ضحاکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «ضحاكيّه‏ پیروان ضحاک بن قیس شیبانی، از رهبران خوارج حروریه بودند که سرانجام...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۸ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۱۶

ضحاكيّه‏ پیروان ضحاک بن قیس شیبانی، از رهبران خوارج حروریه بودند که سرانجام به سال ۱۲۸ ق در نبرد با مروانیان کشته شد. اینان بر لعن معاويه و عمرو بن عاص و عثمان پيمان بستند و از ايشان برائت جستند.

رفتار شناسی ضحاکیه

ضحاکیه به عنوان یک شورش از خوارج محسوب می‌شود که با عملکردی افراطی در برابر جامعه اسلامی موضعگیری می‌کردند و از جمله عناصر بی بصیرتی بودند که دوست را از دشمن تشخیص نمی‌دادند و کورکورانه بدون تشخیص حق با هر حکومتی مخالفت می‌کردند و فقط خودشان را حق و مسلمان و مخالفین خود را کافر می‌دانستند.

ضحاک بن قیس شیبانی

ضحاک بن قیس شیبانی، رهبر خوارج حروریه و از شجاعان زیرک بود. در سال ۱۲۶ ق همراه سعید بن بهدل و گروهی از حروریان ناحیه جزیره، شورش آغاز کرد.چون سعید در سال ۱۲۷ هجری ق درگذشت، ضحاک جانشین او شد و شراة خوارج با او بیعت کردند. آن‌گاه ضحاک به موصل و سپس به «شهر زور» رفت. در آن‌جا خوارج صفریه به او پیوستند و تعدادشان به چهار هزار نفر رسید ضحاک در ادامه به سمت عراق رفت و کوفه را تسخیر کرد. [۱]عبدالله بن عمر بن عبدالعزیز، امیر عراق سپاهی برای نبرد با او فرستاده، او را شکست داد و میان او و عبدالله صلح برقرار شد. پس از آن به سوی موصل رفت و مروان بن محمد سپاهی را به فرماندهی فرزندش، عبدالله برای نبرد با او گسیل داشت. دو سپاه در نبردی سخت در منطقه نصیبین درگیر شدند. در این نبرد، ضحاک به قتل رسید و شمار بسیاری از سپاهیان وی ـ که نزدیک به صدهزار نفر بودند ـ کشته شدند. در میان آنان، حدود هشتصد زن از خوارج نیز وجود داشتند که همگی در حال نبرد جان باختند. [۲] [۳] [۴] [۵] ا[۶] [۷] [۸]

اعتقادات

ضحاکیه معتقدبودند که جایز است کنیزک مسلمان را به کافران بفروشند و چون در «دار تقيه» باشند نكاح مسلمان با كافر درست است، ولى در جايى كه زير فرمان مسلمان باشد، نكاح زن مسلمان با غير مسلمان جايز نيست. [۹]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 323
  2. زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج۳، ص۱۳۷.
  3. ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۱۴۵.
  4. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۷، ص۳۱۶.
  5. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۷، ص۳۴۴.
  6. بن خیاط، ابو عمرو بن ابی هبیره، تاریخ خلیفة بن خیاط، ص۱۹۹.
  7. مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۳، ص۸۷.
  8. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 323
  9. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 323