۸۷٬۶۵۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ك' به 'ک'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
=سفرهای ابن بطوطه= | =سفرهای ابن بطوطه= | ||
در بیست و دو سالگی سودای سفر به | در بیست و دو سالگی سودای سفر به مکه و ادای [[فریضه حج]] زندگیش را دگرگون ساخت. پس در سال 725 هـ . تن به غربت و دوری از خانواده داد و تنها به شوق دیدار [[خانه خدا]] و زیارت آرامگاه [[محمد (ص) خاتم الانبیاء|پیامبر اکرم]] زادگاه خود را ترک گفت. <ref> رحله ابن بطوطه، (بیروت: | ||
دارصادر، 1986) صفحه 14</ref> | دارصادر، 1986) صفحه 14</ref> | ||
در آغاز عزم [[زیارت]] و سپس بازگشت به وطن خود را داشت | در آغاز عزم [[زیارت]] و سپس بازگشت به وطن خود را داشت لیک این سفر عزم او را دگرگون کرد و او از مکه به عراق رفت. [[نجف]]، [[واصل]] و [[بصره]] را دیده و از آنجا راهی [[آبادان]] شد. زان پس همچنان سرزمین ایران را پیمود تا به شیراز رسید و مدتی مقیم آن دیار گشت و به زیارت قبر سعدی شتافت. | ||
از ایران به عراق آمد و از آن جا دوباره قصد حج | از ایران به عراق آمد و از آن جا دوباره قصد حج کرد و در سال 728 به مکه رسید و تا سال 730 مجاور آن شهر مکرّم بود و سه سال پیاپی حج کرد و سپس راه یمن را در پیش گرفت. از آنجا به مقدیشو [مگادیشو] (در [[سومالی]]) رفت و پس از آن به [[عمان]] پا نهاد و از طریق جزیره هرمز مجدداً وارد خاک ایران شد و از طریق [[بحرین]] به قطیف و حسا [احساء] (که پیش از آن هَجَر خوانده میشد) و یمامه رفت و باز راه خانه معبود را در پیش گرفته در سال 732 به مکه مکرمه رسید و حج بگزارد. | ||
پس از پایان مراسم حج عزم بازگشت به وطن را داشت. | پس از پایان مراسم حج عزم بازگشت به وطن را داشت. لیکن سر از آسیای صغیر درآورد. انطاکیه را دید. به قونیه رفت و به سر تربت [[ملای روم]] شتافت. آنگاه آسیای صغیر را پشت سرگذاشت و تا جنوب [[روسیه]] پیش رفت. سپس به [[قسطنطنیه]] رفت. آن گاه از طریق ایران به [[غزنین]] و [[کابل]] رفته، گام به دره سند نهاد و به [[شبه قاره هند]] پا گذاشت و مقرب دربار محمد شاه فرمانروای آن سرزمین شد و همراه با هیأت نمایندگی او به چین رفت و در آن جا مدتی ماندگار شد و به شغل قضا پرداخت. | ||
در بازگشت از [[چین]] برای بار سوم به ایران آمد و از شهرهای لار، فسا، شیراز، [[اصفهان]] و شوشتر دیدن | در بازگشت از [[چین]] برای بار سوم به ایران آمد و از شهرهای لار، فسا، شیراز، [[اصفهان]] و شوشتر دیدن کرد و به نجف و سپس کوفه و حلّه رفت. از حله به بغداد و از آن شهر به شام و مصر رهسپار گردید و باز راه مکه را در پیش گرفت و به عَیذاب رفت و از طریق دریا به [[جده]] رسید و در بیست و دوم شعبان سال 749 وارد شهر مقدس مکه شد. پس از برگزاری مراسم حج و زیارت مرقد مطهر [[پیامبر اکرم (ص)]] راه وطن را در پیش گرفت و در سال 750 به فاس پایتخت [[مراکش]] و دربار ابوعنان پادشاه سلسله مرینی پا نهاد. | ||
سپس به زادگاه خود طنجه رفت و از آن جا راه [[اندلس]] را در پیش گرفت و از غرناطه (عروس شهرهای اندلس) دیدن | سپس به زادگاه خود طنجه رفت و از آن جا راه [[اندلس]] را در پیش گرفت و از غرناطه (عروس شهرهای اندلس) دیدن کرد و به فاس بازگشت. از آن جا این رحالّه آخرین سفر خود را آغازید و در قارّه سیاه فرو رفت و تا تومبوکتو و [[نیجریه]] پیش رفت و بدین ترتیب «نخستین جهانگردی بود که در داخل آفریقا سفر کرد و گزارشی از سفر خود به جای گذاشت». <ref>دو وو، بارون کارا، متفکران اسلام، ترجمه احمد آرام، (تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1363)، ج 1، ص | ||
98</ref> | 98</ref> | ||
پس از آن، ابن بطوطه به فرمان ابوعنان در سال 754 به دربار او بازگشت و در همان جا مستقر شد و پس از بیست و نه سال جهانگردی و زیر پا نهادن عمده سرزمین های | پس از آن، ابن بطوطه به فرمان ابوعنان در سال 754 به دربار او بازگشت و در همان جا مستقر شد و پس از بیست و نه سال جهانگردی و زیر پا نهادن عمده سرزمین های مسکون آن روزگار، آرام گرفت و از آن جا که یادداشت های سفر ابن بطوطه طی حوادث مختلف از جمله اسارت در دست هندوان از میان رفته بود، او دیدهها و شنیده های خود را بر منشی و دبیر دربار معروف به ابن جُزّی املا کرد. ابن جزی با تحریر و تلخیص و گاه تفصیل ـ و حتی در مواردی تحریف ـ گفته های <ref>سفرنامه ابن بطوطه. ترجمه محمد | ||
علی موحد، (تهران: | علی موحد، (تهران: مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، 1361)، ج 1، مقدمه مترجم، صفحه | ||
38.</ref> ابن بطوطه، | 38.</ref> ابن بطوطه، کتاب خواندنی و دلکش «تحفة الأنظار فی غرائب الامصار و عجائب الأسفار» را تدوین کرد که بعدها نام مأنوستر «رحله ابن بطوطه» را به خود گرفت. | ||
=معرفی کتاب ابن بطوطه= | =معرفی کتاب ابن بطوطه= | ||