۸۷٬۹۸۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قضا و قدر''' از [[عقاید]] قطعى [[اسلام|اسلامى]] است که در [[قرآن|کتاب]] و [[سنت]] وارد شده و دلایل عقلی نیز آن را تأیید مى‌کند. قضاء بمعناى گذراندن و به | '''قضا و قدر''' از [[عقاید]] قطعى [[اسلام|اسلامى]] است که در [[قرآن|کتاب]] و [[سنت]] وارد شده و دلایل عقلی نیز آن را تأیید مى‌کند. قضاء بمعناى گذراندن و به پایان رساندن و تقدیر بمعناى اندازه‌گیرى است و از این روى مرتبه تقدیر قبل از مرتبه قضاء خواهد بود. | ||
تقدیر و قضاء از صفات فعلیه [[خدا|الهی]] است و براى تعیین جایگاه آنها باید مراتب فعل را مورد توجه قرار داد. | |||
اشكال اصلى در مورد قضاء و قدر الهى این است كه اگر افعال اختیارى [[انسان]] هم مشمول آنها باشد جایى براى انتخاب و اختیار وى باقى نمى‌ماند. در پاسخ این اشکال باید گفت که تعلق اراده و قضا و قدر الهى به افعال انسان در طول تعلق اراده انسان است و با آن مزاحمتى ندارد. | |||
=مقدمه= | =مقدمه= | ||
یکی از مسائلی که در [[ادیان آسمانی]] و بخصوص [[دین]] اسلام در زمینه [[خدا]]شناسی مطرح شده و متکلمین و فلاسفه الهی به تبیین عقلانی و فلسفی آن پرداخته‌اند مسأله قضاء و قدر است که یکی از پیچیده‌ترین مسائل الهیات بشمار می‌رود و محور اصلی غموض آن را رابطه آن با اختیار انسان در فعالیت‌های اختیاریش تشکیل می‌دهد یعنی چگونه می‌توان از یک سوی به قضاء و قدر الهی معتقد شد و از سوی دیگر اراده آزاد انسان و نقش آن را در تعیین سرنوشت خودش پذیرفت. | یکی از مسائلی که در [[ادیان آسمانی]] و بخصوص [[دین]] اسلام در زمینه [[خدا]]شناسی مطرح شده و متکلمین و فلاسفه الهی به تبیین عقلانی و فلسفی آن پرداخته‌اند مسأله قضاء و قدر است که یکی از پیچیده‌ترین مسائل الهیات بشمار می‌رود و محور اصلی غموض آن را رابطه آن با اختیار انسان در فعالیت‌های اختیاریش تشکیل می‌دهد یعنی چگونه می‌توان از یک سوی به قضاء و قدر الهی معتقد شد و از سوی دیگر اراده آزاد انسان و نقش آن را در تعیین سرنوشت خودش پذیرفت. | ||
| خط ۱۳۲: | خط ۱۳۰: | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
[[رده: عقاید]] | [[رده: عقاید]] | ||
<references /> | |||