شاکه (شاکیه): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ابو ال' به 'ابوال') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
==عقاید== | ==عقاید== | ||
شاکه به فاعل طاعات مطیع و به فاعل معاصى عاصى نمی گویند، زیرا به عقیده آنان این احتمال وجود دارد که فاعل معاصى با توبه از دنیا برود. بنابراین جایز نیست که کسى را پیش از مرگ مطیع و عاصى بخوانیم. | شاکه به فاعل طاعات مطیع و به فاعل معاصى عاصى نمی گویند، زیرا به عقیده آنان این احتمال وجود دارد که فاعل معاصى با توبه از دنیا برود. بنابراین جایز نیست که کسى را پیش از مرگ مطیع و عاصى بخوانیم. | ||
همچنین آنان در ایمان خود شک دارند و می گویند که روح ایمان است. شاکه سخنی از ایمان نمی گویند زیرا معتقدند که ایمان مستقیم نیست. آن ها از عقل و روح می گوید که در وجود انسان تصرف می کنند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 250 با ویرایش و اصلاح و جابجایی عبارات.</ref> <ref>ترجمه سواد الاعظم، ص 173</ref> <ref>عراقی ابو محمد عثمان، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 78.</ref> <ref>مقریزی تقى الدين | همچنین آنان در ایمان خود شک دارند و می گویند که روح ایمان است. شاکه سخنی از ایمان نمی گویند زیرا معتقدند که ایمان مستقیم نیست. آن ها از عقل و روح می گوید که در وجود انسان تصرف می کنند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 250 با ویرایش و اصلاح و جابجایی عبارات.</ref> <ref>ترجمه سواد الاعظم، ص 173</ref> <ref>عراقی ابو محمد عثمان، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 78.</ref> <ref>مقریزی تقى الدين ابوالعباس، الخطط ، قاهره، سال 1911، ج 2، ص 170.</ref> <ref>ملک زاده رضا، دبستان المذاهب، تهران، ج 2، ص 97.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۵۷
شاکه یا شاکیه از فرق «مشبهه» شیعه اند.
تاریخچه
در برخی از منابع نام این فرقه شاکیان آمده و غیاث اللغه این فرقه را از «مرجئه» شمرده است.
عقاید
شاکه به فاعل طاعات مطیع و به فاعل معاصى عاصى نمی گویند، زیرا به عقیده آنان این احتمال وجود دارد که فاعل معاصى با توبه از دنیا برود. بنابراین جایز نیست که کسى را پیش از مرگ مطیع و عاصى بخوانیم. همچنین آنان در ایمان خود شک دارند و می گویند که روح ایمان است. شاکه سخنی از ایمان نمی گویند زیرا معتقدند که ایمان مستقیم نیست. آن ها از عقل و روح می گوید که در وجود انسان تصرف می کنند. [۱] [۲] [۳] [۴] [۵]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 250 با ویرایش و اصلاح و جابجایی عبارات.
- ↑ ترجمه سواد الاعظم، ص 173
- ↑ عراقی ابو محمد عثمان، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 78.
- ↑ مقریزی تقى الدين ابوالعباس، الخطط ، قاهره، سال 1911، ج 2، ص 170.
- ↑ ملک زاده رضا، دبستان المذاهب، تهران، ج 2، ص 97.