بزیعیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بزیع، حائک (بافنده) بود. وی مدعی بود که به آسمان رفته و خداوند دستی بر سرش کشیده و آب در دهانش انداخته است و حکمت از دل او مانند قارچ از زمین می‌‌روید. همچنین می‌گفت که [[علی بن ابی‌طالب|امام علی (علیه‌السّلام]]) را دیده که بر دست راست خداوند نشسته است.<ref> مقدسی مطهر بن طاهر مقدسی، ''البدء و التاریخ''، انتشارات کلمان هوار، پاریس، سال ۱۸۹۹ م، چاپ افست تهران، سال ۱۹۶۲ م.</ref>.