اسحاقیه (پیروان اسحاق ترک): تفاوت میان نسخه‌ها

'''اسحاقیه‏''' پیروان اسحاق ترک از داعیان‌ [[ابومسلم خراسانی|ابومسلم‌ خراسانی‌]] (ه م‌) در نیمۀ اول‌ سده دوم هجری قمری بودند. اطلاعات‌ درباره وی بسیار اندک‌ و تقریباً منحصر به فهرست [[ابن ندیم|ابن‌ندیم]] می‌باشد.<ref>ابن‌ندیم‌، الفهرست‌، ج۱، ص‌۴۰۸.</ref>

ابن‌ندیم‌ دو روایت‌ مختلف‌ درباره خاستگاه‌ و نسب‌ اسحاق‌ نقل‌ می‌کند. یکی‌ حاکی‌ از آن‌ است‌ که‌ او از علویان‌ و از فرزندان‌ [[یحیی‌ بن زید|یحیی‌‌بن‌‌زیدبن‌‌علی‌]] بود که‌ از بیم‌ [[بنی امیه|امویان‌]] گریخت‌ و به‌ سرزمین‌ ترکان‌ رفت‌، از این‌ رو به‌ اسحاق‌ ترک‌ مشهور شد.

<ref>عمر نسفی‌، القند فی‌ ذکر علماء سمرقند، ریاض، سال 1412 قمری، ج۱، ص۷۲</ref> بر پایه این‌ روایت‌ ابن‌ندیم‌، احتمالاً اسحاق‌ ترک‌ پیش‌ از آمدن‌ [[ابومسلم خراسانی|ابومسلم‌]] به‌ [[خراسان‌]]، به‌ سرزمین‌ ترکان‌ رفته‌ و پس‌ از روی کار آمدن‌ [[عباسیان‌]] در دوره امارت‌ ابومسلم‌ به‌ خراسان‌ بازگشته‌ است‌. روایت‌ دوم ابن‌ندیم‌ برگرفته‌ از اخبار [[ماوراءالنهر]] است‌ که‌ به‌ نقل‌ از ابراهیم‌‌بن‌‌محمد از آگاهان‌ به‌ اخبار مسلمیه‌ می‌گوید: «او ماوراءالنهری وامّی‌ بود و با جنیان‌ ارتباط داشت‌ و اگر کسی‌ چیزی از او می‌پرسید، پس‌ از گذشت‌ شبی‌ پاسخ‌ می‌گفت‌ و هنگامی‌ که‌ ابومسلم‌ کشته‌ شد، مردم‌ را به‌ سوی او فراخواند».

همچنین ابوالقاسم بلخی درباره وجه تسمیه او نوشته است که مردم، ابومسلمیه را خرم‌دینیه نیز می‌‏خواندند و چون اسحاق در ماوراء‌النهر میان ترکان می‌‏زیست، معروف به اسحاق ترک شد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 46 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>

وی از مردم ماوراءالنهر و شخصی اَمّی بود و می‌‏گفت که با جنیان ارتباط دارد، چون کسی از وی چیزی می‌پرسید، پاسخ آن را پس از یک شب از قول جنیان به او می‌‏گفت.<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 46 با ویرایش و اصلاح عبارات </ref> برخی از محققین نوشته‌اند که به درستی معلوم نیست اسحاقی که در این جا از او بحث می‌شود، چه کسی بوده‌است. گزارش دیگری نیز آمده است  که اسحاق ترک از نسل [[زید بن علی|زید‌بن‌علی]] بوده و ادعای امامت داشته است. روایت دیگری نیز نقل شده است که اسحاق‌ترک مردی عامی از ماوراءالنهر بوده و با جنیان ارتباط داشته است. ظاهراً آن چه سبب شده‌است که هویت و حقیقت حال او مکتوم بماند، آن است که وی با هر فرقه از مردم طوری دیگر سخن می‌‌گفته‌ است و مصلحت وقت را بدین گونه رعایت می‌‌کرده‌ است. به هرحال، این اسحق از پیروان و هواخواهان ابومسلم بود و مطابق بعضی از روایات، او را بدان سبب ترک می‌خواندند که وقتی به فرمان ابومسلم در میان ترکان بر سالت رفته بود. باری نوشته‌اند چون ابومسلم کشته شد، یارانش بگریختند و به بلاد دیگر رفتند. این اسحق نیز که از یاران ابومسلم بود به ترکستان رفت و در آنجا دعوت آغاز کرد و مردم آن بلاد بر گرد وی فراز آمدند. گفته‌اند که وی در ماوراءالنهر مردم را به خویشتن دعوت کرد و چنان فرا نمود که وی جانشین [[زرتشت]] است و مدعی شد که زرتشت زنده است و به‌زودی دیگر بار ظهور خواهد کرد تا دین خویش را آشکار سازد؛ و بدین‌گونه، در خراسان ظاهراً دعوت وی انتشار تمام یافت.<ref> ر. ک. زرین کوب عبدالحسین، دو قرن سکوت</ref>

وی از نسل یحیی‌بن‌زید بن‌علی و مدعی امامت بود، ولی از محبوبیت ابومسلم در ماوراءالنهر استفاده کرد و معتقد بود که ابومسلم از پیامبران است و زرتشت او را فرستاده و زرتشت زنده است و روزی ظهور و دین خود را زنده خواهد کرد.<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 46 با ویرایش و اصلاح عبارات </ref>

قیام اسحاق‌ترک، نام جنبشی بود که پس از کشته‌شدن ابومسلم خراسانی، به‌دست [[منصور عباسی|منصور‌عباسی]]، توسط اسحاق‌ترک به خون‌خواهی وی آغاز شد.

<ref>https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%85_%D8%A7%D8%B3%D8%AD%D8%A7%D9%82_%D8%AA%D8%B1%DA%A9</ref>

اسحاق اعلام کرد که ابومسلم، رسول و فرستادهٔ زرتشت بوده‌است و بدین‌سان وی فرمان‌برداری و وفاداری گروه‌های وفادار به ابومسلم را به دست آورد.  

== سر انجام ==

پس‌ از درگذشت‌ اسحاق‌ که‌ تاریخ‌ آن‌ همانند زمان‌ تولدش‌ معلوم نیست‌، پیروانش‌ که‌ بیشتر از مسلمانان ماوراءالنهر بودند، پراکنده‌ شدند و جنبش‌ او این گونه خاتمه یافت.<ref>http://wikifeqh.ir/%D8%A7%D8%B3%D8%AD%D8%A7%D9%82_%D8%AA%D8%B1%DA%A9</ref>