منصور بن احمد قصار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
| تاریخ تولد =  
| تاریخ تولد =  
| محل تولد =  
| محل تولد =  
| سال درگذشت =  
| سال درگذشت = 368 ق
| تاریخ درگذشت = بعد 368 قمری
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت =  
| محل درگذشت =  
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی | }}
| استادان =  
| شاگردان =  
| شاگردان =  
| دین = [[اسلام]]
| دین = [[اسلام]]
خط ۱۸: خط ۱۸:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''اسماعیل بن منصور بن احمد قصار'''، [[محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] اواسط قرن چهارم هجری است. از او تنها یک [[حدیث]] در جوامع روایی [[مذهب شیعه|شیعه]] باقی مانده که از [[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام صادق (علیه السلام)]] نقل شده و درباره [[آداب مسجد]] وارد شده است.
'''اسماعیل بن منصور بن احمد قصار'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] اواسط قرن چهارم هجری است. از او تنها یک [[حدیث]] در جوامع روایی [[مذهب شیعه|شیعه]] باقی مانده که از [[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام صادق (علیه السلام)]] نقل شده و درباره [[آداب مسجد]] وارد شده است.


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==

نسخهٔ ‏۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۲

منصور بن احمد قصار
عالمان شیعه.jpg
نام کاملاسماعیل بن منصور بن احمد قصار
اطلاعات شخصی
سال درگذشت368 ق، ۳۵۷ ش‌، ۹۷۹ م
دیناسلام، شیعه
فعالیت‌هامحدث شیعی

اسماعیل بن منصور بن احمد قصار، محدث شیعی اواسط قرن چهارم هجری است. از او تنها یک حدیث در جوامع روایی شیعه باقی مانده که از امام صادق (علیه السلام) نقل شده و درباره آداب مسجد وارد شده است.

معرفی اجمالی

اسماعیل بن منصور بن احمد قصار، محدث شیعی در اواسط چهارم هجری. کنیه او در منابع ذکر نشده است. شیخ صدوق که در 368 هجری در «فَرغانه» (بر وزن پروانه) به سر می‏‌برد، از وی حدیث شنیده است، بنابراین وی تا این تاریخ زنده بوده است. از تاریخ تولد و زادگاه او اطلاعی در دست نیست. گویا فَرغانه وطن او بوده است که وی در آنجا اقامت داشته است. به گفته یاقوت در معجم البلدان «فرغانه» منطقه وسیعی در ماوراءالنهر است که در ناحیه ترکستان (ازبکستان) قرار گرفته و با سمرقند پنجاه فرسخ (سیصد کیلومتر) فاصله دارد.

درباره چگونگی تحصیلات و مسافرت‏‌های علمی او گزارشی نیافتیم. از او تنها یک حدیث در جوامع روایی شیعه باقی مانده که از امام صادق (علیه السلام) نقل شده و درباره آداب مسجد وارد شده است. وی این حدیث را از «ابوعبدالله محمد بن قاسم بن محمد علوی» نقل کرده و شیخ صدوق نیز آن را از وی شنیده است. وی ظاهراً دارای اثر تألیفی نبوده است.

منابع

  1. الخصال، ص268، باب الخمسه، حدیث3؛
  2. معجم البلدان، ج4ص253؛
  3. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص65.