دین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''دین''' مجموع دستورهای [[خدا|خداوند]] متعال به بندگان است که توسط فرستاده او ارسال و بیان میشود. | |||
== تعریف لغوی == | == تعریف لغوی == | ||
دین واژهای است عربی که در لغت به معنای اطاعت و جزاء و... آمده است. <ref>لغتنامه دهخدا ص۵۷۲-۵۷۴ و | دین واژهای است عربی که در لغت به معنای اطاعت و جزاء و... آمده است. <ref>لغتنامه دهخدا ص۵۷۲-۵۷۴ و | ||
خط ۷: | خط ۶: | ||
== تعریف اصطلاحی == | == تعریف اصطلاحی == | ||
دین در اصطلاح اصطلاحاً به معنای اعتقاد به آفرینندهای برای جهان و | دین در اصطلاح اصطلاحاً به معنای اعتقاد به آفرینندهای برای جهان و انسان و دستورات علمی متناسب با این عقاید میباشد. از این روی کسانی که مطلقاً معتقد به آفرینندهای نیستند و پیدایش پدیدههای جهان را تصادفی و یا صرفاً معلول فعلوانفعالات مادی و طبیعی میدانند «بیدین» نامیده میشوند. اما کسانی که معتقد به آفرینندهای برای جهان هستند هرچند عقاید و مراسم دینی ایشان توأم با انحرافات و خرافات باشد «دیندار» شمرده میشوند. <ref>آموزش عقاید مصباح یزدی ص11</ref> | ||
== ادیان حق و باطل == | == ادیان حق و باطل == | ||
ادیان موجود در میان انسانها به حق و | ادیان موجود در میان انسانها به حق و باطل تقسیم میشوند و دین حق عبارت است از آیینی که دارای عقاید درست و مطابق با واقع بوده رفتارهایی را مورد توصیه و تأکید قرار دهد که از ضمانت کافی برای صحت و اعتبار برخوردار باشند. <ref>آموزش عقاید مصباح یزدی ص11</ref> لاجرم تدوین و تنظیم اینچنین برنامه از کسی به جز آفریدگار انسان ساخته نیست<ref>آیتالله حسنزاده آملی، هزار و یک کلمه - قم، چاپ: دوم، 1381 ش.</ref> | ||
برخی از آیینهای دستساز انسانها که ادیان نامیده میشوند حتی در اصول دین هم دارای نقص و انحراف هستند و همه این ادیان یا ناقص هستند و یا به شدت دچار تناقض و عدم جامعیت، از جمله تحریفهایی که در بعضی از ادیان آسمانی انجامگرفته محدودکردن دین به رابطه انسان با خدا، و منحصر کردن احکام دین به مراسم مذهبی خاص است، درصورتیکه هر دین | برخی از آیینهای دستساز انسانها که ادیان نامیده میشوند حتی در اصول دین هم دارای نقص و انحراف هستند و همه این ادیان یا ناقص هستند و یا به شدت دچار تناقض و عدم جامعیت، از جمله تحریفهایی که در بعضی از ادیان آسمانی انجامگرفته محدودکردن دین به رابطه انسان با خدا، و منحصر کردن احکام دین به مراسم مذهبی خاص است، درصورتیکه هر دین آسمانی عهدهدار بیان همه مطالبی است که موردنیاز افراد جامعه برای رسیدن به سعادت دنیوی و اخرویشان میباشد و از این روی، بخش مهمی از تعالیم اسلام بهعنوان کاملترین و آخرین دین، مربوط به مسائل اجتماعی و اقتصادی و سیاسی است.<ref>آموزش عقاید مصباح یزدی ص14</ref> | ||
== ادیان توحیدی و ادیان غیرتوحیدی == | == ادیان توحیدی و ادیان غیرتوحیدی == | ||
=== ادیان توحیدی === | === ادیان توحیدی === | ||
ادیان توحیدی که همان ادیان آسمانی و حقیقی هستند دارای سه اصل کلی مشترک | [[ادیان توحیدی]] که همان ادیان آسمانی و حقیقی هستند دارای سه اصل کلی مشترک اند: اعتقاد به خدای یگانه، اعتقاد به زندگی ابدی برای هر فردی از انسان در عالم آخرت و دریافت پاداش و کیفر اعمالی که در این جهان انجام داده است، و اعتقاد به بعثت پیامبران از طرف خدای متعال برای هدایت بشر بهسوی کمال نهائی و سعادت دنیا و آخرت. <ref>آموزش عقاید مصباح یزدی ص14</ref> | ||
ادیان توحیدی شامل دین | ادیان توحیدی شامل [[زرتشت|دین زرتشت]]، [[صابئی|دین صابئیان]]، [[دین یهود]]، [[مسیحیت]] و [[اسلام]] میشود، البته در کتب ادیان گذشته تحریفاتی رخداده، ولی کتاب دین اسلام [[قرآن کریم]] مصون از تحریف است این مصونیت هم دلایل عقلی دارد و هم دلایل نقلی مثل آیه إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ <ref>﴿حجر،9﴾</ref>. بیتردید ما این قرآن را بهتدریج نازل کردهایم و قطعاً نگهبان آن خواهیم بود. بیش از نیمی از جمعیت جهان پیرو یکی از ادیان آسمانی میباشند. | ||
=== ادیان غیرتوحیدی === | === ادیان غیرتوحیدی === | ||
ادیان غیرتوحیدی و غیر آسمانی را اگر بتوان به معنی واقعی کلمه دین نامید، بسیار هستند و مهمترین آنها عبارتاند از:<br> | ادیان غیرتوحیدی و غیر آسمانی را اگر بتوان به معنی واقعی کلمه دین نامید، بسیار هستند و مهمترین آنها عبارتاند از:<br> | ||
دین مانی: بنیانگذار این دین فردی به نام «مانی» است، این دین ترکیبی از زرتشتی و بودائی و مسیحی است <ref>مبلغی آبادانی، تاریخ ادیان و مذاهب جهان، بنیاد پژوهشهای فرهنگی مشهد، ج 2، ص408.</ref> <br> | * [[دین مانی]]: بنیانگذار این دین فردی به نام «مانی» است، این دین ترکیبی از زرتشتی و بودائی و مسیحی است <ref>مبلغی آبادانی، تاریخ ادیان و مذاهب جهان، بنیاد پژوهشهای فرهنگی مشهد، ج 2، ص408.</ref> | ||
* [[آیین مزدک]]: پایهگذار «مزدک» پسر «پوندس» است <ref>مبلغی آبادانی، تاریخ ادیان و مذاهب جهان، بنیاد پژوهشهای فرهنگی مشهد، ج 2، ص 500.</ref> | |||
* [[آیین هندو «برهمایی»]]: دین هندویی که شاید متعلّق به 1500 سال ق. م، قدیمیترین دین زنده جهان و از پرطرفدارترین ادیان جهان است. ه<ref>یوم، رابرت، ادیان زنده جهان، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1369 هـ. ش، ص 37 و 38.</ref> | |||
* [[دین جینیزم]]: مؤسس آیین جین «مهاویرا» و سرزمین اصلی آن «هند» است. <ref>هیوم، رابرت، ادیان زنده جهان، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1369 هـ. ش، ص 67</ref> | |||
* [[آیین سیک]]: مؤسس دین سیک فردی به نام «نانک» است، در میان ادیان زنده جهان از همه متأخرتر است. این دین کوششی آگاهانه در زمینه هماهنگ کردن هندویی و اسلام است <ref>هیوم، رابرت، ادیان زنده جهان، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1369 هـ. ش، ص 127 و 128.</ref> | |||
* [[دین بودا|آیین بودا]]: این دین منسوب به «بودا» است. <ref>بی ناس، جان، تاریخ جامع ادیان، ترجمه علیاصغر حکمت، انتشارات و آموزشی انقلاب اسلامی، چاپ چهارم، 1370 هـ. ش، ص 194.</ref> | |||
* [[دین تائو]]: دین تائو یکی از سه دین رسمی چین است و بنیانگذار آن «لائوتسه» میباشد. <ref>هیوم، رابرت، ادیان زنده جهان، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1369 هـ. ش، ص 184.</ref> | |||
* [[دین کنفوسیوس]]: دین کنفوسیوس دین اصلی و قدیمی چین است. بنیانگذارش فردی به نام «کنفوسیوس» میباشد. <ref>هیوم، رابرت، ادیان زنده جهان، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1369 هـ. ش، ص 159.</ref> | |||
* [[دین شینتو]]: دین شینتو دین ملّی ژاپن بوده است و عمدتاً مبتنی بر پرستش طبیعت است. <ref>هیوم، رابرت، ادیان زنده جهان، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1369 هـ. ش، ص 212 و 218.</ref><br> | |||
== منابع:== | |||
<references /> | |||
[[رده:مفاهیم و اصطلاحات]] | |||
[[رده:مفاهیم و اصطلاحات دینی]] | |||
[[رده: مفاهیم |
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۲
دین مجموع دستورهای خداوند متعال به بندگان است که توسط فرستاده او ارسال و بیان میشود.
تعریف لغوی
دین واژهای است عربی که در لغت به معنای اطاعت و جزاء و... آمده است. [۱]
تعریف اصطلاحی
دین در اصطلاح اصطلاحاً به معنای اعتقاد به آفرینندهای برای جهان و انسان و دستورات علمی متناسب با این عقاید میباشد. از این روی کسانی که مطلقاً معتقد به آفرینندهای نیستند و پیدایش پدیدههای جهان را تصادفی و یا صرفاً معلول فعلوانفعالات مادی و طبیعی میدانند «بیدین» نامیده میشوند. اما کسانی که معتقد به آفرینندهای برای جهان هستند هرچند عقاید و مراسم دینی ایشان توأم با انحرافات و خرافات باشد «دیندار» شمرده میشوند. [۲]
ادیان حق و باطل
ادیان موجود در میان انسانها به حق و باطل تقسیم میشوند و دین حق عبارت است از آیینی که دارای عقاید درست و مطابق با واقع بوده رفتارهایی را مورد توصیه و تأکید قرار دهد که از ضمانت کافی برای صحت و اعتبار برخوردار باشند. [۳] لاجرم تدوین و تنظیم اینچنین برنامه از کسی به جز آفریدگار انسان ساخته نیست[۴]
برخی از آیینهای دستساز انسانها که ادیان نامیده میشوند حتی در اصول دین هم دارای نقص و انحراف هستند و همه این ادیان یا ناقص هستند و یا به شدت دچار تناقض و عدم جامعیت، از جمله تحریفهایی که در بعضی از ادیان آسمانی انجامگرفته محدودکردن دین به رابطه انسان با خدا، و منحصر کردن احکام دین به مراسم مذهبی خاص است، درصورتیکه هر دین آسمانی عهدهدار بیان همه مطالبی است که موردنیاز افراد جامعه برای رسیدن به سعادت دنیوی و اخرویشان میباشد و از این روی، بخش مهمی از تعالیم اسلام بهعنوان کاملترین و آخرین دین، مربوط به مسائل اجتماعی و اقتصادی و سیاسی است.[۵]
ادیان توحیدی و ادیان غیرتوحیدی
ادیان توحیدی
ادیان توحیدی که همان ادیان آسمانی و حقیقی هستند دارای سه اصل کلی مشترک اند: اعتقاد به خدای یگانه، اعتقاد به زندگی ابدی برای هر فردی از انسان در عالم آخرت و دریافت پاداش و کیفر اعمالی که در این جهان انجام داده است، و اعتقاد به بعثت پیامبران از طرف خدای متعال برای هدایت بشر بهسوی کمال نهائی و سعادت دنیا و آخرت. [۶] ادیان توحیدی شامل دین زرتشت، دین صابئیان، دین یهود، مسیحیت و اسلام میشود، البته در کتب ادیان گذشته تحریفاتی رخداده، ولی کتاب دین اسلام قرآن کریم مصون از تحریف است این مصونیت هم دلایل عقلی دارد و هم دلایل نقلی مثل آیه إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ [۷]. بیتردید ما این قرآن را بهتدریج نازل کردهایم و قطعاً نگهبان آن خواهیم بود. بیش از نیمی از جمعیت جهان پیرو یکی از ادیان آسمانی میباشند.
ادیان غیرتوحیدی
ادیان غیرتوحیدی و غیر آسمانی را اگر بتوان به معنی واقعی کلمه دین نامید، بسیار هستند و مهمترین آنها عبارتاند از:
- دین مانی: بنیانگذار این دین فردی به نام «مانی» است، این دین ترکیبی از زرتشتی و بودائی و مسیحی است [۸]
- آیین مزدک: پایهگذار «مزدک» پسر «پوندس» است [۹]
- آیین هندو «برهمایی»: دین هندویی که شاید متعلّق به 1500 سال ق. م، قدیمیترین دین زنده جهان و از پرطرفدارترین ادیان جهان است. ه[۱۰]
- دین جینیزم: مؤسس آیین جین «مهاویرا» و سرزمین اصلی آن «هند» است. [۱۱]
- آیین سیک: مؤسس دین سیک فردی به نام «نانک» است، در میان ادیان زنده جهان از همه متأخرتر است. این دین کوششی آگاهانه در زمینه هماهنگ کردن هندویی و اسلام است [۱۲]
- آیین بودا: این دین منسوب به «بودا» است. [۱۳]
- دین تائو: دین تائو یکی از سه دین رسمی چین است و بنیانگذار آن «لائوتسه» میباشد. [۱۴]
- دین کنفوسیوس: دین کنفوسیوس دین اصلی و قدیمی چین است. بنیانگذارش فردی به نام «کنفوسیوس» میباشد. [۱۵]
- دین شینتو: دین شینتو دین ملّی ژاپن بوده است و عمدتاً مبتنی بر پرستش طبیعت است. [۱۶]
منابع:
- ↑ لغتنامه دهخدا ص۵۷۲-۵۷۴ و قاموس قرآن ج۲، ص۳۸۰-۳۸۱ و محمعالبحرین ص۷۶-۷۷ و مفردات راغب ص۱۷۵.
- ↑ آموزش عقاید مصباح یزدی ص11
- ↑ آموزش عقاید مصباح یزدی ص11
- ↑ آیتالله حسنزاده آملی، هزار و یک کلمه - قم، چاپ: دوم، 1381 ش.
- ↑ آموزش عقاید مصباح یزدی ص14
- ↑ آموزش عقاید مصباح یزدی ص14
- ↑ ﴿حجر،9﴾
- ↑ مبلغی آبادانی، تاریخ ادیان و مذاهب جهان، بنیاد پژوهشهای فرهنگی مشهد، ج 2، ص408.
- ↑ مبلغی آبادانی، تاریخ ادیان و مذاهب جهان، بنیاد پژوهشهای فرهنگی مشهد، ج 2، ص 500.
- ↑ یوم، رابرت، ادیان زنده جهان، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1369 هـ. ش، ص 37 و 38.
- ↑ هیوم، رابرت، ادیان زنده جهان، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1369 هـ. ش، ص 67
- ↑ هیوم، رابرت، ادیان زنده جهان، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1369 هـ. ش، ص 127 و 128.
- ↑ بی ناس، جان، تاریخ جامع ادیان، ترجمه علیاصغر حکمت، انتشارات و آموزشی انقلاب اسلامی، چاپ چهارم، 1370 هـ. ش، ص 194.
- ↑ هیوم، رابرت، ادیان زنده جهان، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1369 هـ. ش، ص 184.
- ↑ هیوم، رابرت، ادیان زنده جهان، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1369 هـ. ش، ص 159.
- ↑ هیوم، رابرت، ادیان زنده جهان، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1369 هـ. ش، ص 212 و 218.