confirmed، مدیران
۳۷٬۳۵۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = محمد تقی مجلسی | |||
| تصویر = علامه مجلسی.jpg | |||
| نام = محمد تقی بن ملاعلی مجلسی اصفهانی | |||
| | | نامهای دیگر = مجلسی اول | ||
|نام | | سال تولد = ۱۰۰۳ ق | ||
| تاریخ تولد = | |||
| | | محل تولد = [[اصفهان]] | ||
| سال درگذشت = ۱۰۷۰ ق | |||
| تاریخ درگذشت = ۱۱ [[شعبان]] | |||
| | | محل درگذشت = اصفهان | ||
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |[[شیخ بهایی]] |[[میرداماد|میر داماد]] |امیر اسحاق استرآبادی }} | |||
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |[[محمد باقر مجلسی|علامه مجلسی]] |آقا حسین خوانساری }} | |||
| | | دین = [[اسلام]] | ||
| | | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]] | ||
| آثار = {{فهرست جعبه افقی |روضه المتقین |لوامع صاحبقرانی حلیه المتقین |شرح [[صحیفه سجادیه]] }} | |||
| | | فعالیتها = | ||
| وبگاه = | |||
|۱۱ | }} | ||
'''علامه محمدتقی مجلسی''' (۱۰۷۰-۱۰۰۳ ق)، از علما و [[محدّث|محدثان]] مشهور قرن یازدهم هجری، مدرس [[حوزه علمیه اصفهان]] در دوران [[صفویه]] و پدر علامه [[محمد باقر مجلسی|محمدباقر مجلسی]] (صاحب [[بحارالانوار]]) است. وی از محضر بزرگانی چون [[شیخ بهایی]] کسب فیض کرده است. مرحوم مجلسی بر احیای [[احادیث]] پای میفشرد و توانش را در خدمت نشر گفتههای [[اهل بیت|اهلبیت (علیهالسلام)]] بذل نمود. [[روضه المتقین]] از جمله آثار ارزشمند اوست. | |||
|محل | |||
| | |||
|[[شیخ بهایی]] | |||
| | |||
| | |||
|علامه مجلسی | |||
| | |||
| | |||
| | |||
|آثار | |||
| | |||
| | |||
|} | |||
== تولد محمدتقی مجلسی == | |||
محمد تقی در سال 1003 ق. در شهر بزرگ و زیبای [[اصفهان]]، پایتخت [[صفویه]]، چشم به دنیا گشود. به مبارکی [[محمد بن علی (جواد)|نهمین امام معصوم]] او را محمد تقی نام نهادند. آوای [[اذان]] و [[اقامه]] اولین کلماتی بود که در گوش او طنین افکند. بدین گونه آغاز زندگی او با نوای توحید و رسالت قرین شد. | |||
کودکی محمد تقی در محیطی آکنده از صفا و عشق به دین و پیشوایان دین سپری شد. از همین رو فطرت خداجوی او مجال رشد یافت و احساسات و عواطفش با حب [[اهل بیت|آل محمد (صلی الله علیه)]] شکل گرفت. پدرش ملا علی مجلسی فاضلی دانشدوست بود و خود از راویان احادیث [[اهل بیت|اهلبیت (علیهالسلام)]] به شمار میآمد. ذوق و قریحه شعر گویی او شهرت داشت و به «مجلسی» تخلص میکرد و گویا از همین رو، مجلسی نام گرفته بود<ref>مرآه الاحوال، نقل از بحار الانوار، محمد باقر مجلسی، ج 102، ص 105</ref>. | |||
محمد تقی | == تحصیل == | ||
گامهای بعدی تحصیل و دانش را تحت نظر پدرش استوارتر برداشت و پس از آن با استادان بزرگ حوزه اصفهان آشنا شد و به راهنمایی پدرش به درس [[علامه مولا عبدالله شوشتری]] (یکی از علمای بزرگ حوزه اصفهان) راه یافت. | |||
علامه مولا عبدالله شوشتری از تربیت یافتگان [[حوزه علمیه نجف|حوز نجف]] بود که پس از طی مراحل عالی علمی به اصفهان مهاجرت و در آنجا اقامت کرده بود. محمد تقی سالها همراه این استاد بود و [[فقه]]، [[حدیث]]، [[اصول فقه]]، [[کلام]] و [[تفسیر]] را نزد وی آموخت و تحصیل علم حدیث و روایت را بیشتر مدیون او بود. خود سالها بعد دراینباره مینویسد: «او بزرگ استاد ما و بزرگ استاد شیعه در عصر خویش بود. وی علامهای محقق و دقیق و زاهدی عابد و با ورع بود. بیشتر مطالب این کتاب (روضه المتقین که کتابی روایی است) از افادات اوست ....» | |||
میتوان گفت که نشر فقه و حدیث در آن دوران در اصفهان به وسیله او صورت گرفت<ref> روضه المتقین، محمد تقی مجلسی، ج 14، ص 382</ref>. | |||
پس از وفات استاد در سال 1021 ق. نزد فرزند او [[مولا حسنعلی شوشتری]]، که او نیز از علمای برجسته و استاد بسیاری از مشاهیر حوزه اصفهان بود، به تحصیل پرداخت. | |||
همزمان دوران تحصیل نزد علامه عبدالله شوشتری به درس دانشور دیگری راه یافت و در نفس و وجود خویش سفری را آغاز نمود. این سیر انفسی به راهنمایی سالک و عارفی وارسته، فقیه و محدث بزرگ [[بهاءالدین محمد عاملی|شیخ بهایی]] آغاز شد. | |||
از سالهای آغازین تحصیل، نسبت به [[عرفان]] جذبهای شدید در محمد تقی وجود داشت. حس میکرد که فقه اصول و علوم متداول مدرسهای عطش جانش را فرو نمینشاند. شاید در سنین بلوغ این احساس در او شکل گرفته بود، اما همانگونه که مقتضای این سنین است آن احساس مبهم و درک خام را نمیتوانست برای خود تبیین کند و با دیگران به وضوح دربارهاش سخن بگوید. اما اینکه «چه کند و از کجا آغاز کند؟» برای او به مراتب مجهولتر بود. ولی پس از آشنایی با شیخ بهایی و حضور در درس وی گمشده خود را یافت. | |||
[[بهاءالدین محمد عاملی]]، معروف به [[بهاءالدین محمد عاملی|شیخ بهایی]] در آن زمان از اساتید شاخص و برجسته حوزه اصفهان به شمار میرفت. جامعیت او در علوم مختلف شگفتآور بود، به طوری که بر بیشتر علوم متداول تسلط داشت و در آنها صاحب تألیف بود. مجلسی بعدها درباره این استادش مینویسد: «او بلندمرتبه و والامقام بود و حافظهای سرشار داشت. من کسی را مانند او در کثرت علوم و وفور فضل و بلندی مرتبه ندیدهام<ref>بحارالانوار، ج 102، ص 111</ref>». | |||
تواضع و آزادمنشی او در برابر شاگردان خویش، حتی کسانی چون محمد تقی جوان، بر جذابیت و محبوبیت او نزد محمد تقی افزوده بود. محمد تقی مجلسی خود نقل میکند آن هنگام که هنوز بالغ نشده بود در درس شیخ بر او اشکالی علمی وارد کرد و شیخ نیز پس از آنکه گفتار محمد تقی را حق یافت از نظر خود دست برداشت و آن سخن را تأیید کرد<ref>مرحوم محمد تقی مجلسی خود نقل میکند آن هنگام که هنوز به سن بلوغ نیز نرسیده بود، در درس شیخ، بر او اشکالی علمی وارد کرد و شیخ نیز پس از آنکه حرف مجلسی را حق یافت از نظر خود دست برداشت و گفته محمد تقی را در حضور شاگردان تأیید نمود. (روضه المتقین، ج 14، ص 404)</ref>. | |||
آنچه که محمد تقی مجلسی را بیش از همه مجذوب شیخ بهایی کرده بود، علاوه بر تسلط او بر [[علوم شرعی]]، [[سیر و سلوک]] روحانی و زهد و قناعت آن عارف و فقیه پرآوازه بود. از این رو همراهی محمد تقی مجلسی با شیخ از ابتدای دوران تحصیل ـ از سنین نوجوانی ـ تا اواخر عمر شیخ ادامه داشت. | |||
[[ | وی علاوه بر آن از مجلس درس علمای دیگری همچون [[میرفندرسکی]]، [[قاضی ابوالسرور]]، [[امیراسحاق استرآبادی]]، [[شیخ عبدالله بن جابر عاملی]] (پسرعمهاش) [[ملا محمد قاسم عاملی]] (داییاش) نیز بهره برده است. | ||
== تدریس و شاگردان == | |||
مجلسی از مدرسان ممتاز حدیث و فقه در حوزه معتبر اصفهان به شمار میرفت و به تدریس اصول، فقه، تفسیر، کلام و [[رجال]] اشتغال داشت<ref>این مطلب از چند اجازهنامه که برای تنی چند از شاگردانش صادر کرده، معلوم است. ر. ک: بحارالانوار، ج ۱۰۷، اجازهنامههای محمدتقی مجلسی؛ روضات الجنات، ج ۲، ص ۱۲۳</ref>. او هر روز در [[مسجد جامع]] اصفهان به تدریس پرداخته، جمع زیادی از دانش پژوهان و طالبان علوم [[اهل بیت|اهلبیت (علیهالسلام)]] در محضر درسش حاضر میشدند. | |||
=تدریس و شاگردان= | |||
مجلسی از مدرسان ممتاز حدیث و فقه در حوزه معتبر اصفهان به شمار میرفت و به تدریس اصول، فقه، تفسیر، کلام و [[رجال]] اشتغال داشت | |||
نام برخی از بزرگانی که شاگرد ملا محمدتقی مجلسی بوده یا تنها اجازه نقل حدیث از وی داشتهاند از این قرار است: | نام برخی از بزرگانی که شاگرد ملا محمدتقی مجلسی بوده یا تنها اجازه نقل حدیث از وی داشتهاند از این قرار است: | ||
* فرزندش علامه [[محمدباقر مجلسی]] | * فرزندش علامه [[محمدباقر مجلسی]]؛ | ||
* سید عبدالحسین خاتون آبادی؛ | |||
* سید عبدالحسین خاتون | * محقق خوانساری؛ | ||
* [[سید نعمت الله جزایری]]؛ | |||
* محقق | * ملا میرزای شیروانی؛ | ||
* ملا محمدصالح مازندرانی؛ | |||
* سید نعمت الله جزایری | * ملا محمدصادق کرباسی؛ | ||
* سید شرف الدین علی گلستانه؛ | |||
* ملا میرزای | * ملا عزیزالله مجلسی؛ | ||
* میرزا ابراهیم اردکانی یزدی؛ | |||
* ملا محمدصالح | * مولا ابوالقاسم بن محمد گلپایگانی؛ | ||
* بدرالدین بن احمد عاملی؛ | |||
* ملا محمدصادق | * میرزا تاج الدین گلستانه<ref> فهرست نام آنان و تاریخ اخذ اجازهنامهها در کتاب زندگینامه علامه مجلسی، سید مصلح الدین مهدوی، ج ۲، ص ۳۸۸ به بعد به طور تفصیلی آمده است</ref>. | ||
* سید شرف الدین علی | |||
* ملا عزیزالله | |||
* میرزا ابراهیم اردکانی | |||
* مولا ابوالقاسم بن محمد | |||
* بدرالدین بن احمد | |||
* میرزا تاج الدین گلستانه | |||
== آثار محمدتقی مجلسی == | |||
از مجلسی اول تألیفاتی بر جای مانده است: | از مجلسی اول تألیفاتی بر جای مانده است: | ||
# روضه المتقین (از بهترین شرحهای نوشته شده بر [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من لایحضره الفقیه]]) <ref>موسوی خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۱۲۲</ref>؛ | |||
# لوامع صاحبقرانی (شرح و ترجمه فارسی من لا یحضره الفقیه)؛ | |||
# ریاض المؤمنین در شرح [[صحیفه سجادیه (کتاب)|صحیفه سجادیه]]؛ | |||
# چهل حدیث از معصومین؛ | |||
# شرح زیارت جامعه؛ | |||
# شرح خطبه همام؛ | |||
# حدیقه المتقین، [[رساله عملیه]] تا آخر مبحث [[روزه]]<ref>موسوی خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص-۱۲۰،۱۱۹؛ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص۱۹۲</ref>؛ | |||
# مطالع الانوار در [[نماز جمعه]] <ref>موسوی خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۱۲۲؛ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص۱۹۲</ref>؛ | |||
# میرزا عبدالله افندی از رساله فی الرضاع و رساله مختصری در حقوق والدین از او نام میبرد<ref>افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۴۷</ref>. | |||
== درگذشت == | |||
[[فقیه]] و [[محدث]] گرانقدر، ملا محد تقی مجلسی در یازدهم شعبان سال 1070 ق. در [[اصفهان]] رحلت نمود و پیکرش در همان شهر به خاک سپرده شد<ref>جامع الرواه، محمد بن علی اردبیلی، ج 2، ص 82، به نقل از علامه محمد باقر مجلسی</ref>. وفات او ضایعهای بزرگ برای [[حوزههای علمیه|حوزههای دینی]]، خصوصا حوزه بزرگ اصفهان، به شمار میآمد. چرا که اصفهان یکی از بهترین استادان حدیث را از دست داده بود. | |||
اما دست پروردگان محضر فیض و افاده او راهش را ادامه دادند و راه او که در [[تهذیب نفس]] و احیای حدیث سعی بلیغی روا داشت، با شاگردانش خصوصا علامه [[محمد باقر مجلسی|محمدباقر مجلسی]]، ادامه یافت و عصر بازگشت به حدیث و تعبد تجلی بارزتر و رونق بیشتری یافت. | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[حوزه علمیه اصفهان]] | |||
* [[صفویه]] | |||
* [[بهاءالدین محمد عاملی|شیخ بهایی]] | |||
* [[محمد باقر مجلسی|محمدباقر مجلسی]] | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس|2}} | |||
{{علمای اسلام}} | |||
{{ | |||
[[رده: | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده: | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده: | [[رده:محدثان شیعه]] |