افطسیه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
همان طور که بیان شد، افطسیه پيروان حسين بن حسن ملقب به افطس هستند كه از [[سادات علوى]] به شمار مى روند. حسین بن حسن نخست از داعيان محمد بن ابراهيم بن اسماعيل بن ابراهيم بن [[حسن مثنى]] ملقب به «[[ابن طباطبا]]» از ائمه زيديه بود و وقتی ابن طباطبا از دنیا رفت مردم را به سوی خودش دعوت کرد و در سال 200 هجری قمری خروج کرد و به [[ابو السرايا]] پيوست و سپس به [[مكه]] رفت و جامه [[كعبه]] را با جامه ابريشمينى كه ابو السرايا براى او از كوفه فرستاده بود تعویض کرده در ادامه با تعقیب [[عباسيان]] اموال شان را مصادره کرد.وی بعد از کشته شدن ابو السرايا به محمد بن جعفر بن على بن الحسين پيوست. <ref>محمد جواد مشکور، [[فرهنگ فرق اسلامی]]، [[مشهد]]، انتشارات [[آستان قدس رضوی]]، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 66</ref> | همان طور که بیان شد، افطسیه پيروان حسين بن حسن ملقب به افطس هستند كه از [[سادات علوى]] به شمار مى روند. حسین بن حسن نخست از داعيان محمد بن ابراهيم بن اسماعيل بن ابراهيم بن [[حسن مثنى]] ملقب به «[[ابن طباطبا]]» از ائمه زيديه بود و وقتی ابن طباطبا از دنیا رفت مردم را به سوی خودش دعوت کرد و در سال 200 هجری قمری خروج کرد و به [[ابو السرايا]] پيوست و سپس به [[مكه]] رفت و جامه [[كعبه]] را با جامه ابريشمينى كه ابو السرايا براى او از كوفه فرستاده بود تعویض کرده در ادامه با تعقیب [[عباسيان]] اموال شان را مصادره کرد.وی بعد از کشته شدن ابو السرايا به محمد بن جعفر بن على بن الحسين پيوست. <ref>محمد جواد مشکور، [[فرهنگ فرق اسلامی]]، [[مشهد]]، انتشارات [[آستان قدس رضوی]]، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 66 با ویرایش و دخل و تصرف لازم در عبارات</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۵۳
از جمله گروههایی که با مامون عباسی مقابله کردند گروهی موسوم به افطسیه بودند.ایشان از پیروان حسین بن حسن مشهور به افطس بودند.
معنای افطس
در منابع لغت افطس به شخصی می گویند که استخوان بینی اش فرو رفته و بینی اش پهن شده باشد.[۱] گویا حسین بن حسن بن علی به دلیل داشتن چنین چهره ای به این اسم ملقب میشود.
تاریخچه
همان طور که بیان شد، افطسیه پيروان حسين بن حسن ملقب به افطس هستند كه از سادات علوى به شمار مى روند. حسین بن حسن نخست از داعيان محمد بن ابراهيم بن اسماعيل بن ابراهيم بن حسن مثنى ملقب به «ابن طباطبا» از ائمه زيديه بود و وقتی ابن طباطبا از دنیا رفت مردم را به سوی خودش دعوت کرد و در سال 200 هجری قمری خروج کرد و به ابو السرايا پيوست و سپس به مكه رفت و جامه كعبه را با جامه ابريشمينى كه ابو السرايا براى او از كوفه فرستاده بود تعویض کرده در ادامه با تعقیب عباسيان اموال شان را مصادره کرد.وی بعد از کشته شدن ابو السرايا به محمد بن جعفر بن على بن الحسين پيوست. [۲]
پانویس
- ↑ طریحی فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، ج۳، ص۴۱۳.
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 66 با ویرایش و دخل و تصرف لازم در عبارات