confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
بعضى گويند: چون قومى از كنعان در اين سرزمين ساكن شدند؛ فَتَشاءَمُوا إِلَيْها<ref> | بعضى گويند: چون قومى از كنعان در اين سرزمين ساكن شدند؛ فَتَشاءَمُوا إِلَيْها<ref> | ||
شهاب الدين ابوعبداللَّه ياقوت بن عبداللَّه حموى، معجم البلدان، ج ۳، ص ۳۱۲</ref> | شهاب الدين ابوعبداللَّه ياقوت بن عبداللَّه حموى، معجم البلدان، ج ۳، ص ۳۱۲</ref> | ||
=مناطق مهم شام= | |||
در سرزمین شام قبل از اسلام، مناطق وجود داشت که دارای اهمیت بودند. برخی از این مناطق در دوران پس از اسلام نیز اهمیت خویش را حفظ کردند و برخی از مناظق نیز دیگر دارای اهمیت نیستند. مناطق حائز اهمیت در سرزمین شام قبل از اسلام عبارتند از: | |||
==دمشق== | |||
دمشق از قديمىترين شهرهاى آباد جهان و از مهمترين پايتختهاى تمدّنى قديم محسوب مىشود و پيشينه تاريخى آن، به حدود پنج هزار سال قبل مىرسد و از لحاظ قدمت، بعد از «اريحا» (در قدس) است. امّتها و ملتهاى زيادى در اين شهر ساكن شدهاند؛ مانند: لودىها، آرامىها، فينيقىها، حيثون، عبرانيان، آشوريان، بابلىها، ميديون، (مادهاايرانيان) يونانىها، رومىها، اعراب و اقوام ديگرى چون تركها، كردها و ....این شهر پس از اسلام و دوران اموی پایتخت حکومت بوده است. | |||
==جولان== | |||
جولان منطقهای است که در آخرین نقطه غرب و شمال غربی استان حوران قرار دارد و از لحاظ تقسیمات کنونی ایالتی سوریه، جزو استان قنیطره است. جولان از مناطق مشهور و قدیمی شام بوده و در دوران قدیم به آن «تراکونیت» میگفتند. این منطقه در گذشته از دامنه جبل شیخ تا وادی یرموک امتداد مییافته و شهر کنونی قنیطره یکی از شهرهای آن بوده است. در عصر حاضر جولان تنها به تپههایی اطلاق میشود که در این منطقه به اشغال اسرائیل درآمده است. | |||
==حلب== | |||
حلب یکی از مشهورترین مناطق شام است که از سی قرن قبل از میلاد دارای تمدن بوده است. این شهر در طول تاریخ شاهد سکونت اقوام حیثون، آشوریها، مصریها، یونانیها و رومیها بوده است. در قرون اسلامی این شهر به «حلب الشهبا» معروف بوده و اکنون نیز گاهی این نام در تحقیقات جدید به کار میرود. حلب در سال هفدهم هجری توسط اباعبیدة بن جراح و به فرماندهی عیاض بن غنم فهری به صلح فتح شد. <ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج ۲، ص ۱۸۸؛ المعجم الجغرافی للقطر العربی السوری، ج ۱، ص ۵۰۶</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= |