احمد بن مفلس حمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''احمد بن مفلس حمانی'''، (حدود 231 – 308ق) ابوالعباس. [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. تاریخ ولادت او در دست نیست. اصالتاً اهل [[کوفه]] از طائفه «بنی‌حمان» است. از او آثار تألیفی گزارش نشده است.
'''احمد بن مفلس حمانی'''، (حدود 231 – 308ق) ابوالعباس. [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]].  


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
احمد بن مفلس حمانی، محدث شیعی. نام پدرش «مفلس»(بر وزن محدث) است که به معنای ورشکسته است، اما در بعضی از منابع نام پدر او «مغلس»(به تشدید لام) آمده و مغلس از ریشه «غلس» به معنای تاریکی آخر شب است. تاریخ ولادت او در دست نیست. برخی از معاصران او یعنی [[ابوسعد مالینی]] سن او را در 297 هجری، بیش از شصت سال تخمین زده است که در این‏ صورت تولد او حداقل می‏ بایست در 231هجری روی داده باشد تا امکان روایت او از یکی از استادانش که در 246هجری وفات یافته، وجود داشته باشد. وفات او  در 308 هجری در بغداد اتفاق افتاد. وی اصالتاً اهل کوفه از طائفه «بنی‌حمان» است و ظاهراً بخشی از تحصیلات خود را در آن‌جا انجام داده است، زیرا تعدادی از استادان او در کوفه اقامت داشتند. سپس برای ادامه تحصیل به بغداد آمد و در شرق بغداد مسکن گرفت و در آن‌جا ضمن استماع حدیث، سالیان درازیبه نقل روایت نیز مشغول بوده است اما احادیث او در منابع [[اهل‏‌سنت]] به شدت تضعیف شده و در منابع [[مذهب شیعه|شیعی]] نیز سخنی درباره ارزش روایات او به میان نیامده است. از او آثار تألیفی گزارش نشده است.
احمد بن مفلس حمانی، محدث شیعی. نام پدرش «مفلس» (بر وزن محدث) است که به معنای ورشکسته است، اما در بعضی از منابع نام پدر او «مغلس» (به تشدید لام) آمده و مغلس از ریشه «غلس» به معنای تاریکی آخر شب است. تاریخ ولادت او در دست نیست. برخی از معاصران او یعنی [[ابوسعد مالینی]] سن او را در 297 هجری، بیش از شصت سال تخمین زده است که در این‏ صورت تولد او حداقل می‏ بایست در 231هجری روی داده باشد تا امکان روایت او از یکی از استادانش که در 246هجری وفات یافته، وجود داشته باشد. وفات او  در 308 هجری در بغداد اتفاق افتاد. وی اصالتاً اهل کوفه از طائفه «بنی‌حمان» است و ظاهراً بخشی از تحصیلات خود را در آن‌جا انجام داده است، زیرا تعدادی از استادان او در کوفه اقامت داشتند. سپس برای ادامه تحصیل به بغداد آمد و در شرق بغداد مسکن گرفت و در آن‌جا ضمن استماع حدیث، سالیان درازیبه نقل روایت نیز مشغول بوده است اما احادیث او در منابع [[اهل‏‌سنت]] به شدت تضعیف شده و در منابع [[مذهب شیعه|شیعی]] نیز سخنی درباره ارزش روایات او به میان نیامده است. از او آثار تألیفی گزارش نشده است.


== استادان ==
== استادان ==

نسخهٔ ‏۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۸

احمد بن مفلس حمانی
احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
نام کاملاحمد بن مفلس حمانی
اطلاعات شخصی
سال تولد231 ق، ۲۲۵ ش‌، ۸۴۶ م
محل تولدکوفه
سال درگذشت308 ق، ۲۹۹ ش‌، ۹۲۰ م
محل درگذشتبغداد
دیناسلام، شیعه
استادان
  • قاسم رسیبن ابراهیم طباطبا
  • ثابت بن محمد زاهد کوفی
  • ابونعیم فضل بن دکین
شاگردانابوطالب عبیدالله بن احمد انباری
فعالیت‌هامحدث شیعی

احمد بن مفلس حمانی، (حدود 231 – 308ق) ابوالعباس. محدث شیعی.

معرفی اجمالی

احمد بن مفلس حمانی، محدث شیعی. نام پدرش «مفلس» (بر وزن محدث) است که به معنای ورشکسته است، اما در بعضی از منابع نام پدر او «مغلس» (به تشدید لام) آمده و مغلس از ریشه «غلس» به معنای تاریکی آخر شب است. تاریخ ولادت او در دست نیست. برخی از معاصران او یعنی ابوسعد مالینی سن او را در 297 هجری، بیش از شصت سال تخمین زده است که در این‏ صورت تولد او حداقل می‏ بایست در 231هجری روی داده باشد تا امکان روایت او از یکی از استادانش که در 246هجری وفات یافته، وجود داشته باشد. وفات او در 308 هجری در بغداد اتفاق افتاد. وی اصالتاً اهل کوفه از طائفه «بنی‌حمان» است و ظاهراً بخشی از تحصیلات خود را در آن‌جا انجام داده است، زیرا تعدادی از استادان او در کوفه اقامت داشتند. سپس برای ادامه تحصیل به بغداد آمد و در شرق بغداد مسکن گرفت و در آن‌جا ضمن استماع حدیث، سالیان درازیبه نقل روایت نیز مشغول بوده است اما احادیث او در منابع اهل‏‌سنت به شدت تضعیف شده و در منابع شیعی نیز سخنی درباره ارزش روایات او به میان نیامده است. از او آثار تألیفی گزارش نشده است.

استادان

از اساتید او «قاسم رسیبن ابراهیم طباطبا»(م246ق)، «ثابت بن محمد زاهد کوفی» و «ابونعیم فضل بن دکین» هستند.

شاگردان

از شاگردان او «ابوطالب عبیدالله بن احمد انباری»(م356ق) است که وی نیز در منابع رجالی توثیق نشده است.

منابع

  1. رجال نجاشی، ص314 شماره 859؛
  2. ایضاح الاشتباه، ص116 شماره 103؛
  3. تاریخ بغداد، ج5ص236 شماره 2697؛
  4. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص58.