شمس الدین انبابی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (Arashedi صفحهٔ شمس الدين الأنبابي را به شمس‌الدین انبابی منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


 
<div class="wikiInfo">[[پرونده:انبابی.jpg |جایگزین= شمس الدين الأنبابي|بندانگشتی|شمس الدین الأنبابی]]
<div class="wikiInfo">[[پرونده:انبابی.jpg |جایگزین= شمس الدين الأنبابي|بندانگشتی|شمس الدين الأنبابي]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام
!نام
خط ۱۴: خط ۱۳:
</div>
</div>


'''محمد بن محمد بن حسین الانبابی''' شمس الدین (1240 - 1313 ق / 1824 - 1896 م)متولد [[قاهره]] فقیه [[شافعی]] مذهب و شیخ الازهر است. منسوب به أنبابة ، امروزه به عنوان الانبابی شناخته می شود<ref>[https://www.dar-alifta.org/AR/ViewScientist.aspx?sec=new&ID=42&LangID=1 سایت دار الافتاء مصر]</ref>.
'''محمد بن محمد بن حسین الانبابی''' شمس الدین (1240 - 1313 ق / 1824 - 1896 م) متولد [[قاهره]] فقیه [[شافعی]] مذهب و شیخ الازهر است. منسوب به أنبابة امروزه به عنوان الانبابی شناخته می شود<ref>[https://www.dar-alifta.org/AR/ViewScientist.aspx?sec=new&ID=42&LangID=1 سایت دار الافتاء مصر]</ref>.


=تعلیم و تدریس=
=تعلیم و تدریس=


شمس الدین الانبابی زندگی خود را با حفظ [[قرآن کریم]] در اوایل کودکی آغاز نمود و سپس تحصیلات خود را در [[الازهر]] در سال 1253 هجری قمری آغاز کرد و نزد شیوخ الازهر خود مانند: الباجوري،الشيخ إبراهيم السقا،الشيخ مصطفى البولاقي تحصیل کرد و پس از اتمام تحصیل در الازهر از طرف اساتید به نام آن مرکز مهم علمی در [[جهان اسلام]] مانند:القويسني،الباجوري، العلامة السقا و مصطفى العروسي به او اجازه تدریس در الازهر به سال 1267 هجری قمری داده شد و او به دلیل دانش فراوان ، حسن نیت ، توجه همگان را به خود جلب نمود. بنابر این حلقه درس او به سرعت گسترده شد.
شمس الدین الانبابی زندگی خود را با حفظ [[قرآن کریم]] در اوایل کودکی آغاز نمود و سپس تحصیلات خود را در [[الازهر]] در سال 1253 هجری قمری آغاز کرد و نزد شیوخ الازهر خود مانند: الباجوری، الشیخ إبراهیم السقا، الشیخ مصطفى البولاقی تحصیل کرد و پس از اتمام تحصیل در الازهر از طرف اساتید به نام آن مرکز مهم علمی در [[جهان اسلام]] مانند: القویسنی، الباجوری، العلامة السقا و مصطفى العروسی به او اجازه تدریس در الازهر به سال 1267 هجری قمری داده شد و او به دلیل دانش فراوان ، حسن نیت ، توجه همگان را به خود جلب نمود. بنابر این حلقه درس او به سرعت گسترده شد.


=شاگردان=
=شاگردان=
خط ۲۴: خط ۲۳:
گروهی از علمای برجسته [[الازهر]] از شاگردان او به شمار می آیند افرادی همچون:
گروهی از علمای برجسته [[الازهر]] از شاگردان او به شمار می آیند افرادی همچون:


الشيخ حسونة النواوي،الشيخ عبد الرحمن القطب النواوي،السيد علي الببلاوي،أبو الفضل الجيزاوي،الشيخ حسن الطويل،الشيخ محمد عبد الجواد القاياتي و برادرش الشيخ أحمد،الشيخ عبد الله عليش المالكي،الشيخ محمد بخيت المطيعي،الشيخ محمد أحمد حسين البولاقي والشيخ عبد الرحمن قراعة را از مشهورترین شاگردان او معرفی کرده اند.
الشیخ حسونة النواوی، الشیخ عبد الرحمن القطب النواوی، السید علی الببلاوی، أبو الفضل الجیزاوی، الشیخ حسن الطویل، الشیخ محمد عبد الجواد القایاتی و برادرش الشیخ أحمد، الشیخ عبد الله علیش المالكی، الشیخ محمد بخیت المطیعی، الشیخ محمد أحمد حسین البولاقی و الشیخ عبد الرحمن قراعة را از مشهورترین شاگردان او معرفی کرده اند.


=آثار=
=آثار=


اواز ثروت علمی ارزشمندی در علوم و فنون مختلف بهرمند بود و کتب مشور زمان خود را که در آن تخصصی داشت شرح، حاشیه و یا تقریر کرده است که مواردی از آن در ذیل آمده است.  
او از ثروت علمی ارزشمندی در علوم و فنون مختلف بهرمند بود و کتب مشور زمان خود را که در آن تخصصی داشت. شرح، حاشیه و یا تقریر کرده است که مواردی از آن در ذیل آمده است.  


رسالة صغرى في البسملة من حيث الفقه.
رسالة صغرى فی البسملة من حیث الفقه.
رسالة كبرى في البسملة من حيث الفقه.
رسالة كبرى فی البسملة من حیث الفقه.
رسالة صغرى في تحقيق الاستعارة في قولهم: (زيد أسد).
رسالة صغرى فی تحقیق الاستعارة فی قولهم: (زید أسد).
رسالة كبرى في تحقيق الاستعارة في قولهم: (زيد أسد).
رسالة كبرى فی تحقیق الاستعارة فی قولهم: (زید أسد).
فتاوى فقهية.
فتاوى فقهیة.
تقرير على حاشية العطار على شرح الأزهرية في النحو.
تقریر على حاشیة العطار على شرح الأزهریة فی النحو.
تقرير على حاشية السجاعي على قطر الندى في النحو.
تقریر على حاشیة السجاعی على قطر الندى فی النحو.
تقرير على حاشية السجاعي على شرح ابن عقيل لألفية ابن مالك.
تقریر على حاشیة السجاعی على شرح ابن عقیل لألفیة ابن مالك.
تقرير على حاشية الأمير على شرح شذور الذهب في النحو.
تقریر على حاشیة الأمیر على شرح شذور الذهب فی النحو.
تقريران كاملان على حاشية الصبان على شرح الأشموني لألفية ابن مالك، كل منها يقع في جزأين.
تقریران كاملان على حاشیة الصبان على شرح الأشمونی لألفیة ابن مالك، كل منها یقع فی جزأین.
رساله کوچکی در علم حديث.
رساله کوچکی در علم حدیث.
رسالة كبرى في الحديث السابق.
رسالة كبرى فی الحدیث السابق.
حاشية على التجريد، شرح مختصر السعد في البلاغة.
حاشیة على التجرید، شرح مختصر السعد فی البلاغة.
تقرير على شرح جمع الجوامع، وحواشي البنا في أصول الفقه.
تقریر على شرح جمع الجوامع، وحواشی البنا فی أصول الفقه.
تقرير على حاشية الباجوري على متن السلم للأخضري في المنطق.
تقریر على حاشیة الباجوری على متن السلم للأخضری فی المنطق.
حاشية على آداب البحث.
حاشیة على آداب البحث.
تقرير على شرح الشيخ خالد للآجرومية.
تقریر على شرح الشیخ خالد للآجرومیة.
تقرير على شرح حواشي التحرير -لم يتم.
تقریر على شرح حواشی التحریر -لم یتم.
تقرير على حاشية العطار على شرح المقولات.
تقریر على حاشیة العطار على شرح المقولات.
رسالة في مبادئ علم النحو.
رسالة فی مبادئ علم النحو.
رسالة في إفادة تعريف المسند إليه، والمسند.
رسالة فی إفادة تعریف المسند إلیه، والمسند.
رسالة في حديث (كل أمر ذي بال لا يبدأ فيه ببسم الله الرحمن الرحيم أقطع).
رسالة فی حدیث (كل أمر ذی بال لا یبدأ فیه ببسم الله الرحمن الرحیم أقطع).
تقرير على حواشي السمرقندية في البلاغة.
تقریر على حواشی السمرقندیة فی البلاغة.
تقرير على رسالة الصبان في علم البيان.
تقریر على رسالة الصبان فی علم البیان.
رسالة على حواشي الأمير الملوي.
رسالة على حواشی الأمیر الملوی.
رسالة في مقدمة القسطلاني في شرح صحيح البخاري.
رسالة فی مقدمة القسطلانی فی شرح صحیح البخاری.
رسالة في شرح رسالة الدردير في البيان.
رسالة فی شرح رسالة الدردیر فی البیان.
رسالة في شرح حاشية البرماوي على شرح ابن قاسم الغزي في فقه الشافعية.
رسالة فی شرح حاشیة البرماوی على شرح ابن قاسم الغزی فی فقه الشافعیة.
تقرير على حاشية الصبان على العصام - لم يتم.
تقریر على حاشیة الصبان على العصام - لم یتم.
رسالة في قوله تعالى {وَآيَةٌ لَهُمُ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُمْ مُظْلِمُونَ}[يس: 37].
رسالة فی قوله تعالى {وَآیَةٌ لَهُمُ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُمْ مُظْلِمُونَ}[یس: 37].
رسالة القول السديد في تزويج المرأة بلا ولي مع التقليد.
رسالة القول السدید فی تزویج المرأة بلا ولی مع التقلید.
رسالة في شرح مختصر السنوسي - لم يتم.
رسالة فی شرح مختصر السنوسی - لم یتم.
شرح على مقدمة سلم العلوم.
شرح على مقدمة سلم العلوم.
تقرير على حواشي السلم المنورق للأخضري في المنطق.
تقریر على حواشی السلم المنورق للأخضری فی المنطق.
تقرير على حواشي شروح السنوسية.
تقریر على حواشی شروح السنوسیة.
تقرير على حاشية الشرقاوي على الهدهدي.
تقریر على حاشیة الشرقاوی على الهدهدی.


=ریاست الازهر=
=ریاست الازهر=

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۳۷

شمس الدين الأنبابي
شمس الدین الأنبابی
نام محمد بن محمد بن حسین الانبابی
نام‎های دیگر شیخ الانبانی
وفات بیست و یکم شوال سال 1313 هجری قمری

محمد بن محمد بن حسین الانبابی شمس الدین (1240 - 1313 ق / 1824 - 1896 م) متولد قاهره فقیه شافعی مذهب و شیخ الازهر است. منسوب به أنبابة امروزه به عنوان الانبابی شناخته می شود[۱].

تعلیم و تدریس

شمس الدین الانبابی زندگی خود را با حفظ قرآن کریم در اوایل کودکی آغاز نمود و سپس تحصیلات خود را در الازهر در سال 1253 هجری قمری آغاز کرد و نزد شیوخ الازهر خود مانند: الباجوری، الشیخ إبراهیم السقا، الشیخ مصطفى البولاقی تحصیل کرد و پس از اتمام تحصیل در الازهر از طرف اساتید به نام آن مرکز مهم علمی در جهان اسلام مانند: القویسنی، الباجوری، العلامة السقا و مصطفى العروسی به او اجازه تدریس در الازهر به سال 1267 هجری قمری داده شد و او به دلیل دانش فراوان ، حسن نیت ، توجه همگان را به خود جلب نمود. بنابر این حلقه درس او به سرعت گسترده شد.

شاگردان

گروهی از علمای برجسته الازهر از شاگردان او به شمار می آیند افرادی همچون:

الشیخ حسونة النواوی، الشیخ عبد الرحمن القطب النواوی، السید علی الببلاوی، أبو الفضل الجیزاوی، الشیخ حسن الطویل، الشیخ محمد عبد الجواد القایاتی و برادرش الشیخ أحمد، الشیخ عبد الله علیش المالكی، الشیخ محمد بخیت المطیعی، الشیخ محمد أحمد حسین البولاقی و الشیخ عبد الرحمن قراعة را از مشهورترین شاگردان او معرفی کرده اند.

آثار

او از ثروت علمی ارزشمندی در علوم و فنون مختلف بهرمند بود و کتب مشور زمان خود را که در آن تخصصی داشت. شرح، حاشیه و یا تقریر کرده است که مواردی از آن در ذیل آمده است.

رسالة صغرى فی البسملة من حیث الفقه. رسالة كبرى فی البسملة من حیث الفقه. رسالة صغرى فی تحقیق الاستعارة فی قولهم: (زید أسد). رسالة كبرى فی تحقیق الاستعارة فی قولهم: (زید أسد). فتاوى فقهیة. تقریر على حاشیة العطار على شرح الأزهریة فی النحو. تقریر على حاشیة السجاعی على قطر الندى فی النحو. تقریر على حاشیة السجاعی على شرح ابن عقیل لألفیة ابن مالك. تقریر على حاشیة الأمیر على شرح شذور الذهب فی النحو. تقریران كاملان على حاشیة الصبان على شرح الأشمونی لألفیة ابن مالك، كل منها یقع فی جزأین. رساله کوچکی در علم حدیث. رسالة كبرى فی الحدیث السابق. حاشیة على التجرید، شرح مختصر السعد فی البلاغة. تقریر على شرح جمع الجوامع، وحواشی البنا فی أصول الفقه. تقریر على حاشیة الباجوری على متن السلم للأخضری فی المنطق. حاشیة على آداب البحث. تقریر على شرح الشیخ خالد للآجرومیة. تقریر على شرح حواشی التحریر -لم یتم. تقریر على حاشیة العطار على شرح المقولات. رسالة فی مبادئ علم النحو. رسالة فی إفادة تعریف المسند إلیه، والمسند. رسالة فی حدیث (كل أمر ذی بال لا یبدأ فیه ببسم الله الرحمن الرحیم أقطع). تقریر على حواشی السمرقندیة فی البلاغة. تقریر على رسالة الصبان فی علم البیان. رسالة على حواشی الأمیر الملوی. رسالة فی مقدمة القسطلانی فی شرح صحیح البخاری. رسالة فی شرح رسالة الدردیر فی البیان. رسالة فی شرح حاشیة البرماوی على شرح ابن قاسم الغزی فی فقه الشافعیة. تقریر على حاشیة الصبان على العصام - لم یتم. رسالة فی قوله تعالى {وَآیَةٌ لَهُمُ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُمْ مُظْلِمُونَ}[یس: 37]. رسالة القول السدید فی تزویج المرأة بلا ولی مع التقلید. رسالة فی شرح مختصر السنوسی - لم یتم. شرح على مقدمة سلم العلوم. تقریر على حواشی السلم المنورق للأخضری فی المنطق. تقریر على حواشی شروح السنوسیة. تقریر على حاشیة الشرقاوی على الهدهدی.

ریاست الازهر

وی در روز یکشنبه نوزدهم محرم سال 1299 هجری قمری / 1881 م به ریاست الازهر منصوب شد. پس از فترتی پنج ساله در روز سیزدهم ربیع الاول سال 1304 هجری قمری تصمیم به انتصاب مجدد وی به عنوان شیخ الازهر گرفته شد و از این تاریخ به مدت نه سال در مقام ریاست بر الازهر ماند تا اینکه در سال 1311 هجری قمری فلج شد. پس استعفای خود را به خدیو مصر ارائه کرد و او نیز با توجه به وضعیت جسمی الانبابی آن را پذیرفت.

درگذشت

پس از استعفا او در شب شنبه بیست و یکم شوال سال 1313 هجری قمری در حالی که هفتاد و چهار سال از عمرش می گذشت از دنیا رفت.

پانویس