ضحاکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
ضحاكيّه‏ پیروان ضحاک بن قیس شیبانی، از رهبران خوارج حروریه بودند که سرانجام به سال ۱۲۸ ق در نبرد با مروانیان کشته شد. اینان بر لعن معاويه و عمرو بن عاص و عثمان پيمان بستند و از ايشان برائت جستند.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =ضحاکیه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =ضحاکیه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =1 ق
| قرن شکل گیری = قرن اول هجری قمری
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =ضحاک‌بن‌قیس شیبانی
| عقیده =ضحاکیه معتقد بودند که جایز است کنیزک مسلمان را به کافران بفروشند و چون در «دار تقیه» باشند، نکاح مسلمان با کافر درست است، ولی در جایی که زیر فرمان مسلمان باشد، نکاح زن مسلمان با غیر مسلمان جایز نیست.
}}


==رفتار شناسی ضحاکیه==
'''ضحاکیّه‏''' پیروان ضحاک‌بن‌قیس شیبانی از رهبران [[خوارج‌حروریه]] بودند که سرانجام به سال ۱۲۸ ق در نبرد با [[مروانیان]] کشته شد. پیروان این فرقه بر لعن [[معاویه]] و [[عمرو‌بن‌عاص]] و [[عثمان]] پیمان بستند و از آنان برائت جستند.
ضحاکیه به عنوان یک شورش از [[خوارج]] محسوب می‌شود که با عملکردی افراطی در برابر جامعه اسلامی، موضعگیری می‌کردند و از جمله عناصر بی بصیرتی بودند که دوست را از دشمن تشخیص نمی‌دادند و کورکورانه بدون تشخیص حق با هر حکومتی مخالفت می‌کردند و فقط خودشان را حق و مسلمان و مخالفین خود را کافر می‌دانستند.


==ضحاک بن قیس شیبانی==
== تاریخچه ==
ضحاک بن قیس شیبانی، رهبر [[خوارج حروریه]] و از شجاعان زیرک بود.وی در سال ۱۲۶ هجری قمری همراه [[سعید بن بهدل]] و گروهی از حروریان ناحیه جزیره، شورش خود را آغاز کرد.چون سعید در سال ۱۲۷ هجری ق درگذشت، ضحاک جانشین او شد و [[شراة خوارج]] با او بیعت کردند. آن‌گاه ضحاک به [[موصل]] و سپس به «شهر زور» رفت. در آن‌جا [[خوارج صفریه]] به او پیوستند و تعدادشان به چهار هزار نفر رسید. ضحاک در ادامه به سمت [[عراق]] رفت و [[کوفه]] را تسخیر کرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 323 با ویرایش و اصلاحات </ref>[[عبدالله بن عمر بن عبدالعزیز]]،امیر عراق، سپاهی برای نبرد با او فرستاد و او را شکست داد و میان او و عبدالله صلح برقرار شد. پس از آن به سوی موصل رفت و [[مروان بن محمد]] سپاهی را به فرماندهی فرزندش، عبدالله برای نبرد با او گسیل داشت. دو سپاه در نبردی سخت در منطقه نصیبین درگیر شدند. در این نبرد، ضحاک به قتل رسید و شمار بسیاری از سپاهیان وی ـ که نزدیک به صدهزار نفر بودند ـ کشته شدند. در میان آنان، حدود هشتصد زن از خوارج نیز وجود داشتند که همگی در آن نبرد جان باختند. <ref>زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج۳، ص۱۳۷.</ref>  <ref>ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۱۴۵.</ref>  <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۷، ص۳۱۶.</ref>  <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۷، ص۳۴۴.</ref> <ref>ابن خیاط، ابو عمرو بن ابی هبیره، تاریخ خلیفة بن خیاط، ص۱۹۹.</ref>  <ref>مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۳، ص۸۷.</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 323 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>
ضحاکیه به‌عنوان یک شورش از [[خوارج]] محسوب می‌شود که با عملکردی افراطی در برابر جامعه اسلامی، موضع‌گیری می‌کردند و از جمله عناصر بی‌بصیرتی بودند که دوست را از دشمن تشخیص نمی‌دادند و کورکورانه و بدون تشخیص حق با هر حکومتی مخالفت می‌کردند و فقط خودشان را حق و مسلمان و مخالفین خود را کافر می‌دانستند.


==اعتقادات==
== ضحاک بن قیس شیبانی ==
ضحاکیه معتقد بودند که جایز است کنیزک مسلمان را به کافران بفروشند و چون در «دار تقيه» باشند نكاح مسلمان با كافر درست  است، ولى در جايى كه زير فرمان مسلمان باشد، نكاح زن مسلمان با غير مسلمان جايز نيست. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 323 با ویرایش و اصلاحات</ref>
ضحاک‌بن‌قیس شیبانی رهبر خوارج حروریه و از شجاعان زیرک بود. وی در سال ۱۲۶ هجری قمری همراه [[سعید‌بن‌بهدل شیبانی]] و گروهی از حروریان ناحیه جزیره، شورش خود را آغاز کرد. چون سعید در سال ۱۲۷ هجری ق درگذشت، ضحاک جانشین او شد و [[شراة خوارج]] با او بیعت کردند. آنگاه ضحاک به [[موصل]] و سپس به «شهر زور» رفت. در آنجا [[خوارج صفریه]] به او پیوستند و تعدادشان به چهار هزار نفر رسید. ضحاک در ادامه به سمت [[عراق]] رفت و [[کوفه]] را تسخیر کرد. <ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 323 با ویرایش و اصلاحات </ref>[[عبدالله‌بن عمر بن‌عبدالعزیز]]، امیر عراق، سپاهی برای نبرد با او فرستاد و او را شکست داد و میان او و عبدالله صلح برقرار شد. پس از آن به‌سوی موصل رفت و [[مروان‌بن‌محمد]] سپاهی را به فرماندهی فرزندش عبدالله برای نبرد با او گسیل داشت. دو سپاه با هم در نبردی سخت در منطقه نصیبین درگیر شدند. در این نبرد ضحاک به‌قتل رسید و شمار بسیاری از سپاهیان وی ـ که نزدیک به صدهزار نفر بودند ـ کشته شدند. در میان آنان حدود هشتصد زن از خوارج نیز وجود داشتند که همگی در آن نبرد جان باختند. <ref>زرکلی، خیر‌الدین، الاعلام، ج۳، ص۱۳۷.</ref> <ref>ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۱۴۵.</ref> <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۷، ص۳۱۶.</ref> <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۷، ص۳۴۴.</ref> <ref>ابن خیاط، ابو عمرو بن ابی هبیره، تاریخ خلیفة بن خیاط، ص۱۹۹.</ref> <ref>مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۳، ص۸۷.</ref> <ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 323 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>


==پانویس==  
== اعتقادات ==
ضحاکیه معتقد بودند که جایز است کنیزک مسلمان را به کافران بفروشند و چون در «دار تقیه» باشند نکاح مسلمان با کافر درست است، ولی در جایی که زیر فرمان مسلمان باشد، نکاح زن مسلمان با غیر مسلمان جایز نیست.<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 323 با ویرایش و اصلاحات</ref>


[[رده: کلام اسلامی]]
== پانویس ==
[[رده: فرقه های دینی ]]
{{پانویس}}
 
 
{{فرق و مذاهب}}
 
[[رده:فرق و مذاهب]]
confirmed
۵٬۷۴۷

ویرایش