احمد بن اسماعیل سليمانی: تفاوت میان نسخهها
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
از شاگردان او [[علی بن محمد خزاز قمی]] (م401ق) است که در کتاب کفایه الاثر احادیثی درباره عدد [[امامان شیعه|امامان دوازدهگانه]] از او نقل کرده است. | از شاگردان او [[علی بن محمد خزاز قمی]] (م401ق) است که در کتاب کفایه الاثر احادیثی درباره عدد [[امامان شیعه|امامان دوازدهگانه]] از او نقل کرده است. | ||
== جستارهای وابسته == | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۵
احمد بن اسماعیل سليمانی | |
---|---|
نام کامل | احمد بن اسماعیل سلیمانی |
اطلاعات شخصی | |
روز تولد | اواسط قرن چهارم هجری |
سال درگذشت | 336 ق، ۳۲۶ ش، ۹۴۸ م |
دین | اسلام، شیعه |
استادان | ابوعمرو احمد بن علی فائدی قزوینی |
شاگردان | علی بن محمد خزاز قمی |
فعالیتها | محدث شیعی |
احمد بن اسماعیل سلیمانی، محدث شیعه در اواسط قرن چهارم هجری. از اساتید او ابوعمرو احمد بن علی فائدی قزوینی است که وی کتاب المتعه (نوشته حسین بن عبیدالله سعدی) را نزد او فراگرفته است. از شاگردان او «علی بن محمد خزاز قمی» (م401ق) است که در کتاب «کفایه الاثر» احادیثی درباره عدد امامان دوازدهگانه از او نقل کرده است.
معرفی اجمالی
احمد بن اسماعیل سلیمانی، محدث شیعی در اواسط قرن چهارم هجری. درباره تاریخ ولادت و محل آن گزارشی در دست نیست، اما این احتمال وجود دارد که وی اصالتاً ایرانی و اهل قزوین بوده باشد زیرا وی در اواخر عمر در قزوین میزیسته و برخی از رجال شیعی قزوین از او و معاصرش علی بن حاتم قزوینی نقل حدیث کردهاند. وفات او بعد از 336هجری اتفاق افتاده است زیرا وی مدتی در بغداد اقامت داشت و با همبحث خود ابوالمفضل شیبانی نزد محمد بن همام اسکافی به فراگیری علوم حدیث اشتغال داشته است. شاید بتوان گفت که وی در سفرش به بغداد، مسیرش به قم افتاده و مدتی نزد بزرگان و شیوخ این شهر بهرههای علمی برده باشد. وی دارای اثر تألیفی نیست.
استادان
از اساتید او ابوعمرو احمد بن علی فائدی قزوینی استکه وی کتاب المتعه (نوشته حسین بن عبیدالله سعدی) را نزد او فراگرفته است.
شاگردان
از شاگردان او علی بن محمد خزاز قمی (م401ق) است که در کتاب کفایه الاثر احادیثی درباره عدد امامان دوازدهگانه از او نقل کرده است.
جستارهای وابسته
منابع
- بحارالانوار، ج36ص251؛
- رجال نجاشی، ص95 شماره 237؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص20؛
- الفهرست، طوسی، ص75 شماره 89؛
- کفایه الاثر، خزاز قمی، ص31.