حجر اسماعیل: تفاوت میان نسخه‌ها

بر پایه روایت‌های اسلامی، مکان دفن [[حضرت اسماعیل(ع)]]، هاجر و برخی [[پیامبران]] است. بر پایه برخی [[احادیث]]، بخشی از حجر اسماعیل جزو کعبه بوده است؛‌ از این رو به باور فقیهان [[شیعه]] و بیشتر فقیهان [[اهل سنت]] باید هنگام طواف، حجر اسماعیل داخل طواف قرار بگیرد.  

حِجر، مصدر ریشه ح ج ر، در لغت به معناى منع و بازداشتن، نگاهدارى و حمایت کردن، [[حرام]] و جز این ها به‌کار رفته است. از این ریشه، حَجْر و حُجْر نیز در بیشتر این معانى به‌کار می‌روند. <ref> جوهرى؛ ابن‌منظور؛ فیومى، ذیل واژه </ref> محدوده بین دیوار نیم‌دایره و خانه کعبه در فاصله میان رکن عراقى و شامى را بدان سبب حِجر نامیده‌اند که این دیوار حائل بین طواف‌کنندگان و کعبه است. <ref> شمس‌الائمه سرخسى، ج ۴، ص ۱۱؛ مشکینى، ص ۱۹۹</ref>

به گزارش پاره‌اى منابع، پس از آنکه ابراهیم علیه‌السلام و هاجر و فرزند شیرخوارشان اسماعیل به وادى مکه رسیدند، با راهنمایى جبرئیل در جایگاه کنونى حجر مستقر شدند. سپس هاجر و اسماعیل، همراه با گوسفندانشان، در همین مکان و در سایبانى که با چوب درخت ساختند، سکونت گزیدند. <ref>ازرقى، ج ۱، ص ۵۴؛ کلینى، ج ۴، ص ۲۰۱؛ حرّعاملى، ج ۱۳، ص ۳۵۵</ref> ازاین‌رو، در برخى احادیث <ref>کلینى، ج ۴، ص۲۱۰؛ حرّعاملى، ج ۱۳، ص ۳۵۴</ref>از این مکان با عنوان بیت اسماعیل یاد شده است.

همچنین حجْر به معنای پناه و دامن است و از این رو به اسماعیل علیه السلام منسوب داشته اند که چون دیوارهای کعبه بدست او و پدرش بنا شد، وی برای پناه بردن از گرمای خورشید در سایه و کنار این دیوار می نشست و یا این که سایبانی کنار آن برای خود برافراشته و در آن جا پناه می گرفت.  

براساس روایت [[شیخ کلینی (ره)]] از حضرت [[امام جعفر صادق(ع)]] پس از ولادت اسماعیل، ابراهیم وی و مادرش را سوار بر الاغ کرده و در حالی که مقداری آب و غذا بهمراه خود داشتند، با راهنمایی [[جبرئیل]] حرکت کردند، آنگاه که به جایگاه فعلی حجر رسیدند، محل کعبه بصورت تپهای کوچک و تلّی از خاک سرخ و مملّو از کلوخ بود. ابراهیم روی بجانب جبرئیل کرده پرسید: آیا بدینجا مأموریت یافتهای؟!، پاسخ شنید: آری. بدین سان اینجا خانه اسماعیل شد، پیش از آن که نام حجر به خود گیرد، و از <ref>الکافی (الفروع) ج 4، ص 201، ح 1</ref> این  روست که از آن به [[بیت اسماعیل]] نیز یاد شده است. <ref> قصص الانبیاء، ص 113، ح 112</ref>

این مکان مَضجع عدّهای از حاملان [[وحی]] و [[پیامبران]] الهی است و تقدیر چنان بود که این بیت، حجر گردد و با در آغوش کشیدن کالبد تنی چند از رادمردان متّصل به رشته وحی، از نو منشأ نور و هدایت شود، و عنوان آیت پرودگاری به خود گیرد، و تلؤلؤ نور گوهرش، عالمی را فرا گیرد.

...فیه قبور الأنبیاء ; در میان آن قبور پیامبران است . <ref>سرائر، ج 3، ص 562، وقصص الأنبیاء راوندی، ص 115، ح 115 و وسائل الشیعه، ج 9، ص 430، ح 6 (به نقل از شیخ صدوق)</ref>

از پیامبرانی که احتمال دفنشان در حجر اسماعیل داده شده، [[حضرت هود (ع)]] است. البته [[علامه مجلسی]] پس از ذکر این مطلب، اقوال دیگر محل دفن آن حضرت را که عبارت از حضرموت ویا [[نجف اشرف]]، در نزدیکی مرقد مطهر امیرالمؤمنین (ع) را ذکر کرده و آنگاه بصورتی جمع مینماید. <ref>بحارالانوار، ج 11، ص 360</ref>

1 ـ قبر اسماعیل که در زیر ناودان (حجر) ما بین رکن و بیت است،

2 ـ قبر هود،

از [[طیبی]] در شرح [[مشکوة]]، در مورد جواز خواندن [[نماز]] در کنار قبور صلحا، بخاطر برخورداری از عنایت الهی چنین استدلالی نقل شده است: الا یری ان مرقد اسماعیل فی الحجر فی المسجد الحرام والصلاة فیه أفضل <ref>بحار الانوار، ج 82، ص 56</ref>; مگر ملاحظه نمیشود که قبر اسماعیل در حجر داخل مسجد الحرام است، و نماز در آن برتر از جای دیگر است.

وفی ذلک الموضع توفی. قال خالد فیرون ان ذلک الموضع ما بین المیزاب الی باب الحجر الغربی فیه قبره ; <ref>اخبار مکه، ج 1، ص 312</ref>

 

او (اسماعیل) در آن مکان (حجر) وفات یافت. خالد میگوید: آن مکان، بین ناودان  

 

تا در غربی حجر است و [[قبر]] وی در آن قرار دارد، آنگاه به مسأله حفر حجر توسط [[ابن زبیر]] به هنگام بازسازی کعبه اشاره میکند و مینویسد: در حین حفاری حجر، به یک سنگ سبز برمیخورند، هیچ یک از [[قریش]] نمیدانند که آن چیست، [[عبدالله بن صفوان]] به ابن زبیر میگوید: این قبر اسماعیل است، مواظب باش که این سنگ را از جای خود حرکت ندهی، و ابن زبیر چنان کرد.