شعیبیه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «شعيبيه پيروان شعيب بن محمد و از فرق «عجارده» از خوارج بودند. که در ادامه از...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۱ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۵۵
شعيبيه پيروان شعيب بن محمد و از فرق «عجارده» از خوارج بودند. که در ادامه از عجارده جدا شده با هم حازمیه هم عقیده شدند.
سرگذشت
نوشته اند آوازه شعیبیه آنگاه بلند شد كه پيشواى آنان به نام شعيب با مردى از خوارج كه ميمون نام داشت بر سر طلبی به گفتگو برخاست. چون ميمون از وى طلب خويش را بازخواست، شعيب گفت اگر خدا بخواهد طلب تو را خواهم داد. ميمون گفت اكنون خدا خواسته تا مال مرا پس دهی شعيب گفت اگر خدا خواسته بود، من نمی توانستم آن را پس ندهم. ميمون گفت خداوند به تو امر کرده که امانت را پس بدهی. پس از این گفتگو بود که گروهی از عجارده به طرف شعیب و گروهی دیگر به طرف میمون گرویدند. در آن زمان عبد الكريم بن عجرد در زندان حكومت بود ، برای حل این اختلاف برایش نامه نوشتند و او در پاسخ گفت ما معتقدیم آن چه را که خدا بخواهد می شود و آن چه را که نخواهد نمی شود بنا بر این هیچ کار زشتی را به خداوند نسبت ندهید. اين پاسخ پس از مرگ ابن عجرد به دست شعیب و میمون رسيد. ميمون گفت پاسخ وى مثل گفته اوست، پس نباید ما هيچ كار زشتى را به خدا نسبت دهیم. امّا شعيب گفت سخن من دقیقا مثل گفتار اوست، زيرا گفته آن چه خدا خواسته مىشود و آن چه را نخواسته نخواهد شد. هر يك از طرفين اين پاسخ را به نفع خود تاويل مى كرد.
پس از اين گفت و شنود، بيشتر حازميه و عجارده به شعيب گرويدند، اما حمزيه با قدريه به ميمون پيوستند.
محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 257 با ویرایش و اصلاح عبارات.
التبصیر فی الدین، شهفور اسفراینی، ص55 / الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص112 / مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ابوالحسن اشعری، ج1، ص178 / الملل و النحل، محمد شهرستانی، ج1، ص117
للباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج1، ص389 و ج2، ص200
عقیده
وی در مسئله خلق اعمال با اهل سنت که اعمال عباد مخلوق خداوند است، هم عقیده بود.
الاشعری، ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، بیروت، دارالاحیا الثراث العربی، ص۲۴. البغدادی، عبدالقاهر بن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة، بیروت، دارالآفاق الجدیده، ۱۹۷۷، الطبعةالثانیة، ص۱۸.
البغدادی، عبدالقاهر بن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة، بیروت، دارالآفاق الجدیده، ۱۹۷۷، الطبعةالثانیة، ص۵۴. همچنین عقیده آنان گفتار آنان در باره قدر و استطاعت و مشيت خداوند، مانند حازميه [۱] است یعنی مثل سایر اهل سنت و جماعت که خداوند را فاعل افعال انسان ها می دانند ومعتقدند که هیچ چیزی بدون آن که مشیت الهی بر وجود آن تعلق گیرد موجود نخواهد شد همچنین استطاعت همراه فعل است و قبل از آن وجود ندارد [۲] مشکور ص ؟