مسلم بن عقیل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|- | |- | ||
|اقدامات مهم | |اقدامات مهم | ||
|نماینده [[امام حسین(ع)]] در [[کوفه]] | |نماینده [[امام حسین(ع)]] در [[کوفه]] | ||
|- | |- | ||
|دین | |دین | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''مسلم بن عقیل''' در کانون دانش و تقوا و در خانه [[وحی]] پرورش یافت، عمویش [[امیرالمومنین(ع)]] با نبوغ و علم گسترده اش او را تربیت کرد، پیوسته با [[امام حسن (ع)]] <ref>ر.ک:مقاله امام حسن (ع)</ref> و [[امام حسین(ع)]] <ref>ر.ک:مقاله امام حسین(ع)</ref> سرور جوانان اهل [[بهشت]] <ref>ر.ک:مقاله بهشت</ref> همراه بود و از رفتار آنها تاثیر پذیرفت و شخصیت مثالی شان در اعماق دل و جان وی نقش بست. | '''مسلم بن عقیل''' در کانون دانش و تقوا و در خانه [[وحی]] پرورش یافت، عمویش [[امیرالمومنین(ع)]] با نبوغ و علم گسترده اش او را تربیت کرد، پیوسته با [[امام حسن (ع)]] <ref>ر.ک:مقاله امام حسن (ع)</ref> و [[امام حسین(ع)]] <ref>ر.ک:مقاله امام حسین(ع)</ref> سرور جوانان اهل [[بهشت]] <ref>ر.ک:مقاله بهشت</ref> همراه بود و از رفتار آنها تاثیر پذیرفت و شخصیت مثالی شان در اعماق دل و جان وی نقش بست. | ||
مسلم بن | مسلم بن عقیل نخستین پرچم‌دار و پیشگام در [[قیام حسینی]] است که در ابلاغ [[رسالت]] سرورشهیدان امام حسین (ع) به مردم [[کوفه]] و [[بیعت]] گرفتن از آن ها نقش مهمی ایفا کرد، اما کوفیان بعد از اینکه [[عبیدالله بن زیاد]] ترس و وحشت در بین صفوف آن ها ایجاد کرد به سرعت برگشتند و از اطراف مسلم پراکنده شدند؛ هر چند این فرمانده [[علوی]] چون کوهی سرفراز به تنهایی مقاومت کرد و صف ستمگران و طغیان گران مستبد را در هم کوبید. حیات مسلم بن عقیل تصویر درخشانی از [[جهاد]] در راه بالابردن کلمه [[توحید]] در برابر سرکشی امویان ظالم است. | ||
=خاندان پاک مسلم بن عقیل= | =خاندان پاک مسلم بن عقیل= | ||
[[ابوطالب]] | [[ابوطالب]] عموی بزرگوار [[پیامبر]] و بزرگ [[مکه]] و طایفه [[بنی هاشم]]، چهار پسر داشت به نام های: [[عقیل]]، طالب، جعفر و [[علی (ع)]]<ref>ر.ک:مقاله علی (ع)</ref>. | ||
مسلم، فرزند عقیل بود و عقیل نیز فرزند بزرگ [[ابوطالب]]. با این حساب، مسلم بن عقیل، برادرزاده [[علی بن ابی طالب (ع)]] و پسر عموی | مسلم، فرزند عقیل بود و عقیل نیز فرزند بزرگ [[ابوطالب]]. با این حساب، مسلم بن عقیل، برادرزاده [[علی بن ابی طالب (ع)]] و پسر عموی سید الشهدا (ع) است. او نیز مانند همه افراد این خاندان که بزرگوار، کریم، شجاع، پاک و با شخصیت بودند، از برجسته ترین خصلت های انسانی برخوردار بود و در میان جوانان بنی هاشم، یکی از رشیدترین و مؤمن ترین چهره ها به شمار می رفت. | ||
پیامبر خدا (ص) او و پدرش را ستوده است. در سخنی که از عقیل و پدرش یاد می کند، از مسلم هم ستایش می کند و خطاب به علی (ع) می فرماید: «فرزند او (مسلم) کشته راه محبت فرزند تو خواهد شد. چشم مؤمنان بر او شک می ریزد و فرشتگان مقرّب پروردگار بر او درود می فرستند.» <ref>) عبدالله مامقانی، تنقیح المقال، ج 3، ص 214</ref> | |||
=خلاصه ای از زندگینامه مسلم بن عقیل= | =خلاصه ای از زندگینامه مسلم بن عقیل= | ||
مسلم پسر | مسلم پسر عقیل سال ۲۰ هجری یعنی ده سال بعد از رحلت پیامبر (ص) متولد شده بود؛ لذا او زمان [[رسول خدا(ص)|رسول خدا (ص)]] را درک نکرد؛ زیرا هنگام شهادت (سال ۶۰ هجری) سن آن‌جناب بیش از ۴۰ سال نبود در حالی‌که از زمان رحلت پیامبر(ص) تا سال ۶۰ هجری ۵۰ سال گذشته بود. | ||
مسلم بن | مسلم بن عقیل با سه [[امام]] (امام علی، امام حسن و امام حسین) هم عصر بود و محضر آن بزرگواران را درک کرد. و در زمان [[امامت]] امام حسین(ع) جان خود را برای اهداف امام خویش فدا نموده و به دستور عبیدالله بن زیاد در روز نهم ذی‌الحجه ([[روز عرفه]]) به شهادت رسید. او در این زمان به عنوان سفیر امام حسین(ع) به شهر کوفه آمد، و پس از مبارزه جانانه، دستگیر و به دستور عبید الله بن زیاد به شهادت رسید. مرقد شریف آن‌جناب در شهر کوفه زیارت‌گاه ارادت‌مندان [[اهل‌بیت]]<ref>ر.ک:مقاله اهل‌بیت</ref>(ع) است. | ||
مسلم فرزند عقیل بن ابی‌طالب و با کمال‌ترین فرزندان او است. عقیل برادر حضرت علی(ع) و دومین فرزند ابوطالب(ع) است. <ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج ۲، ص ۷۷، مصر، دار المعارف، ۱۹۵۹م</ref> از این جهت، او با یک واسطه از تربیت ابوطالب و همسرش [[فاطمه بنت اسد]] برخوردار گردید. | مسلم فرزند عقیل بن ابی‌طالب و با کمال‌ترین فرزندان او است. عقیل برادر حضرت علی(ع) و دومین فرزند ابوطالب(ع) است. <ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج ۲، ص ۷۷، مصر، دار المعارف، ۱۹۵۹م</ref> از این جهت، او با یک واسطه از تربیت ابوطالب و همسرش [[فاطمه بنت اسد]] برخوردار گردید. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
مسلم بن عقیل، با سه امام (امام علی، امام حسن و امام حسین) هم عصر بود و محضر آن بزرگواران را درک کرد. | مسلم بن عقیل، با سه امام (امام علی، امام حسن و امام حسین) هم عصر بود و محضر آن بزرگواران را درک کرد. | ||
مادر گرامی او | مادر گرامی او حلیه نام دارد، او کنیزی بود که [[عقیل]] از شام خریداری کرده بود. همسر مکرمه او جناب [[رقیه]] از دختران [[امیرمؤمنان]] علی(ع) بوده است؛ <ref>ابوالفرج اصفهانی، على بن حسین، مقاتل الطالبیین، ص ۸۶، بیروت، دار المعرفة، بی‌تا</ref> از این‌رو، ایشان افتخار دامادی حضرت علی(ع) را به همراه داشت. | ||
=اسامی و القاب مسلم بن عقیل= | =اسامی و القاب مسلم بن عقیل= | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
=نام فرزندان مسلم بن عقیل= | =نام فرزندان مسلم بن عقیل= | ||
در کتاب‌های تاریخی چند فرزند پسر و دختر برای جناب مسلم بن عقیل نام می‌برند که چهار تن از پسران ایشان در حادثه‌ی [[کربلا]] و پس از آن به | در کتاب‌های تاریخی چند فرزند پسر و دختر برای جناب مسلم بن عقیل نام می‌برند که چهار تن از پسران ایشان در حادثه‌ی [[کربلا]] و پس از آن به شهادت می‌رسند. با این بیان که دو تا از فرزندان مسلم به نامهای عبدالله و محمد در کربلا شهید می‌شوند. <ref>شیخ مفید، الاختصاص، ص 83، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق؛ ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج 4، ص 112، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق</ref> مادر عبدالله، [[رقیه کبری]] دختر [[حضرت على(ع)]] بود، <ref>طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج 1، ص 397، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1417ق</ref> و مادر محمد کنیز بود. <ref> سبط بن جوزی، تذکرة الخواص من الأمة فی ذکر خصائص الأئمة، ص 229، قم، منشورات الشریف الرضی، چاپ اول، 1418ق</ref> | ||
در منابع کهن تنها نام چهار یا پنج یا هفت تن از آنها برده شده است که عبارت اند از: عبدالله، محمد، علی، مسلم، حمیده(عاتکه)، ابراهیم و عبدالرحمن. <ref> لیث صفوی تاریخ خلیفه بن خیاط ص135</ref> | در منابع کهن تنها نام چهار یا پنج یا هفت تن از آنها برده شده است که عبارت اند از: عبدالله، محمد، علی، مسلم، حمیده(عاتکه)، ابراهیم و عبدالرحمن. <ref> لیث صفوی تاریخ خلیفه بن خیاط ص135</ref> | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
امام حسین(ع) در نامهای که برای کوفیان می‌فرستد می‌نویسد: «کسی را به سوی شما می‌فرستم که برادر، پسر عمو و مورد اطمینان از اهل بیتم محسوب می‌شود». <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج ۵، ص ۳۵۳، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق</ref> | امام حسین(ع) در نامهای که برای کوفیان می‌فرستد می‌نویسد: «کسی را به سوی شما می‌فرستم که برادر، پسر عمو و مورد اطمینان از اهل بیتم محسوب می‌شود». <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج ۵، ص ۳۵۳، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق</ref> | ||
در این کلام | در این کلام امام(ع) افتخاراتی برای مسلم وجود دارد که عبارت‌اند از: | ||
۱. برادر: | ۱. برادر: حضرت به او نسبت برادری می‌دهد، در حالی‌که برادر نسبی آن‌حضرت نبود، اما آن‌چنان وفادار بود که لقب برادری امام حسین(ع) را شایسته خود نمود. | ||
۲. مورد اطمینان: اگر امام در حق مسلم فقط همین یک جمله را می‌فرمود برای اثبات فضیلت وی کافی بود. | ۲. مورد اطمینان: اگر امام در حق مسلم فقط همین یک جمله را می‌فرمود برای اثبات فضیلت وی کافی بود. | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
=شهادت مسلم بن عقیل= | =شهادت مسلم بن عقیل= | ||
در مورد چگونگی شهادت مسلم بن عقیل باید گفت: پس از | در مورد چگونگی شهادت مسلم بن عقیل باید گفت: پس از اسارت وی و بردنش به دارالاماره، ابن زیاد به بُکیر بن حمران [ که در جنگ با مسلم مجروح شده بود، دستور داد تا برای آرامش و خنک شدن دل خود کشتن او را بر عهده بگیرد. بُکیر وی را به بالای قصر برد. مسلم بن عقیل در حالی که تکبیر می گفت، استغفار میکرد و بر انبیا و فرشتگان درود میفرستاد. | ||
میگفت: خداوندا، میان ما و این گروه که بر ما ستم روا داشتند، ما را تکذیب کردند و کشتند، تو خود حکم بفرما. وقتی به بالای قصر رسیدند، بکیر سر آن حضرت را از بدن جدا کرد و پیکرش را از بالای پشت بام به پایین قصر انداخت. سپس وحشت زده نزد [[عبیدالله]] بازگشت و گفت: هنگامی که مسلم را به قتل رساندم، ناگهان دیدم مردی سیاه چهره و زشت در برابرم ایستاده و انگشتان خود را به دهان گرفته است، من با مشاهده آن بسیار ترسیدم! | میگفت: خداوندا، میان ما و این گروه که بر ما ستم روا داشتند، ما را تکذیب کردند و کشتند، تو خود حکم بفرما. وقتی به بالای قصر رسیدند، بکیر سر آن حضرت را از بدن جدا کرد و پیکرش را از بالای پشت بام به پایین قصر انداخت. سپس وحشت زده نزد [[عبیدالله]] بازگشت و گفت: هنگامی که مسلم را به قتل رساندم، ناگهان دیدم مردی سیاه چهره و زشت در برابرم ایستاده و انگشتان خود را به دهان گرفته است، من با مشاهده آن بسیار ترسیدم! | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
=آرامگاه حضرت مسلم بن عقیل= | =آرامگاه حضرت مسلم بن عقیل= | ||
جنب | جنب مسجد <ref>ر.ک:مقاله مسجد</ref> معظم كوفه و در ركن جنوب شرقى آن، مرقد مطهر [[سفير امام حسين(ع)]] و اولين [[شهيد]] [[نهضت عاشورا]]، حضرت مسلم بن عقيل بن أبي طالب (ع) واقع است. حضرت امام حسين (ع) در سال 60 هجرى پسر عموى خويش، مسلم بن عقيل را به عنوان سفير خويش به عراق <ref>ر.ک: مقاله عراق</ref> فرستاد. حضرت مسلم در جنگى نابرابر در روز هشتم ذي حجه همان سال در شهر كوفه به شهادت رسيد. | ||
صحن بارگاه چهار در دارد كه سه تاى آنها به مسجد معظم كوفه راه دارند و در چهارم رو به خيابان است. | صحن بارگاه چهار در دارد كه سه تاى آنها به مسجد معظم كوفه راه دارند و در چهارم رو به خيابان است. | ||
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۳
| نام | مسلم بن عقیل |
|---|---|
| نام کامل | مُسْلِم بن عَقیل بن ابی طالب |
| محل زندگی | مدینه |
| اقدامات مهم | نماینده امام حسین(ع) در کوفه |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| ولادت | ۶۳۲ م |
| درگذشت | روز عرفه • سال ۶۰ قمری |
| محل دفن | کوفه • جنب مسجد کوفه |
مسلم بن عقیل در کانون دانش و تقوا و در خانه وحی پرورش یافت، عمویش امیرالمومنین(ع) با نبوغ و علم گسترده اش او را تربیت کرد، پیوسته با امام حسن (ع) [۱] و امام حسین(ع) [۲] سرور جوانان اهل بهشت [۳] همراه بود و از رفتار آنها تاثیر پذیرفت و شخصیت مثالی شان در اعماق دل و جان وی نقش بست.
مسلم بن عقیل نخستین پرچم‌دار و پیشگام در قیام حسینی است که در ابلاغ رسالت سرورشهیدان امام حسین (ع) به مردم کوفه و بیعت گرفتن از آن ها نقش مهمی ایفا کرد، اما کوفیان بعد از اینکه عبیدالله بن زیاد ترس و وحشت در بین صفوف آن ها ایجاد کرد به سرعت برگشتند و از اطراف مسلم پراکنده شدند؛ هر چند این فرمانده علوی چون کوهی سرفراز به تنهایی مقاومت کرد و صف ستمگران و طغیان گران مستبد را در هم کوبید. حیات مسلم بن عقیل تصویر درخشانی از جهاد در راه بالابردن کلمه توحید در برابر سرکشی امویان ظالم است.
خاندان پاک مسلم بن عقیل
ابوطالب عموی بزرگوار پیامبر و بزرگ مکه و طایفه بنی هاشم، چهار پسر داشت به نام های: عقیل، طالب، جعفر و علی (ع)[۴].
مسلم، فرزند عقیل بود و عقیل نیز فرزند بزرگ ابوطالب. با این حساب، مسلم بن عقیل، برادرزاده علی بن ابی طالب (ع) و پسر عموی سید الشهدا (ع) است. او نیز مانند همه افراد این خاندان که بزرگوار، کریم، شجاع، پاک و با شخصیت بودند، از برجسته ترین خصلت های انسانی برخوردار بود و در میان جوانان بنی هاشم، یکی از رشیدترین و مؤمن ترین چهره ها به شمار می رفت.
پیامبر خدا (ص) او و پدرش را ستوده است. در سخنی که از عقیل و پدرش یاد می کند، از مسلم هم ستایش می کند و خطاب به علی (ع) می فرماید: «فرزند او (مسلم) کشته راه محبت فرزند تو خواهد شد. چشم مؤمنان بر او شک می ریزد و فرشتگان مقرّب پروردگار بر او درود می فرستند.» [۵]
خلاصه ای از زندگینامه مسلم بن عقیل
مسلم پسر عقیل سال ۲۰ هجری یعنی ده سال بعد از رحلت پیامبر (ص) متولد شده بود؛ لذا او زمان رسول خدا (ص) را درک نکرد؛ زیرا هنگام شهادت (سال ۶۰ هجری) سن آن‌جناب بیش از ۴۰ سال نبود در حالی‌که از زمان رحلت پیامبر(ص) تا سال ۶۰ هجری ۵۰ سال گذشته بود.
مسلم بن عقیل با سه امام (امام علی، امام حسن و امام حسین) هم عصر بود و محضر آن بزرگواران را درک کرد. و در زمان امامت امام حسین(ع) جان خود را برای اهداف امام خویش فدا نموده و به دستور عبیدالله بن زیاد در روز نهم ذی‌الحجه (روز عرفه) به شهادت رسید. او در این زمان به عنوان سفیر امام حسین(ع) به شهر کوفه آمد، و پس از مبارزه جانانه، دستگیر و به دستور عبید الله بن زیاد به شهادت رسید. مرقد شریف آن‌جناب در شهر کوفه زیارت‌گاه ارادت‌مندان اهل‌بیت[۶](ع) است.
مسلم فرزند عقیل بن ابی‌طالب و با کمال‌ترین فرزندان او است. عقیل برادر حضرت علی(ع) و دومین فرزند ابوطالب(ع) است. [۷] از این جهت، او با یک واسطه از تربیت ابوطالب و همسرش فاطمه بنت اسد برخوردار گردید.
مسلم بن عقیل، سال ۲۰ هجری، یعنی ده سال بعد از رحلت پیامبر(ص) متولد شده بود؛ لذا او زمان رسول خدا(ص) را درک نکرد؛ زیرا هنگام شهادت(سال ۶۰ هجری) سن آن‌جناب بیش از ۴۰ سال نبود، در حالی‌که از زمان رحلت پیامبر(ص) تا سال ۶۰ هجری، ۵۰ سال گذشته بود. [۸]
مسلم بن عقیل، با سه امام (امام علی، امام حسن و امام حسین) هم عصر بود و محضر آن بزرگواران را درک کرد.
مادر گرامی او حلیه نام دارد، او کنیزی بود که عقیل از شام خریداری کرده بود. همسر مکرمه او جناب رقیه از دختران امیرمؤمنان علی(ع) بوده است؛ [۹] از این‌رو، ایشان افتخار دامادی حضرت علی(ع) را به همراه داشت.
اسامی و القاب مسلم بن عقیل
نام آن حضرت مسلم است، امام حسین (ع) در نامه ای که برای کوفیان توسط حضرت مسلم می فرستد، وی را به ثقه توصیف می کند. امام (ع) در این نامه می نویسد: «کسی را به سوی شما می فرستم که برادر، پسر عمو و مورد اطمینان از اهل بیتم محسوب می شود».
در زیارت نامه آن حضرت به واژه ای اشاره شده است که می تواند لقبی از القاب ایشان باشد. در آنجا چنین آمده است: «السلام علیک ایّها العبد الصالح …». بنابر این، عبد صالح از القاب آن حضرت محسوب می شود. [۱۰]
نام فرزندان مسلم بن عقیل
در کتاب‌های تاریخی چند فرزند پسر و دختر برای جناب مسلم بن عقیل نام می‌برند که چهار تن از پسران ایشان در حادثه‌ی کربلا و پس از آن به شهادت می‌رسند. با این بیان که دو تا از فرزندان مسلم به نامهای عبدالله و محمد در کربلا شهید می‌شوند. [۱۱] مادر عبدالله، رقیه کبری دختر حضرت على(ع) بود، [۱۲] و مادر محمد کنیز بود. [۱۳]
در منابع کهن تنها نام چهار یا پنج یا هفت تن از آنها برده شده است که عبارت اند از: عبدالله، محمد، علی، مسلم، حمیده(عاتکه)، ابراهیم و عبدالرحمن. [۱۴]
فضائل مسلم بن عقیل
خانوادگی
همان‌طور که بیان شد او فرزند کسی است که دست پرورده شخصی مانند ابوطالب(ع) است و خود افتخار دامادی امیر مؤمنان علی(ع) را دارد که تأثیر این‌دو در تربیت و بالندگی انسان قابل انکار نیست.
کلام معصومان(ع)
رسول خدا به علی(ع) فرمودند: «فرزند او(عقیل) کشته راه محبت فرزند تو خواهد شد. چشم مؤمنان بر او اشک می‌ریزد و فرشتگان مقرّب بر او درود می‌فرستند». [۱۵]
امام حسین(ع) در نامهای که برای کوفیان می‌فرستد می‌نویسد: «کسی را به سوی شما می‌فرستم که برادر، پسر عمو و مورد اطمینان از اهل بیتم محسوب می‌شود». [۱۶]
در این کلام امام(ع) افتخاراتی برای مسلم وجود دارد که عبارت‌اند از:
۱. برادر: حضرت به او نسبت برادری می‌دهد، در حالی‌که برادر نسبی آن‌حضرت نبود، اما آن‌چنان وفادار بود که لقب برادری امام حسین(ع) را شایسته خود نمود.
۲. مورد اطمینان: اگر امام در حق مسلم فقط همین یک جمله را می‌فرمود برای اثبات فضیلت وی کافی بود.
۳. اهل‌بیت من: این کلام مانند کلام رسول خدا(ص) درباره سلمان فارسی است: «سلمان منا اهل البیت». [۱۷]
زیارت نامه مسلم بن عقیل
در زیارت نامه مسلم بن عقیل به فضایل بسیاری اشاره شده که شاید مهم‌ترین آن این جمله است:
السَّلَامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ، الْمُطِیعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ لِلْحَسَنِ وَ الْحُسَیْن؛ [۱۸] یعنی درود بر تو ای بنده شایسته و فرمانبردار خداوند و فرستاده‌اش و امیرمؤمنان و حسن و حسین(ع).
شهادت مسلم بن عقیل
در مورد چگونگی شهادت مسلم بن عقیل باید گفت: پس از اسارت وی و بردنش به دارالاماره، ابن زیاد به بُکیر بن حمران [ که در جنگ با مسلم مجروح شده بود، دستور داد تا برای آرامش و خنک شدن دل خود کشتن او را بر عهده بگیرد. بُکیر وی را به بالای قصر برد. مسلم بن عقیل در حالی که تکبیر می گفت، استغفار میکرد و بر انبیا و فرشتگان درود میفرستاد.
میگفت: خداوندا، میان ما و این گروه که بر ما ستم روا داشتند، ما را تکذیب کردند و کشتند، تو خود حکم بفرما. وقتی به بالای قصر رسیدند، بکیر سر آن حضرت را از بدن جدا کرد و پیکرش را از بالای پشت بام به پایین قصر انداخت. سپس وحشت زده نزد عبیدالله بازگشت و گفت: هنگامی که مسلم را به قتل رساندم، ناگهان دیدم مردی سیاه چهره و زشت در برابرم ایستاده و انگشتان خود را به دهان گرفته است، من با مشاهده آن بسیار ترسیدم!
مسلم بن عقیل در روز چهارشنبه نهم ذی حجه سال ۶۰ هجری در کوفه به شهادت رسیدسر مبارک مسلم را همراه با سر هانی بن عروه به شام [۱۹] فرستادند. یزید [۲۰] دستور داد تا آنها را بر سر در یکی از دروازه های شهر دمشق آویختند. پیکرش را نیز در بازار قصابهای کوفه بر روی زمین کشاندند و سپس در همان جا به دار آویختند. [۲۱]
آرامگاه حضرت مسلم بن عقیل
جنب مسجد [۲۲] معظم كوفه و در ركن جنوب شرقى آن، مرقد مطهر سفير امام حسين(ع) و اولين شهيد نهضت عاشورا، حضرت مسلم بن عقيل بن أبي طالب (ع) واقع است. حضرت امام حسين (ع) در سال 60 هجرى پسر عموى خويش، مسلم بن عقيل را به عنوان سفير خويش به عراق [۲۳] فرستاد. حضرت مسلم در جنگى نابرابر در روز هشتم ذي حجه همان سال در شهر كوفه به شهادت رسيد.
صحن بارگاه چهار در دارد كه سه تاى آنها به مسجد معظم كوفه راه دارند و در چهارم رو به خيابان است.
بر قبر مطهر گنبد طلايى باشكوهى با ارتفاع (28متر) قرار دارد. هر يک از آجرهاى اين گنبد با طلاي خالص به مقدار دو مثقال و نيم پوشانده شده است. تعداد اين آجرها (10315 عدد) بوده و ضلع هر آجر 20 سانتيمتر مى‌باشد.
مساحت صحن كه آرامگاه هانى بن عروه [۲۴] نيز در آن است (5344 متر مربع) مى باشد و در آن چند حجره قرار دارد.
مساحت ضريح مطهر (19,6 متر مربع) مى باشد. و جنب ضريح مطهر رواق قرار دارد. سقف رواق آينه كارى و ديوارهاى آن کاشیکاری شده است. پشت ضريح مطهر آرامگاه مختار بن أبى عبيده ثقفى [۲۵] قرار دارد. [۲۶]
پانویس
- ↑ ر.ک:مقاله امام حسن (ع)
- ↑ ر.ک:مقاله امام حسین(ع)
- ↑ ر.ک:مقاله بهشت
- ↑ ر.ک:مقاله علی (ع)
- ↑ ) عبدالله مامقانی، تنقیح المقال، ج 3، ص 214
- ↑ ر.ک:مقاله اهل‌بیت
- ↑ بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج ۲، ص ۷۷، مصر، دار المعارف، ۱۹۵۹م
- ↑ جعفریان، رسول، تأمّلی در نهضت عاشورا، ص ۱۶۴، نشر علم، چاپ دوم، ۱۳۹۱ش
- ↑ ابوالفرج اصفهانی، على بن حسین، مقاتل الطالبیین، ص ۸۶، بیروت، دار المعرفة، بی‌تا
- ↑ الارشاد محمدبن محمد
- ↑ شیخ مفید، الاختصاص، ص 83، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق؛ ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج 4، ص 112، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق
- ↑ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج 1، ص 397، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1417ق
- ↑ سبط بن جوزی، تذکرة الخواص من الأمة فی ذکر خصائص الأئمة، ص 229، قم، منشورات الشریف الرضی، چاپ اول، 1418ق
- ↑ لیث صفوی تاریخ خلیفه بن خیاط ص135
- ↑ صدوق، محمد بن على، الأمالی، ص ۱۲۹، تهران، کتابچى، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش
- ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج ۵، ص ۳۵۳، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق
- ↑ «زندگینامه سلمان فارسی»، ۹۵۷۷۸
- ↑ ابن مشهدى، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، ص ۱۷۸، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ اول، ۱۴۱۹ق
- ↑ ر.ک:مقاله شام
- ↑ ر.ک:مقاله یزید
- ↑ الفتوح، ج ۵، ص ۶۲
- ↑ ر.ک:مقاله مسجد
- ↑ ر.ک: مقاله عراق
- ↑ هانى بن عروة ميزبان و پشتيبان حضرت مسلم در كوفه بود. وى به همراه حضرت مسلم به دست مزدوران بنى أميه به شهادت رسيد.
- ↑ مختار ثقفى در سال 64 هجرى براى خون خواهى حضرت سيد الشهداء و انتقام از قاتلين ايشان و با شعار ( يالثارات الحسين) عليه بنى أميه قيام كرد.
- ↑ آرامگاه حضرت مسلم بن عقیل علیه السلام - پایگاه رسمی آستان ... https://www.imamali.net › ...