابراین وی در زمان کودکی نجاشی در قید حیات بوده است.
درباره شرححال او گزارشی در منابع دیده نمیشود. از لقب «کوفی» استنباط میشود که وی اهل کوفه بود و در آن‌جا پرورش یافته است. سپس به بغداد آمد و نزد مهمترین استادش یعنی محمد بن یعقوب کلینی به استماع حدیث پرداخت و مسئولیت کتابت احادیث نیز با او بوده است، از اینرو وی را «کاتب» لقب دادهاند. از معاصران او در بغداد «ابوالحسین احمد بن علی بن سعید کوفی» و «ابوالحسن احمد بن محمد بن علی کوفی» هستند. شیخ طوسی این دو معاصرش را افرادی مستقل ندانسته و اذعان کرده که آنها با صاحب شرححال متحد هستند. از همبحثان و معاصران دیگر او میتوان هارون بن موسی تلعکبری و ابوالمفضل محمد بن عبدالله شیبانی را نام برد. وی شاگردان زیادی تربیت کرده است ولی بیشتر آنها گم‌نام هستند. از جمله شاگردانی که در حلقه درس او حضور داشتند این‌ها هستند: «شیخ مفید»، «احمد بن عبدون»، «سید مرتضی علم الهدی»، «ابوالحسن عقرایی تمار» و «ابونصر محمد بن احمد بن حمدون واسطی». از او کتاب یا رسالهای بر جای نمانده است.
استادان
معروف‌ترین استاد ایشان شیخ کلینی بوده است.
شاگردان
- شیخ مفید،
- احمد بن عبدون؛
- سید مرتضی علم الهدی؛
- ابوالحسن عقرایی تمار؛
- ابونصر محمد بن احمد بن حمدون واسطی از شاگردان بنام و مشهور او هستند.
جستارهای وابسته
منابع
- رجال طوسی، ص414 شماره 5989؛
- رجال نجاشی، ص377 شماره 1026؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1صص19، 34 و51؛
- فتح الابواب، سید بن طاوس، ص185، پاورقی؛
- الفوائد الرجالیه، ج2ص82؛
- الفهرست، طوسی، ص211 شماره 602؛
- الکلینی و الکافی، عبدالرسول غفاری، ص184؛
- معجم رجال الحدیث، ج2ص42 شماره 426، و ج19ص54 شماره 12067.