داوودیه: تفاوت میان نسخه‌ها

او در روش فقهی خود از «[[تأویل|تأویل]]» و «رأی» و «[[قیاس|قیاس]]» اعراض کرده به ظاهر [[قرآن]] اکتفا نمود و درباره «اجماع»، قائل به اجماع [[صحابه|صحابه پیامبر]] و یا «اجماع» همه علمای امت بود و «استحسان و تقلید» را قبول نداشت.  

[[ابن حزم|ابن‌حزم اندلسی]] از مروجین مکتب وی بود. ابوسلیمان کتابی در اصول مذهب به نام «الفقه‌الظاهری» در هشت جلد نگارش کرد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 192 با ویرایش اندک و جابجایی و اصلاح عبارات.</ref>.

ابو سلیمان در سال 270 هجری قمری در بغداد از دنیا رفت و در مقبره شونیزیه این شهر دفن شد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 192 با ویرایش اندک و جا بجایی و اصلاح عبارات.</ref><ref>ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۱، ص۲۶۷.</ref><ref>شوشتری، قاضی نورالله، احقاق الحق، ج۱، ص۱۶۷-۱۷۲.</ref><ref>زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۸.</ref><ref>ابن اثیر، علی بن محمد، اللّباب، ج۲، ص۲۹۷.</ref><ref>زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۷، ص۱۷۶.</ref><ref>ذهبی محمد بن احمد، سیر اعلام النّبلاء، ج۱۳، ص۹۷-۱۰۸.</ref><ref>سبحانی، جعفر، طبقات الفقهاء، ج۳، ص۲۴۱.</ref><ref>دائرة المعارف الاسلامیه، ج 9، ص 129- 130.</ref><ref>صبحی المحمصانی، فلسفه التشریع فی الاسلام، ص 50- 51.</ref><ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان فی انباء ابناء الزمان، دو جلدی، سال 1310 قمری، ج 1، ص 175</ref><ref>الخطیب البغدادی ابوبکر احمد بن علی، تاریخ بغداد، چاپ مصر، سال 1349 هجری قمری، ج 8، ص 369</ref>.