ابوعثمان مغربی
أَبُو عُثْمَان سعید بن سَلام المغربی القیروانی از علما و عارف برجسته اهل سنت در قرن چهارم هجری[۱]ابوعبدالرحمان السلمی درباره او گفت: او یگانه ای در طریقت تصوف بود و زهد او در میان تاریخ مشایخ مثال زدنی بود. مانند او در حالات عرفانی، وقت‌شناسی، دقت رای، هوشمندی و بلند همتی دیده نشده بود.
درکلام ابوالقاسم قشیری
ابوالقاسم قشیری درباره او گفت: او یگانه دوران خود بود و پیش از او مانند نداشت. خطیب البغدادی درباره او گفت: او یکی از شیوخ بزرگ بود که برایش حالات و کراماتی قائل بودند[۲].
زندگی
گفته می‌شود که او اصالتا از اهالی قیروان روستای "کرکنت" در کشور تونس بوده و مدتی مقیم مسجد‌الحرام و شیخ آنجا شد و از محضر أَبَا عَلیّ بن الْکَاتِب و حبیباً المغربی وَأَبا عَمْرو الزجاجی، أَبَا یَعْقُوب النهرجوری وَ أَبا الْحسن بن الصَّائِغ الدینَوَرِی و سایر شیوخ بهره برد. به نیشاپور رفت و در سال 373 هجری قمری در آنجا درگذشت و بنا به وصیتش ابوبکر بن فروک بر او نماز گذارد.
گفتار
هرکس با هوس و هوس خود دست خود را به غذای ثروتمندان دراز کند هرگز موفق و رستگار نخواهد شد و فقط در این امر نیازمندان معذور خواهند بود.
تدبر حقیقی و مکاشفه همان طور که خداوند متعال فرموده چرا در قرآن تدبر نمی‌کنید؟ زیرا او به شما امکان داد تا سخنانش را تلاوت کنید چرا که می‌توانست زبان‌ها را از خواندن قرآن ناتوان سازد[۳].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص358-362، دار الکتب العلمیة، ط2003
- ↑ سیر أعلام النبلاء، الذهبی، ج16، ص320-321
- ↑ أبو عثمان المغربی