ابوعثمان مغربی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
!أَبُو عُثْمَان | !أَبُو عُثْمَان سعید بن سَلام المغربی القیروانی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''أَبُو عُثْمَان | '''أَبُو عُثْمَان سعید بن سَلام المغربی القیروانی''' از علما و عارف برجسته [[اهل سنت]] در قرن چهارم هجری<ref>طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص358-362، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>[[ابوعبدالرحمان سلمی|ابوعبدالرحمان السلمی]] درباره او گفت: او یگانه ای در طریقت تصوف بود و زهد او در میان تاریخ مشایخ مثال زدنی بود. مانند او در حالات عرفانی، وقت شناسی، دقت رای، هوشمندی و بلند همتی دیده نشده بود. [[ابوالقاسم قشیری]] درباره او گفت: او یگانه دوران خود بود و پیش از او مانند نداشت. خطیب البغدادی درباره او گفت: او یکی از شیوخ بزرگ بود که برایش حالات و کراماتی قائل بودند<ref>سير أعلام النبلاء، الذهبي، ج16، ص320-321</ref>. | ||
=زندگی= | =زندگی= | ||
گفته می شود | گفته می شود که او اصالتا از اهالی قیروان روستای "كركنت" در کشور [[تونس]] بوده و مدتی مقیم [[مسجد الحرام]] و شیخ آنجا شد و از محضر أَبَا عَلیّ بن الْكَاتِب و حبیباً المغربی وَأَبا عَمْرو الزجاجی، أَبَا یَعْقُوب النهرجوری وَ أَبا الْحسن بن الصَّائِغ الدینَوَرِی و سایر شیوخ بهره برد. به نیشاپور رفت و در سال 373 هجری قمری در آنجا درگذشت و بنا به وصیتش ابوبکر بن فروک بر او نماز گذارد. | ||
=گفتار= | =گفتار= | ||
نسخهٔ ۱۷ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۵۷
أَبُو عُثْمَان سعید بن سَلام المغربی القیروانی از علما و عارف برجسته اهل سنت در قرن چهارم هجری[۱]ابوعبدالرحمان السلمی درباره او گفت: او یگانه ای در طریقت تصوف بود و زهد او در میان تاریخ مشایخ مثال زدنی بود. مانند او در حالات عرفانی، وقت شناسی، دقت رای، هوشمندی و بلند همتی دیده نشده بود. ابوالقاسم قشیری درباره او گفت: او یگانه دوران خود بود و پیش از او مانند نداشت. خطیب البغدادی درباره او گفت: او یکی از شیوخ بزرگ بود که برایش حالات و کراماتی قائل بودند[۲].
زندگی
گفته می شود که او اصالتا از اهالی قیروان روستای "كركنت" در کشور تونس بوده و مدتی مقیم مسجد الحرام و شیخ آنجا شد و از محضر أَبَا عَلیّ بن الْكَاتِب و حبیباً المغربی وَأَبا عَمْرو الزجاجی، أَبَا یَعْقُوب النهرجوری وَ أَبا الْحسن بن الصَّائِغ الدینَوَرِی و سایر شیوخ بهره برد. به نیشاپور رفت و در سال 373 هجری قمری در آنجا درگذشت و بنا به وصیتش ابوبکر بن فروک بر او نماز گذارد.
گفتار
هرکس با هوس و هوس خود دست خود را به غذای ثروتمندان دراز کند هرگز موفق و رستگار نخواهد شد و فقط در این امر نیازمندان معذور خواهند بود.
تدبر حقیقی و مکاشفه همان طور که خداوند متعال فرموده چرا در قرآن تدبر نمی کنید؟ زیرا او به شما امکان داد تا سخنانش را تلاوت کنید چرا که می توانست زبانها را از خواندن قرآن ناتوان سازد[۳].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص358-362، دار الكتب العلمية، ط2003
- ↑ سير أعلام النبلاء، الذهبي، ج16، ص320-321
- ↑ أبو عثمان المغربي