نجاریه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «نجاريه پيروان حسين بن محمد نجار متوفای 289 هجری قمری مي باشند. ==موسس== موسس ای...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۴۸
نجاريه پيروان حسين بن محمد نجار متوفای 289 هجری قمری مي باشند.
موسس
موسس این فرقه شخصی به نام حسین بن محمد بن عبدالله النجار الرازی و کنیه وی ابوعبدالله از اهالی قم می‌باشد. [۱]
تاریخچه
ابو الحسن اشعری معتقد است که نجاریه پیروان حسین بن محمد نجار و از مرجئه هستند.[۲] وی پیروان ایشان را حسینه می نامد و از عنوان نجاریه استفاده نکرده است. [۳] [۴]و نیز بعضی او را حسن بن محمد بن عبدالله بن نجار خوانده اند.[۵] و باز نوشته اند که نجاريه پیروان حسين بن محمد نجار هستند و اکثر معتزله ري و اطراف آن، پیرو مذهب وی می باشند. [۶] نجاریه بر چند فرقه دیگر تقسیم شده اند، زعفرانیه، برغوثیه و مستدرکه. [۷] [۸]
اعتقادات
نجاریه نیز چون سایر فرقه ها دارای عقاید مخصوص به خود هستند که به برخی از آن به صورت مختصر اشاره می شود 1. معتقدند ايمان معرفت به خدا و پيغمبران اوست كه همه مسلمانان بر آن اجماع كردند و خصلتى از خصال ايمان طاعت مى باشد و ايمان افزوده می شود ولی کاسته نمی شود.[۹] 2. معتقدند که خداوند به ذات و وجود خویش در هر مکانی آگاه است.[۱۰] 3. معتقدند که خداوند با چشم دیده نمی شود،اما جایز است که خداوند قوه ای را که در قلب برای شناخت قرار داده است، در چشم قرار دهد تا دیدنش ممکن شود.[۱۱] 4.حسین بن نجار، افعال بندگان را مخلوق خدا می داند و به نظریه کسب معتقد است و با اشاعره و جبر گرایان موافقت دارد . وی افعال انسان را چه خوب یا بد مخلوق خداوند می داند.بنا بر این وی هر چند از معتزلیان است اما با معتزله در نظریه تفویض هماهنگ نیست.[۱۲] [۱۳] 5.حسین بن نجار در مسئله قضا و قدر با اهل حدیث موافق است. بنا بر این، تحلیل درستی از قضا و قدر ندارد و در این مسئله به جبر معتقد است. [۱۴] [۱۵] 6. حسین بن نجار در موضوع امامت به امامت ابوبکر معقتد است.[۱۶] 7.نجاریه اعتقادی به عذاب قبر ندارند.[۱۷]
پانویس
- ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت، نشر دار الملایین، سال 1980 ج2، ص253
- ↑ اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين، ج1، ص216
- ↑ اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين، ج1، ص340 مشکور ص 437
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437
- ↑ شهرستانی عبد الکریم، الملل و النحل، ج 1، ص 81
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437 با ویرایش و اصلاح عبارت
- ↑ شهرستانی، عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، نشر دار المعرفه، سال 1404 قمری، ج1، ص89
- ↑ سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، بیروت، نشر دار الجنان، سال 1408 قمری، چاپ اول، ج5 ص460
- ↑ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 439 با ویرایش و اصلاح عبارت
- ↑ شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، نشر دار المعرفه، سال 1404 قمری، ج1 ص88
- ↑ زرکلی خیرالدین،الاعلام، بیروت، نشر دار الملایین، سال 1980 میلادی،ج2، ص253
- ↑ اسفراینی طاهر بن محمد، التبصیر فی الدین بیروت، نشر عالم الکتاب، سال 1983 میلادی، چاپ اول، ص 101
- ↑ زرکلی خیرالدین،الاعلام، بیروت، نشر دار الملایین، سال 1980 میلادی،ج2، ص253
- ↑ سمعانی عبدالکریم بن محمد، الانساب، بیروت، نشر دار الجنان، سال 1408 قمری، چاپ اول، ج5، ص460