راجعه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «راجعه‏ از فرق خوارج بودند كه از صالح بن مسرح روى گردانيدند و پیرو صالح بن ابى...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
راجعه‏ از فرق خوارج بودند كه از صالح بن مسرح روى گردانيدند و پیرو صالح بن ابى صالح شدند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 199 با ویرایش اندک.</ref> <ref>اشعری ابو الحسن مقالات الاسلامینین و اختلاف المصلین، تحقیق محمد محی الدین عبد الحمید، بیروت، نشر مکتبه العصریه، سال 1411 قمری و 1990 میلادی، ج 1 ، ص 196 و 201  
'''راجعه‏''' شاخه‌ای از فرقه [[خوارج]] بودند که از صالح‌بن‌مسرح روی گردانیدند و پیرو صالح‌بن‌ابی‌صالح شدند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 199 با ویرایش اندک.</ref><ref>اشعری ابوالحسن مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، تحقیق محمد محی الدین عبدالحمید، بیروت، نشر مکتبه العصریه، سال 1411 قمری و 1990 میلادی، ج ص 196 و 201  
</ref>
</ref>.


==شرح حال صالح بن مسرح==
== شرح حال صالح بن مسرح ==
صالح بن مسرّح تمیمی، پیشوای خوارج صفریه، و نخستین کسی است که از میان آنان سر به شورش برداشت. او مردی عابد، پرهیزکار، خاشع و زردچهره بود و از این‌رو، پیروانش را صفریه (منسوب به صفر؛ یعنی زردی) خواندند. زردی چهره، نشانه یارانش بود، چرا که در اثر کثرت عبادت و روزه‌داری چهره‌های شان زرد شده بود. صالح در شهر «دارا» در ناحیه جزیره سکونت داشت، اما میان مناطق موصل و نصیبین رفت و آمد می کرد. وی یارانی داشت که برای آنان قرآن می‌خواند و‌اندرزشان می‌داد. آن‌گاه آنان را به قیام علیه حکومت و نپذیرفتن ستم و جهاد با مخالفان فرا خواند. یارانش به خواسته وی پاسخ مثبت دادند. در این میان، شبیب بن یزید شیبانی نیز نزد وی آمد و فرمانده سپاه او شد. عاقبت میان شبیب و امیر ناحیه جزیره، محمد بن مروان، جنگ‌هایی در نزدیکی موصل در گرفت که صالح در یکی از آن ها به قتل رسید و پس از او شبیب بن یزید شیبانی پیشوایی خوارج را بر عهده گرفت.
صالح‌بن‌مسرّح تمیمی پیشوای خوارج صفریه و نخستین کسی است که از میان آنان شورش کرد. او مردی عابد، پرهیزکار، خاشع و زرد چهره بود و از این‌رو، پیروانش را صفریه (منسوب به صفر؛ یعنی زردی) خواندند، چرا که در اثر کثرت عبادت و روزه‌داری چهره‌های‌شان زرد شده بود. صالح در شهر «دارا» در ناحیه جزیره ساکن بود، اما میان مناطق موصل و نصیبین رفت‌و‌آمد می‌کرد. وی یارانی داشت که برای آنان قرآن می‌خواند و‌ اندرزشان می‌داد. آن‌گاه آنان را به قیام علیه حکومت و نپذیرفتن ستم و جهاد با مخالفان فرا خواند. یارانش به خواسته وی پاسخ مثبت دادند. در این میان شبیب بن یزید شیبانی نیز نزد وی آمد و فرمانده سپاه او شد. عاقبت میان شبیب و امیر ناحیه جزیره، محمد‌بن‌مروان، جنگ‌هایی در نزدیکی موصل در گرفت که صالح در یکی از آنها به قتل رسید و پس از او شبیب‌بن‌یزید شیبانی پیشوایی خوارج را بر عهده گرفت<ref>زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۱۹۷.</ref><ref>ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۳۹۳.</ref><ref>طبری محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۶، ص۲۱۶</ref><ref>ابن خلدون، عبدالرحمن، تاریخ ابن خلدون، ج۴، ص۱۵۲.</ref>.
<ref>زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۱۹۷.</ref> <ref>ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۳۹۳.</ref> <ref>طبری محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۶، ص۲۱۶</ref>.<ref>ابن خلدون، عبدالرحمن، تاریخ ابن خلدون، ج۴، ص۱۵۲.</ref>  


==صالح بن صالح==
== شرح حال صالح بن صالح ==
ابو الحسن اشعری در شرح حال صالح بن صالح و این که  او چه شخصی است، توضیح نداده است، بلکه وی نیز به نقل از دیگر منابع به صورت کلی نامی از اصحاب صالح و یا صالح بن صالح آورده است که به نظر می رسد غیر از صالح بن مسرح است. <ref>اشعری ابو الحسن مقالات الاسلامینین و اختلاف المصلین، تحقیق محمد محی الدین عبد الحمید، بیروت، نشر مکتبه العصریه، سال 1411 قمری و 1990 میلادی، ج 1 ، ص 196 و 201</ref>  
ابوالحسن اشعری در شرح‌حال صالح‌بن‌صالح توضیح نداده است، بلکه وی نیز به نقل از دیگر منابع به‌صورت کلی نامی از اصحاب‌صالح و یا صالح‌بن‌صالح آورده است که به‌نظر می‌رسد غیر از صالح‌بن‌مسرح است<ref>اشعری ابوالحسن مقالات الاسلامییین و اختلاف المصلین، تحقیق محمد محی الدین عبدالحمید، بیروت، نشر مکتبه العصریه، سال 1411 قمری و 1990 میلادی، ج ص 196 و 201</ref>.


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده: کلام ]]
[[رده:فرق و مذاهب]]  
[[رده: مذاهب کلامی ]]
[[رده:خوارج]]
[[رده: خوارج ]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۶

راجعه‏ شاخه‌ای از فرقه خوارج بودند که از صالح‌بن‌مسرح روی گردانیدند و پیرو صالح‌بن‌ابی‌صالح شدند[۱][۲].

شرح حال صالح بن مسرح

صالح‌بن‌مسرّح تمیمی پیشوای خوارج صفریه و نخستین کسی است که از میان آنان شورش کرد. او مردی عابد، پرهیزکار، خاشع و زرد چهره بود و از این‌رو، پیروانش را صفریه (منسوب به صفر؛ یعنی زردی) خواندند، چرا که در اثر کثرت عبادت و روزه‌داری چهره‌های‌شان زرد شده بود. صالح در شهر «دارا» در ناحیه جزیره ساکن بود، اما میان مناطق موصل و نصیبین رفت‌و‌آمد می‌کرد. وی یارانی داشت که برای آنان قرآن می‌خواند و‌ اندرزشان می‌داد. آن‌گاه آنان را به قیام علیه حکومت و نپذیرفتن ستم و جهاد با مخالفان فرا خواند. یارانش به خواسته وی پاسخ مثبت دادند. در این میان شبیب بن یزید شیبانی نیز نزد وی آمد و فرمانده سپاه او شد. عاقبت میان شبیب و امیر ناحیه جزیره، محمد‌بن‌مروان، جنگ‌هایی در نزدیکی موصل در گرفت که صالح در یکی از آنها به قتل رسید و پس از او شبیب‌بن‌یزید شیبانی پیشوایی خوارج را بر عهده گرفت[۳][۴][۵][۶].

شرح حال صالح بن صالح

ابوالحسن اشعری در شرح‌حال صالح‌بن‌صالح توضیح نداده است، بلکه وی نیز به نقل از دیگر منابع به‌صورت کلی نامی از اصحاب‌صالح و یا صالح‌بن‌صالح آورده است که به‌نظر می‌رسد غیر از صالح‌بن‌مسرح است[۷].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 199 با ویرایش اندک.
  2. اشعری ابوالحسن مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، تحقیق محمد محی الدین عبدالحمید، بیروت، نشر مکتبه العصریه، سال 1411 قمری و 1990 میلادی، ج 1، ص 196 و 201
  3. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۱۹۷.
  4. ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۳۹۳.
  5. طبری محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۶، ص۲۱۶
  6. ابن خلدون، عبدالرحمن، تاریخ ابن خلدون، ج۴، ص۱۵۲.
  7. اشعری ابوالحسن مقالات الاسلامییین و اختلاف المصلین، تحقیق محمد محی الدین عبدالحمید، بیروت، نشر مکتبه العصریه، سال 1411 قمری و 1990 میلادی، ج 1، ص 196 و 201