شهاب الدین عمر سهروردی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo">پرونده:سهروردی.jpg|جایگزین=|بندانگشتی|مزار سهروردی در بغداد در س...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۱

مزار سهروردی در بغداد در سال 1924 میلادی
نام شهاب الدين أبو حفص عمر السهروردي البغدادي
نام‎های دیگر شیخ اشراق
درگذشت 594ق

شهاب الدين أبو حفص عمر السهروردي البغدادي (539 هـ— 1 محرم 632 هـ)یکی از علمای اهل سنت و جماعت و از صوفیان برجسته در قرن هفتم هجری، مؤسس فرقه صوفیانه سهروردی[۱]، صاحب کتاب «عوارف المعارف». ذهبی او را «شیخ، امام، عالم، الگو، زاهد، عالم، محدث، شیخ الاسلام، از موحدین صوفیان» توصیف کرده است. شهاب الدین در زمان خود در علم حق، شیخ بود و در تربیت حواریون و در مناجات و دعا برای خلق و ابتهال پیشوا و زبانزد بود.

نسب

هو شهاب الدين أبو حفص وأبو عبد الله عمر بن محمد بن عبد الله بن محمد بن عبد الله - وهو عمويه - بن سعد بن حسين بن القاسم بن النضر بن القاسم بن محمد بن عبد الله ابن عبد الرحمن بن القاسم بن محمد بن أبي بكر الصديق القرشي التيمي البكري السهروردي الصوفي البغدادي[۲].

تولد و تحصیل

او در رجب سال 539 هجری قمری متولد شد و از سهرورد با عمویش اباالنجیب همراه شد و از او پیروی کرد و فقه و وعظ و عرفان را از او فراگرفت.مصاحبت اندکی با عبدالقادر گیلانی داشت،در بصره ازابومحمد بن عبد،هبت الله بن احمد شبلی، ابوالفتح بن البتی، خزایفه بن الحطره، ابوالفتوح الطایی، ابوزرعه مقدسی ، معمر بن الفاخر و احمد بن مقرب و یحیی بن ثابت استفاده کرد. شاگردان او به عنوان مبلغین اسلام در مسیر تصوف القادري السهروردي در سراسر جهان، شرق و غرب، به ویژه سرزمین هند پراکنده شدند[۳].

وفات

شهاب الدین در شب اول سال 632 هجری قمری / 1234 م در بغداد وفات یافت و در مقبره الوردية به خاک سپرده شد و بر مزار او گنبدی مخروطی شکل به سبک گنبدهای سلجوقی ساخته شد. مسجد بزرگی در کنار آن به نام او نامگذاری شد که مسجد شیخ عمر السهروردی معروف است[۴].

پانویس

  1. السهروردي
  2. شهاب الدين عمر السهروردي
  3. سير وطير : التنظير، حياة الجماعة، وبنى المؤسسة في تصوف أبي حفص عمر السهروردي ، للدكتورة عرين شوكت سلامة فدسي ،2014، ص 23
  4. منارة السهروردي ببغداد مهددة بالسقوط