۲۲٬۰۲۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
دعبل در سال ۲۴۶[۷] یا ۲۴۷ ق/۸۶۱م[۸] کشته شد و دلیل قتلش هجو خلفای عباسی بود.[۹] [یادداشت ۱] درباره مکان دفن او اختلاف است: «سوس»(شوش)، زویله و اهواز.[۱۱] | دعبل در سال ۲۴۶[۷] یا ۲۴۷ ق/۸۶۱م[۸] کشته شد و دلیل قتلش هجو خلفای عباسی بود.[۹] [یادداشت ۱] درباره مکان دفن او اختلاف است: «سوس»(شوش)، زویله و اهواز.[۱۱] | ||
أ فاطم لو خلت الحسین مجدلا | {| class="wikitable" | ||
إذا للطمت الخد فاطم عنده | |- | ||
أ فاطم قومی یا ابنة الخیر و اندبی | |أ فاطم لو خلت الحسین مجدلا || و قد مات عطشانا بشط فرات | ||
قبور بکوفان و اخری بطیبة | |- | ||
و اخری بأرض الجوز جان محلها | | إذا للطمت الخد فاطم عنده || و أجریت دمع العین فی الوجنات | ||
و قبر ببغداد لنفس زکیة | |- | ||
شبر، ادب الطف، ج۱، ص۲۹۷ | |أ فاطم قومی یا ابنة الخیر و اندبی || نجوم سماوات بارض فلاة | ||
|- | |||
| قبور بکوفان و اخری بطیبة || و اخری بفخ نالها صلواتی | |||
|- | |||
| و اخری بأرض الجوز جان محلها || و قبر بباخمری لدی الغربات | |||
|- | |||
| و قبر ببغداد لنفس زکیة || تضمنها الرحمن فی الغرفات <ref>شبر، ادب الطف، ج۱، ص۲۹۷.</ref> | |||
|} | |||
پدر دعبل، علی بن رزین، عمویش، عبدالله، و پسر عمویش، ابوجعفر محمد ابوشیص بن عبدالله، از شاعران بوده‌اند. مرزبانی در «معجم الشعراء» شرح حال پدر دعبل را آورده، و در «البیان و التبیین» و برخی کتب دیگر[۱۲] شرح حال پسر عمویش ذکر شده است. ابوالحسن علی (۱۷۲-۲۸۳ق)، برادر دعبل نیز شاعر بوده و دیوان شعری حدود ۵۰ برگ داشته است. او در سال ۱۹۸ق همراه دعبل به محضر امام رضا(ع) رسید و تا سال ۲۰۰ق در آن جا ماند. رزین، برادر دیگر دعبل نیز شاعر بوده است.[۱۳] | پدر دعبل، علی بن رزین، عمویش، عبدالله، و پسر عمویش، ابوجعفر محمد ابوشیص بن عبدالله، از شاعران بوده‌اند. مرزبانی در «معجم الشعراء» شرح حال پدر دعبل را آورده، و در «البیان و التبیین» و برخی کتب دیگر[۱۲] شرح حال پسر عمویش ذکر شده است. ابوالحسن علی (۱۷۲-۲۸۳ق)، برادر دعبل نیز شاعر بوده و دیوان شعری حدود ۵۰ برگ داشته است. او در سال ۱۹۸ق همراه دعبل به محضر امام رضا(ع) رسید و تا سال ۲۰۰ق در آن جا ماند. رزین، برادر دیگر دعبل نیز شاعر بوده است.[۱۳] | ||
ابوالحسن علی، برادر دعبل و پسرش حسن (متولد ۲۵۷)، از راویان این خاندان‌اند. حسن از پدرش بسیار روایت کرده و اقامتگاهش واسط و عهده‌دار امور حسبی بوده و کتاب‌هایی به نام «تاریخ الائمة» و «النکاح» داشته است.[۱۴] | ابوالحسن علی، برادر دعبل و پسرش حسن (متولد ۲۵۷)، از راویان این خاندان‌اند. حسن از پدرش بسیار روایت کرده و اقامتگاهش واسط و عهده‌دار امور حسبی بوده و کتاب‌هایی به نام «تاریخ الائمة» و «النکاح» داشته است.[۱۴] | ||