سوره حشر: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره حشر.jpg |جایگزین=سوره حشر]]</div>

'''سوره حَشْر''' پنجاه‌و‌نهُمین سوره و از [[سوره‌های مدنی]] قرآن است که در جزء ۲۸ جای دارد. نام سوره از آیه دوم گرفته شده است که به اخراج [[آیین یهودیت|یهودیان]] از [[مدینه]] اشاره می‌کند. سوره حشر با تسبیح خدا آغاز می‌شود و با تقدیس او پایان می‌پذیرد. موضوعاتی از جمله شکست [[یهودیان بنی‌نضیر]] از [[مسلمانان]]، احکام تقسیم اموال و غنایمی که بدون [[جنگ]] نصیب [[مسلمان|مسلمانان]] می‌شود، ملامت منافقان و افشای اعمال‌شان، توصیف و تمجید از فداکاری‌های [[مهاجران]]، در این سوره بیان شده است.  

* خطر [[يهود]] و [[نفاق|منافقان]] و پيوند آنها بر ضد اسلام؛  

# بنی نضیر<ref>تفسير قرآن مهر، ج 20، ص 279.</ref>.

* بيان احکام و مقررات جنگ؛

# در بخش دوم که از آيه دوم تا آيه دهم (مجموعا نه آيه) است ماجرای درگيری مسلمان را با يهود پيمان‌شکن مدينه بازگو می‌کند.

# بخش پنجم که فقط يک آيه است (آيه بیست‌ویکم) توصيف بليغی است از [[قرآن مجيد]] و بيان تاثير آن در پاکسازی [[روح]] و جان.

# و بالآخره در بخش ششم که آخرين بخش اين سوره است و از آيه بیست‌ودوم شروع و به بیست‌وچهارم ختم می‌شود قسمت مهمی از اوصاف جمال و جلال خدا و اسماء حسنای او را بر می‌شمرد که به انسان در طريق معرفة اللَّه کمک شايان می‌کند<ref>تفسير نمونه، ج 23، ص 479.</ref>.

[[ابی‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] گويد: [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پيامبر خدا (صلی الله علیه وآله وسلم)]] فرمود: «کسی که سوره‌ حشر را بخواند باقی نماند بهشتی و نه دوزخی و نه عرشی و نه کرسی و نه حجابی و نه هفت آسمان و نه زمين‌های هفتگانه و نه حشره‌ای و نه بادی و نه پرونده و نه درختی و نه جنبنده‌ای و نه خورشيد و ماهی و نه فرشتگان مگر آنکه صلوات بر او فرستاده و برای او استغفار کنند و اگر آن روز و شبش بميرد [[شهید]] مرده است».

از [[ابوسعيدمكاری|ابوسعيدمکاری]] از [[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام صادق (علیه‌السلام)]] روايت شده که فرمود: «کسی که وقت شب شود و [[سوره‌ الرحمن]] و حشر را قرائت کند [[خداوند]] [[فرشته]]<nowiki/>‌ای را به خانه او پاسدار و موکّل فرمايد تا با شمشير کشيده‌اش او را پاسبانی کند تا صبح شود»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 24، ص 305-304.</ref>.

* نام سوره حشر از آيۀ دوم آن گرفته شده که سخن از حشر يعنی اجتماع [[يهود]] برای کوچ کردن از [[مدينه]]، و يا حشر [[مسلمين]] برای بيرون راندن آنها به ميان آمده است، و از اين‌جا روشن می‌شود که اين حشر ارتباطی با حشر در [[قیامت|قيامت]] ندارد.

* هم‌چنین اين سوره يکی از سوره‌های مسبحات است، که با تسبيح خداوند شروع شده و اتفاقا پايان آن نيز با تسبيح الهی است<ref>تفسير نمونه، ج 23، ص 480.</ref>.

[https://quran.inoor.ir/fa/surah/59/ برگرفته از سایت معرفی سوره حشر - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir]