۸۷٬۹۳۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عباسيان' به 'عباسیان') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ییروان [[ادريس بن عبدالله بن حسن مثنى|ادریس بن عبدالله بن حسن مثنى]] مى باشند كه بنیانگذار حكومت و دولت ادریسیه در [[مغرب]] (شمال آفریقا) بود. وى در آغاز با [[حسين بن على بن حسن|حسین بن على بن حسن]] در عصر خلافت <big>هادى عباسى</big> خروج كرد و چون حسین در واقعه فخ كشته شد، به فرمان برادرش محمد بن عبدالله ( <big>نفس زكیه</big> ) به [[مغرب]] شتافت و دولت علوى - شیعى در آن سامان تشكیل داد (172 ق و مركز حكومت را در شهر ولیله نزدیك [[مراكش]] فعلى قرار داد كه امروزه معروف به شهر قصر فرعون است . | |||
چون مردم مغرب او را شناخته و به نسبش پى بردند، وى را گرامى داشتند و استاندار عباسیان را از كار بر كنار نموده و مقدمه حكومت او را پى | چون مردم مغرب او را شناخته و به نسبش پى بردند، وى را گرامى داشتند و استاندار عباسیان را از كار بر كنار نموده و مقدمه حكومت او را پى ریختند، و در روز جمعه ، چهارم رمضان سال 172 هجرى او را به خلافت برگزیدند. | ||
وى مردى شجاع و | وى مردى شجاع و دلیر بود و لذا شهرهاى [[مغرب]] از جمله فاس و تلمسان را به تصرف در آورد. <big>ادریس</big> در تلمسان مسجدى بنا كرد كه منبر آن مسجد نام وى بر آن نوشته شده بود، تا زمان ابن خلدون باقى بود | ||
وى بدست | وى بدست سلیمان بن جریر رقى نماینده رژیم عباسى (جاسوس خلیفه وقت ) و بوسیله شیشه عطرى زهر آگین مسموم شد و در گذشت ادریس غلامى داشت به نام راشد كه سرپرستى همسرش را كه باردار بود بر عهده گرفت . | ||
و چون پسرى به | و چون پسرى به دنیا آورد، نام پدرش را بر وى گذاشتند ادریس بن عبدالله در سال 177 هجرى در گذشت . دولت ادریسیه در سال 246 هجرى ره اوج خود رسید. انقراض این سلسله و دولت در سال 375 هجرى بود. | ||
برگفته از: <ref>[https://www.adyannet.com/fa/book/3598 پایگاه عرفان و ادیان]</ref> | برگفته از: <ref>[https://www.adyannet.com/fa/book/3598 پایگاه عرفان و ادیان]</ref> | ||
[[رده: حکومت های اسلامی]] | [[رده: حکومت های اسلامی]] | ||
<references /> | |||