۸۵٬۹۵۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'أبو ال' به 'أبوال') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''أبوجعفر أحمد بن حمدان بن علی بن سنان الحیری النیشابوری''' از علمای [[اهل سنت]] و از شیوخ برجسته [[تصوف]] در قرن چهارم هجری بود. ابوعبدالرحمان سلمی در مورد وی گفت که او "یکی از بزرگان مشایخ و علمای نیشابور" است<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص254-257</ref> و الذهبی وی را چنین توصیف می کند: «الإمام الحافظ الزاهد القدوة، المُجاب الدعوة، شیخ الإسلام» أبوعثمان الحیری در مورد او می گوید: "هر کس دوست دارد با مسیر سلوکی خائفان درگاه الهی آشنا شود باید به ابوجعفر نگاه کند." وی در سال 240 هجری قمری متولد شد و در سال 311 هجری قمری درگذشت و جانشین او دو پسرش که در زمانه خود از مشاهیر بودند یعنی : شیخ خوارزم ابوالعباس بن حمدان و مسند نیشابور ابوعمرو بن حمدان شدند. | ||
=اساتید= | =اساتید= | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
=شاگردان= | =شاگردان= | ||
أبو عثمان الحیری، | أبو عثمان الحیری، أبوعلی الحسین بن علی الحافظ، عبدالله بن سعد، أبوالولید حسان بن محمد، أبوالعباس بن عقدة و دو پسرش؛ همچنین أبا عثمان الحیری و أبا حفص النیشابوری از او بهره ها برده اند. | ||
=گفتارها= | =گفتارها= | ||