ارتش جمهوری اسلامی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
'''ارتش جمهوری اسلامی ایران'''
'''ارتش جمهوری اسلامی ایران'''
==ضرورت و اهمیت==
==ضرورت و اهمیت==
بر اساس اصل یکصد و چهل و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ارتش وظیفه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی نظام مقدس جمهوری اسلامی را بر عهده دارد.
بر اساس اصل یکصد و چهل و سوم قانون اساسی [[جمهوری اسلامی ایران]]، ارتش جمهوری اسلامی ایران وظیفه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی نظام مقدس جمهوری اسلامی را بر عهده دارد.
همچنین طبق این اصل، ارتش جمهوری اسلامی ایران، ارتشی اسلامی، مکتبی و مردمی است که باید افرادی شایسته را به خدمت بپذیرد و به اهداف انقلاب اسلامی مؤمن و در راه تحقق آن فداکار باشد<ref>[http://hamshahrionline.ir/x3Sbx آشنایی با ارتش جمهوری اسلامی ایران، همشهری آنلاین].</ref>.
همچنین طبق این اصل، ارتش جمهوری اسلامی ایران، ارتشی اسلامی، مکتبی و مردمی است که باید افرادی شایسته را به خدمت بپذیرد و به اهداف انقلاب اسلامی مؤمن و در راه تحقق آن فداکار باشد<ref>[http://hamshahrionline.ir/x3Sbx آشنایی با ارتش جمهوری اسلامی ایران، همشهری آنلاین].</ref>.



نسخهٔ ‏۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۰۲

ارتش جمهوری اسلامی ایران
نامارتش جمهوری اسلامی ایران
مؤسسامام خمینی
مدیر فعلیسید عبدالرحیم موسوی
مدیران سابق
  • امیر سرلشکر علی شهبازی
  • امیر سرلشکر محمد سلیمی
  • سرلشکر عطاء‌الله صالحی
اهداف
وابستگی به حاکمیتجمهوری اسلامی ایران

ارتش جمهوری اسلامی ایران

ضرورت و اهمیت

بر اساس اصل یکصد و چهل و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ارتش جمهوری اسلامی ایران وظیفه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی نظام مقدس جمهوری اسلامی را بر عهده دارد. همچنین طبق این اصل، ارتش جمهوری اسلامی ایران، ارتشی اسلامی، مکتبی و مردمی است که باید افرادی شایسته را به خدمت بپذیرد و به اهداف انقلاب اسلامی مؤمن و در راه تحقق آن فداکار باشد[۱].

تاریخچه

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران موضوع انحلال ارتش مطرح شد و همین امر نیز موجب نابسامانی در ارتش شد و گروهک‌های ضدانقلاب مردم را تحریک به حمله به پادگان‌های ارتش کردند و حمله‌هایی نیز از سوی این گروهک‌ها انجام شد. در چنین شرایطی امام خمینی در ۲۶ فروردین سال ۱۳۵۸ ش، در پیامی اعلام نمودند: «روز چهارشنبه ۲۹ فروردین روز ارتش اعلام می‌شود. ارتش محترم در این روز در شهرستان‌های بزرگ با ساز و برگ به رژه بپردازند و پشتیبانى خود را از جمهورى اسلامى و ملت بزرگ ایران و حضور خود را براى فداکارى در راه استقلال و حفظ مرزهاى کشور اعلام نمایند.»[۲]. پس از این حکم تاریخی امام خمینی، تا سال 1377 ش، رئیس ستاد مشترک بالاترین جایگاه نظامی ارتش را در اختیار داشت و هماهنگی نیروهای سه‌گانه وقت در همین ستاد صورت می‌‎گرفت. یرای نخستین بار در سال 1377 ش، بود که فرمانده معظم کل قوا حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، جایگاه فرماندهی کل را برای ارتش لازم دانستند و در نخستین حکم انتصاب فرمانده کل ارتش، خطاب به سرلشکر شهبازی آمده بود: «ارتش جمهوری اسلامی ایران چه در دوران دفاع مقدس و چه در سال‌های پس از آن بحمدالله ذخیره عظیمی از تجارب و قابلیت‌های گوناگون در خود فراهم آورده و استعدادهای درخشانی را به مرحله بروز رسانده است. اکنون برای تسهیل بیشتر امور تشکیلاتی و عملیاتی ارتش، چه در زمینه ابتکارات مربوط به سازندگی و تعمیر و نگهداری ابزارها و فعالیت‌های پژوهشی آن و نوسازی بناها و کارگاه‌ها و چه در میدان آموزش و اقدام نظامی و نیز با استفاده از تجربه‌ موفق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، لازم است فرماندهی مستقل ارتش جمهوری اسلامی ایجاد شود. لذا به موجب این حکم شما را که دارای سوابق ارزنده مدیریتی و انقلابی می‌باشید و خدمات بزرگی به ارتش کرده‌اید، به فرماندهی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب می‌کنم. پیشبرد سازمان ارتش در همه‌ زمینه‌های موردنظر، با استفاده از عناصر کارآمد و مؤمن و انقلابی و میدان دادن به استعدادهای جوان و همکاری صمیمانه در همه‌ زمینه‌ها با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی وظیفه‌ نخستین شماست»[۳].

فرماندهان

تا پیش از سال 1377 ش، ارتش جمهوری اسلامی ایران زیر نظر رئیس ستاد مشترک بود که فرماندهان آن عبارت بودند از:

  • شهید سپهبد ولی‌الله قرنی؛
  • شهید سرلشکر ولی‌الله فلاحی؛
  • سرلشکر محمدهادی شادمهر؛
  • سرلشکر ناصر فربد؛
  • سرلشکر محمدحسین شاکر؛
  • سرلشکر قاسمعلی ظهیرنژاد؛
  • سرتیپ اسماعیل سهرابی؛
  • سرلشکر علی شهبازی.

از مهرماه سال 1377 ش، فرمانده معظم کل قوا حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، جایگاه فرماندهی کل را برای ارتش لازم دانستند که فرماندهان از آن زمان تاکنون عبارتند از[۴]:

  • امیر سرلشکر علی شهبازی از ۸ مهرماه سال ۱۳۷۷ ش، تا ۱ خردادماه سال ۱۳۷۹ ش؛
  • امیر سرلشکر محمد سلیمی از سال 1379 ش، تا 1384 ش؛
  • سرلشکر عطاء‌الله صالحی از سال 1384 ش، تا سال 1396 ش؛
  • سرلشکر سیدعبدالرحیم موسوی از 30 مردادماه سال 1396 ش.

جستارهای وابسته

پانویس

منابع