ابوعمرو دمشقی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''أبو عمرو الدمشقی''' یکی از علمای بزرگ [[اهل سنت]] و از بزرگان [[تصوف]] در قرن چهارم هجری بود<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبد الرحمن السلمی، ص215-217، دار | '''أبو عمرو الدمشقی''' یکی از علمای بزرگ [[اهل سنت]] و از بزرگان [[تصوف]] در قرن چهارم هجری بود<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبد الرحمن السلمی، ص215-217، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>. | ||
=دیدگاه بزرگان= | =دیدگاه بزرگان= | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
=گفتار= | =گفتار= | ||
[[تصوف]] جهان را به چشم نقص می بیند و از آن چشم بسته و بر آنکه از هر نقصی مبراست چشم می دوزد<ref>طبقات الأولیاء، ابن الملقن، ص83، | [[تصوف]] جهان را به چشم نقص می بیند و از آن چشم بسته و بر آنکه از هر نقصی مبراست چشم می دوزد<ref>طبقات الأولیاء، ابن الملقن، ص83، مکتبة الخانجی، ط1994</ref>. | ||
حقیقت ترس آن است که از چیزی و کسی غیر از خدا نترسید. | حقیقت ترس آن است که از چیزی و کسی غیر از خدا نترسید. | ||
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۱۹
أبو عمرو الدمشقی یکی از علمای بزرگ اهل سنت و از بزرگان تصوف در قرن چهارم هجری بود[۱].
دیدگاه بزرگان
ابوعبد الرحمن سلمی
سلمی درمورد دمشقی چنین می گوید: یکی از بزرگترین مشایخ شام بود و از بزرگان اهل فتوی به شمار می آمد[۲].
ابو نعیم اصفهانی
او درباره دمشقی می گوید: او مستقر در ولایت الهی بود و بر مکارم اخلاق نه تنها عامل بود بلکه بشدت مراقبه داشت واز همه چیز رویگردان شد و فقط متوجه صنع خداوند تبارک و تعالی بود.
اساتید
او با ابو عبد الله جلاء هم نشین و از اصحاب ذونون مصری بود. او همچنین درعلم حدیث شاگردی عبید بن الحسحاس و عمر بن عبد العزیز را کرده است.
شاگردان
حسین بن علی الجعفی و عبد الرحمن بن عبد اللَّه المسعودی شاگردی او را انجام داده اند.
گفتار
تصوف جهان را به چشم نقص می بیند و از آن چشم بسته و بر آنکه از هر نقصی مبراست چشم می دوزد[۳].
حقیقت ترس آن است که از چیزی و کسی غیر از خدا نترسید.
ویژگی عرفا در چهار چیز است: سیاست، ریاضت، حراست و مراقبه و رعایت. سیاست و ریاضت امری ظاهری و مربوط به ظاهر است اما مراقبه و رعایت مربوط به باطن است؛ سیاست وسیله رسیدن به طهارت است و ریاضت وسیله رسیدن به اطمینان؛ سیاست یعنی حفظ خود از ناپاکی ها و کسب معرفت نفس و ریاضت نیز مخالفت با نفس و عادات آن است؛ حراست به معنای بررسی حقانیت خدا در وجدان است؛ مراعات نیز به معنای رعایت حقوق الهی در خلوت است؛ میراث سیاست اقامه وفاداری بندگی خدای تبارک و تعالی است؛ و میراث ریاضت رضایت بر حکم الهی است؛و میراث حراست خلوص و دیدار حق است؛ و میراث رعایت محبت و هیبت و جلال الهی است. پس عامل وفاداری پاکی و عامل مقام رضا عشق و محبت الهی است.
درگذشت
به گواهی تاریخ او در سال 320 هجری قمری درگذشت[۴].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفیة، أبو عبد الرحمن السلمی، ص215-217، دار الکتب العلمیة، ط2003
- ↑ همان
- ↑ طبقات الأولیاء، ابن الملقن، ص83، مکتبة الخانجی، ط1994
- ↑ أبو عمرو الدمشقی