مغیریه: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۸ دسامبر ۲۰۲۱
جز
جایگزینی متن - 'ي' به 'ی'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی')
خط ۸: خط ۸:


==اعتقادات==
==اعتقادات==
مغیره بن سعید همچون دیگر [[غلاة]] ادعای های عجیبی داشت که  به برخی از آن اشاره می شود. مدعی بود که پیامبر است و اسم اعظم را می داند. از مجسمه بوده و بین [[الحاد]] و [[تجسيم|تجسیم]] جمع  می كرد. نظر مثبتی نسبت به [[خلفای اربعه]] و نیز [[صحابه پیامبر]] نداشت.   
مغیره بن سعید همچون دیگر [[غلاة]] ادعای های عجیبی داشت که  به برخی از آن اشاره می شود. مدعی بود که پیامبر است و اسم اعظم را می داند. از مجسمه بوده و بین [[الحاد]] و [[تجسیم|تجسیم]] جمع  می كرد. نظر مثبتی نسبت به [[خلفای اربعه]] و نیز [[صحابه پیامبر]] نداشت.   
می گفت که پروردگارش شبیه مردى از جنس نور است که اندام و قلب دارد. اندام های او به صورت حرف هجا است الفش چون گام های اوست. عینش چون چشمان اوست.معتقد بود که خداوند هنگام آفریدن عالم،اسم اعظم خود را اعمال كرد و آن اسم بر تاج او قرار گرفت. پس از آن، با انگشت خویش اعمال بندگان را از طاعات و معاصى نگاشت و چون گناهان آنان را فزون یافت، عرقى در وى پدید آمد و از عرق خداوند دو دریا تشكیل گشت یكى دریاى نمك و شور، و دیگرى دریاى شیرین و گوارا، سپس بدان دریا بنگریست و سایه خود را بدید، پس چون خواست سایه خویشتن را بگیرد آن سایه از او دور شد، خداوند چشمان سایه را بر کند تا سایه از میان رفت.از دو چشم خویش خورشید و آسمان را آفرید و از دریاى شور [[كافران]] و از دریاى شیرین [[مؤمنان]] را خلق كرد.دیگر عقیده مغیره این بود که وی نوشیدن آب [[فرات]] و هر نهر یا چشمه یا چاهى را كه در آن نجاست بیفتد، حرام كرد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی،چاپ اول، ص 422 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>
می گفت که پروردگارش شبیه مردى از جنس نور است که اندام و قلب دارد. اندام های او به صورت حرف هجا است الفش چون گام های اوست. عینش چون چشمان اوست.معتقد بود که خداوند هنگام آفریدن عالم،اسم اعظم خود را اعمال كرد و آن اسم بر تاج او قرار گرفت. پس از آن، با انگشت خویش اعمال بندگان را از طاعات و معاصى نگاشت و چون گناهان آنان را فزون یافت، عرقى در وى پدید آمد و از عرق خداوند دو دریا تشكیل گشت یكى دریاى نمك و شور، و دیگرى دریاى شیرین و گوارا، سپس بدان دریا بنگریست و سایه خود را بدید، پس چون خواست سایه خویشتن را بگیرد آن سایه از او دور شد، خداوند چشمان سایه را بر کند تا سایه از میان رفت.از دو چشم خویش خورشید و آسمان را آفرید و از دریاى شور [[كافران]] و از دریاى شیرین [[مؤمنان]] را خلق كرد.دیگر عقیده مغیره این بود که وی نوشیدن آب [[فرات]] و هر نهر یا چشمه یا چاهى را كه در آن نجاست بیفتد، حرام كرد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی،چاپ اول، ص 422 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>


Writers، confirmed، مدیران
۸۶٬۰۴۹

ویرایش