بکتاشیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بَکتاشیه، طریقتی است که پیروانش خود را منسوب به حاجی بکتاش ولی زاهد خراسانی می‌دانند وی در | بَکتاشیه، طریقتی است که پیروانش خود را منسوب به حاجی بکتاش ولی زاهد خراسانی می‌دانند وی در نیشابور به دنیا آمد و نزد [[على احمد يسوى|على احمد یسوى]] درس خواند و در سال 738 هجرى در گذشت. | ||
==تاریخچه و عقاید == | ==تاریخچه و عقاید== | ||
طریقه «بكتاشیه» در قرن شانزدهم میلادى در اناتولى یعنى [[آسياى صغير|آسیاى صغیر]] رواج فراوان یافت و عقاید ایشان شبیه «[[قزلباشي|قزلباشی]]ه» و «شبك» و «على الهیان» كرد است. با این كه بیشتر «بكتاشیه» خود را از [[اهل سنت و جماعت]] مى دانند ولى اعمال و رفتار ایشان بر خلاف آن طایفه است و بیشتر به «[[غلاة]]» شیعه شباهت دارد و به امامت [[ائمه اثنى عشر]] اعتقاد دارند و و [[چهارده معصوم]] (ع) را به بزرگى مى ستایند.در عین حال عقاید مسیحیان نیز در ایشان تأثیر كرده است و معتقد به تثلیث اللّه و [[محمد (ص)]] و [[على (ع)]] هستند و مانند [[مسيحيان|مسیحیان]] [[عشاى ربّانى]] به جاى مى آورند. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 103</ref> | |||
==آداب و رسوم== | ==آداب و رسوم== | ||
پیروان این فرقه بر سر سفره خود شراب و نان و | پیروان این فرقه بر سر سفره خود شراب و نان و پنیر مى گذارند و در پیش شیخ خود كه او را «بابا» مى خوانند به گناهان خویش اعتراف و از او طلب آمرزش مى كنند. نوشیدن شراب در نزد ایشان حرام نیست و زنان شان حجاب ندارند و به اسرار اعداد و حروف اعتقاد دارند و فضل اللّه حروفى را كه پیشواى «[[حروفيان|حروفیان]]» بود محترم مى شمارند و كتاب «جاویدان نامه» او را از [[كتب مقدس]] مى شمارند و این كتاب را به فارسى «عشق نامه» و به تركى «فرشته اوقلى» مى نامند.جامه «بكتاشیه» عبایى سفید و كلاهى سیاه چند گوش مثلث شكل است كه گاهى عدد اضلاع آن به احترام ائمه اثنى عشر به دوازده ترك مى رسد و شیخ ایشان داراى عمامه اى سبز است. «بكتاشیه» بر گردن خود گردن بندى از سنگ دارند كه آن را تسلیم تاش یعنى سنگ تسلیم می خوانند و تبرزینى دو دم و عصایى دراز دارند. جوانانی از ایشان که همسر ندارند، گوشواره هایى به گوش مى آویزند تا از کسانی که همسر دارند تشخیص داده شوند.حاج بكتاش را پیر اوّل می خوانند و پیروان او فرزند حاج بكتاش را «اوغلرى» یعنى پسران حاج بكتاش می نامند.ایشان عبادات شریعت اسلام را كه نماز و روزه و حج و زكات باشد به جاى نمى آورند.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 103</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
[[رده: فرقه های دینی ]] | [[رده: فرقه های دینی ]] | ||
[[رده: مذاهب کلامی ]] | [[رده: مذاهب کلامی ]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۲۵
بَکتاشیه، طریقتی است که پیروانش خود را منسوب به حاجی بکتاش ولی زاهد خراسانی می‌دانند وی در نیشابور به دنیا آمد و نزد على احمد یسوى درس خواند و در سال 738 هجرى در گذشت.
تاریخچه و عقاید
طریقه «بكتاشیه» در قرن شانزدهم میلادى در اناتولى یعنى آسیاى صغیر رواج فراوان یافت و عقاید ایشان شبیه «قزلباشیه» و «شبك» و «على الهیان» كرد است. با این كه بیشتر «بكتاشیه» خود را از اهل سنت و جماعت مى دانند ولى اعمال و رفتار ایشان بر خلاف آن طایفه است و بیشتر به «غلاة» شیعه شباهت دارد و به امامت ائمه اثنى عشر اعتقاد دارند و و چهارده معصوم (ع) را به بزرگى مى ستایند.در عین حال عقاید مسیحیان نیز در ایشان تأثیر كرده است و معتقد به تثلیث اللّه و محمد (ص) و على (ع) هستند و مانند مسیحیان عشاى ربّانى به جاى مى آورند. [۱]
آداب و رسوم
پیروان این فرقه بر سر سفره خود شراب و نان و پنیر مى گذارند و در پیش شیخ خود كه او را «بابا» مى خوانند به گناهان خویش اعتراف و از او طلب آمرزش مى كنند. نوشیدن شراب در نزد ایشان حرام نیست و زنان شان حجاب ندارند و به اسرار اعداد و حروف اعتقاد دارند و فضل اللّه حروفى را كه پیشواى «حروفیان» بود محترم مى شمارند و كتاب «جاویدان نامه» او را از كتب مقدس مى شمارند و این كتاب را به فارسى «عشق نامه» و به تركى «فرشته اوقلى» مى نامند.جامه «بكتاشیه» عبایى سفید و كلاهى سیاه چند گوش مثلث شكل است كه گاهى عدد اضلاع آن به احترام ائمه اثنى عشر به دوازده ترك مى رسد و شیخ ایشان داراى عمامه اى سبز است. «بكتاشیه» بر گردن خود گردن بندى از سنگ دارند كه آن را تسلیم تاش یعنى سنگ تسلیم می خوانند و تبرزینى دو دم و عصایى دراز دارند. جوانانی از ایشان که همسر ندارند، گوشواره هایى به گوش مى آویزند تا از کسانی که همسر دارند تشخیص داده شوند.حاج بكتاش را پیر اوّل می خوانند و پیروان او فرزند حاج بكتاش را «اوغلرى» یعنى پسران حاج بكتاش می نامند.ایشان عبادات شریعت اسلام را كه نماز و روزه و حج و زكات باشد به جاى نمى آورند.[۲]