ابراهیم سرخابی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
<br /> | <br /> | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
درحدود هفت سالگی نزد مرحوم پدر شروع به خواندن | درحدود هفت سالگی نزد مرحوم پدر شروع به خواندن [[قرآن مجید]] کرد. پس از ختم قرآن و خواندن کتاب های “پند نامه ی” شیخ عطار ، و” گلستان” و “بوستان” [[سعدی]] و بعضی از رساله های “جامع المقدمات” نزد مرحوم پدر؛ برای ادامه تحصیل به مدارس علوم دینی رفت که آن زمان معروف بود به ( حوجره‌ی فه‌قی یان) که در آن ایام در روستا و شهر های “لاجان” و “اشنویه” و “مکریان” و بقیه‌ی مناطق کرد نشین در ایران بود و جویندگان علوم دینی در آن مکان ساده که در واقع بسان دانشگاهی عظیم بود، در خدمت علما و اساتید فاضل درس می خواندند و پرورش می یافتند . | ||
وی در آن حجره ها تحصیلات را ادامه داده و کتاب‌هایی که در آن روزگار برای طلاب بطور سنتی معمول بود را مطالعه و تا آنجا که برای یک فارغ التحصیل حجره – ملا – ضروری و لازم بود | وی در آن حجره ها تحصیلات را ادامه داده و کتاب‌هایی که در آن روزگار برای طلاب بطور سنتی معمول بود را مطالعه و تا آنجا که برای یک فارغ التحصیل حجره – ملا – ضروری و لازم بود از اساتید موجود استفاده کرد. <ref>[http://haje.ir/newsdetails.aspx?itemid=14246 مختصری از زندگینامه حاجی ماموستا ملا عبدالله سُرخابی]</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۹
| نام | ابراهیم سرخابی |
|---|---|
| نامهای دیگر | ماموستا ملا ابراهیم سرخابی |
| نام پدر | ملا علی |
| متولد | ۱۳۰۹ |
| درگذشت | ۱۷ آذر ۱۳۹۹ |
| محل تولد | روستای قلعه تراش شهرستان پیرانشهر |
| اساتید | ماموستاملا عبدالله احمدی (شامخی)
ماموستا ملا سعید هه‌ورامی ماموستا ملا ابراهیم هه‌ورامی(هدایتی) |
| برخی آثار | ترجمه مبادی الاسلام و فلسفه الاحکام تالیف “ابوالاعلی مودودی” از فارسی به زبان کوردی |
ماموستا ملا ابراهیم سرخابی از علمای اهل سنت و امام جمعه اهل سنت شهرستان نقده، رئیس دفتر نمایندگی ولی فقیه در امور اهل سنت این شهرستان و شهرستان پیرانشهر بود.
تحصیلات
درحدود هفت سالگی نزد مرحوم پدر شروع به خواندن قرآن مجید کرد. پس از ختم قرآن و خواندن کتاب های “پند نامه ی” شیخ عطار ، و” گلستان” و “بوستان” سعدی و بعضی از رساله های “جامع المقدمات” نزد مرحوم پدر؛ برای ادامه تحصیل به مدارس علوم دینی رفت که آن زمان معروف بود به ( حوجره‌ی فه‌قی یان) که در آن ایام در روستا و شهر های “لاجان” و “اشنویه” و “مکریان” و بقیه‌ی مناطق کرد نشین در ایران بود و جویندگان علوم دینی در آن مکان ساده که در واقع بسان دانشگاهی عظیم بود، در خدمت علما و اساتید فاضل درس می خواندند و پرورش می یافتند . وی در آن حجره ها تحصیلات را ادامه داده و کتاب‌هایی که در آن روزگار برای طلاب بطور سنتی معمول بود را مطالعه و تا آنجا که برای یک فارغ التحصیل حجره – ملا – ضروری و لازم بود از اساتید موجود استفاده کرد. [۱]