کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین

جنگ یوم کیپور
نام رویداد	جنگ یوم کیپور یا جنگ اعراب و اسرائیل
تاریخ رویداد	۱۹۷۳ م
روز رویداد	۶ اکتبر
مکان رویداد	شرق کانال سوئز و ارتفاعات جولان
پیامدها	پیروزی نظامی اسرائیل پیروزی جزئی دیپلماتیک برای مصر

جنگ یوم کیپور، آخرین نبرد بین اعراب و فلسطین است که از روز ششم تا بیست‌و‌پنجم اکتبر ۱۹۷۳م به مدت ۲۰ روز به طول انجامید. شروع نبرد، حمله‌ی غافلگیرانه‌ای بود که از سوی مصر و سوریه علیه مواضع اسرائیل در شرق کانال سوئز و ارتفاعات جولان رخ داد و چند کشور عربیِ دیگر را هم درگیر کرد. جنگ یوم کیپور یا جنگ اعراب و اسرائیل ۱۹۷۳، جنگی بود که از ۶ تا ۲۵ اکتبر ۱۹۷۳ میان سوریه، مصر (با حمایت چند کشور عربی دیگر) با اسرائیل اتفاق افتاد. این جنگ با حمله غافلگیرانه مصر و سوریه علیه مواضع نیروهای اسرائیلی در شرق کانال سوئز و ارتفاعات جولان آغاز شد، مناطقی که شش سال قبل در جنگ شش‌روزه به تصرف قوای اسرائیل درآمده بود. حمله در آخرین ساعات یوم‌کیپور مقدس‌ترین روز در یهودیت، آغاز شد. روزی که از غروب ۹ مهر ماه آغاز می‌شود و یهودیان در آن روزه‌دار هستند. از آن‌جا که این جنگ در ماه اکتبر و ماه رمضان رخ می‌داد به جنگ اکتبر و جنگ رمضان نیز معروف شده‌است. این جنگ موضع‌گیری‌های بین‌المللی گسترده‌ای را برانگیخت و در جریان آن آمریکا و شوروی، دو ابرقدرت وقت با ارسال گسترده تجهیزات نظامی و تدارکاتی به حمایت از متحدان خود پرداختند.

مقدمه جنگ

در دوران جمال عبدالناصر، رئیس جمهور فقید مصر (1956-1970)، مصر در جنگ 7 ژوئن 1967 به شدت شکست خورد، زیرا سینا، غزه و جولان به دست اسرائیل افتاد و به دنبال آن کرانه باختری رود اردن. و اورشلیم

پس از ماه ها پسرفت تاریخی، حماسه آزادسازی سینا و مقدمات جنگ آزادسازی آغاز شد و در ژوئن 1968 جنگ فرسایشی آغاز شد که استراتژی مصر را از مرحله استواری به مرحله بازدارندگی منتقل کرد.

در 28 سپتامبر 1970، رئیس جمهور عبدالناصر درگذشت و پس از او محمد انور سادات که چاره ای جز آماده شدن برای آزادسازی سرزمین اشغالی نداشت، که بیش از دو سال ادامه داشت، روی کار آمد. در آوریل 1973، یعنی 6 ماه قبل از جنگ، عراق حدود 20 فروند هواپیمای هاکر هانتر انگلیسی را به همراه خلبانان خود، طبق توافق قبلی بین دولت های دو کشور، به عنوان شکلی از همکاری هوایی، ارسال کرد حقیقت پشت این توافق روشن شود.

شوروی به رئیس جمهور سادات توصیه کرد که 6 اکتبر 1973 را برای عبور از کانال سوئز و شروع حمله به ارتش اسرائیل انتخاب کند و مشاور ارشد روسی ژنرال واسیلیویچ "یوم کیپور" را به عنوان بهترین زمان برای حمله برای دستیابی به اهداف توصیه کرد. عنصر غافلگیری اطلاعات شوروی معمولاً 2 یا 3 بار در ماه ماهواره پرتاب می کرد، اما از 3 اکتبر 1973، 7 ماهواره برای پوشش خاورمیانه پرتاب شد که 17 روز طول کشید و اولین ماهواره 3 روز قبل از حمله در مدار قرار گرفت.

موارد مهم جنگ

• جنگ روز شنبه 6 اکتبر 1973 با حمله غافلگیرانه ارتش مصر و ارتش سوریه به نیروهای اسرائیلی مستقر در سینا و بلندی های جولان آغاز شد.
• نیروهای مصری در 20 کیلومتری شرق کانال سوئز نفوذ کردند و نیروهای سوری توانستند به عمق بلندی های جولان وارد شوند.
• دو کشور قدرتمند جهان در آن زمان (آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی) به طور غیرمستقیم در جنگ مداخله کردند، زیرا اتحاد جماهیر شوروی و چکسلواکی به سوریه و مصر تسلیحات دادند، در حالی که ایالات متحده تجهیزات نظامی به اسرائیل داد.
• در 12 اکتبر 1973، یعنی 6 روز پس از شروع جنگ، گلدا مایر، نخست وزیر اسرائیل، از آمریکا درخواست کمک کرد و در حالی که درگیری ها ادامه داشت، پل هوایی بی سابقه ای در تاریخ خود برای انتقال سلاح های پیشرفته به اسرائیل ایجاد کرد. برای جلوگیری از آنچه وزیر امور خارجه، هنری کیسینجر به عنوان یک فاجعه توصیف کرد.
• ایالات متحده با ماهواره های خود به هدایت اسرائیلی ها به مقصد حملات اصلی مصر، نقشه استقرار پدافند سام (موشک های زمین به هوا) و همچنین به نقطه ضعف در فاصله بین دو کشور کمک کرد. ارتش دوم و سوم که اسرائیلی ها در نهایت به آنها نفوذ کردند و از کانال عبور کردند و وارد خاک مصر شدند.
• اسرائیل نیز به جبهه سوریه در بلندی های جولان حمله متقابل انجام داد و آرامش جبهه مصر در نتیجه مواضع تاكتیكی به او كمك كرد.
• سوریه از مصر خواست که حمله به جبهه مصر را توسعه دهد تا فشار اسرائیل در جبهه سوریه کاهش یابد و در اینجا اختلاف نظر بین رهبران مصر در مورد شکل طرح توسعه رخ داد.
• اسرائیل با کمک آمریکا اطلاعات کاملی در مورد نیروهای مصری در شرق و غرب کانال، اندازه نیروهای توسعه و جهت محور اصلی به دست آورد.
• در صبح روز 14 اکتبر 1973، سادات تصمیم گرفت تا علیرغم مخالفت رئیس ستاد کل نیروهای مسلح سعدالدین الدین، برای محدود کردن حرکت خود و کاهش فشار بر جبهه سوریه، حمله را به سمت شرق توسعه دهد تا دشمن را به سمت غرب کوهستان هل دهد. -شزلی
• نیروهای توسعه مصر به کمین اسرائیل افتادند که منجر به خسارات سنگینی در بین آنها شد که در آن حدود 2000 تانک و تجهیزات مدرن اسرائیلی از طریق پل هوایی وارد اسرائیل شدند.
• اسرائیل 250 تانک مصری را منهدم کرد، بنابراین نیروهای توسعه عقب نشینی کردند و به سر پل ها بازگشتند و توسعه با شکست مواجه شد و نیروهای مصری به دلیل قرار گرفتن پشت نیروهای خود در مقابل دشمن مجبور به توقف جنگ در جبهه خود شدند. نزدیک به اتمام مهمات، و در نتیجه ایجاد پل هوایی تجهیزات برای اسرائیل در اعماق سینا، و همچنین من این کار را در بلندی های جولان در سوریه انجام دادم.
• در شب 14 اکتبر 1973، یک نیروی کوچک اسرائیلی توانست از کانال سوئز به سمت کرانه غربی آن عبور کند و شروع به محاصره ارتش سوم مصر کرد که باعث ایجاد شکاف بین صفوف نیروهای مصری به نام "شکاف Defressoir" شد. "
• در 17 اکتبر 1973، اسرائیل نیروهای خود را از دریاچه های تلخ عبور داد، پس از متحمل شدن خسارات سنگین، کنترل منطقه گذرگاه را به دست گرفت و پلی بر روی کانال سوئز در منطقه Deversoir برای عبور تانک ها و عبور از شکاف ایجاد کرد.
• سه لشکر اسرائیلی به سمت غرب رفتند و منطقه وسیعی را که تا حومه شهر سوئز امتداد داشت، تحت کنترل گرفتند.
• در 21 اکتبر 1973، شورای امنیت قطعنامه آتش بس صادر کرد و اسرائیل و مصر آن را پذیرفتند، اما اسرائیل در 22 و 23 اکتبر نیروهای جدیدی را به سمت غرب کانال هل داد تا نیروهای خود را در منطقه Deversoir تقویت کند.
• اسرائیل به جنگ ادامه داد و تا رسیدن به عقب ارتش سوم پیشروی کرد تا جاده صحرای مصر-سوئز را قطع کند و شهر سوئز را تصرف کند در 23 اکتبر شورای امنیت قطعنامه دیگری برای تأیید آتش بس صادر کرد و مصر و اسرائیل نیز با آن موافقت کرد.
• سادات از اتحاد جماهیر شوروی و آمریکا خواست برای اطمینان از آتش بس نیرو بفرستند.
• در شب 14 اکتبر 1973، یک نیروی کوچک اسرائیلی توانست از کانال سوئز به سمت کرانه غربی آن عبور کند و شروع به محاصره ارتش سوم مصر کرد که باعث ایجاد شکاف بین صفوف نیروهای مصری به نام "شکاف Defressoir" شد. "
• در 17 اکتبر 1973، اسرائیل نیروهای خود را از دریاچه های تلخ عبور داد، پس از متحمل شدن خسارات سنگین، کنترل منطقه گذرگاه را به دست گرفت و پلی بر روی کانال سوئز در منطقه Deversoir برای عبور تانک ها و عبور از شکاف ایجاد کرد.
• سه لشکر اسرائیلی به سمت غرب رفتند و منطقه وسیعی را که تا حومه شهر سوئز امتداد داشت، تحت کنترل گرفتند.
• در 21 اکتبر 1973، شورای امنیت قطعنامه آتش بس صادر کرد و اسرائیل و مصر آن را پذیرفتند، اما اسرائیل در 22 و 23 اکتبر نیروهای جدیدی را به سمت غرب کانال هل داد تا نیروهای خود را در منطقه Deversoir تقویت کند.
• اسرائیل به جنگ ادامه داد و تا رسیدن به عقب ارتش سوم پیشروی کرد تا جاده صحرای مصر-سوئز را قطع کند و شهر سوئز را تصرف کند در 23 اکتبر شورای امنیت قطعنامه دیگری برای تأیید آتش بس صادر کرد و مصر و اسرائیل نیز با آن موافقت کرد.
• سادات از اتحاد جماهیر شوروی و آمریکا خواست برای اطمینان از آتش بس نیرو بفرستند.

مرگ یک ابرجاسوس

در جنگ یوم کیپور موفقیت اولیه مصر و سوریه چشمیگر بود، اما ارتش رژیم اسرائیل با وجود غافلگیری به سرعت وارد عمل شد و با حملات هوایی توانست ارتش دو کشور را فلج کند و حمله شکست خورد. برای چند دهه نقش اشرف مروان داماد جمال عبدالناصر و دستیار انور سادات مبهم بود و وقتی اسنادی از جاسوسی او در دعوای اسرائیلی‌ها افشاء شد، مروان از بالکن آپارتمانش در لندن به پایین سقوط کرد، هرچند خانواده‌اش که نمی‌خواستند جاسوسی او برای اسرائیل را بپذیرند، این قتل را متوجه موساد کردند. در پنجاه سالگی این جنگ، مستندی در اسرائیل پخش شده که متکی بر اسناد و مصاحبه‌هایی نشان می‌دهد مروان چند روز قبل یعنی سوم سپتامبر 1973 به موساد اطلاع داده بود. بر اساس این اطلاعات، بنی پلد فرمانده وقت نیروی هوایی اسرائیل خواستار بمباران پیشگیرانه مواقع مصر و سوریه شده بود اما گلدا مئیر نخست وزیر وقت اسرائیل با این حمله مخالفت کرد و بعداً در بررسی‌های محرمانه نهادهای این رژیم او مسئول خسارات صهیونیست‌ها در مراحل ابتدایی این جنگ شناخته شد.