۸٬۱۴۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''فديكيه''' از گروه های مربوط به فرقه خواج اند. ==محل سکونت== در منابع آمده اس...» ایجاد کرد) |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''فديكيه''' از گروه های مربوط به فرقه | '''فديكيه''' از گروه های مربوط به فرقه [[خوارج]] اند. | ||
=محل سکونت= | |||
در منابع آمده است که فدیکیه در عصر حاضر، در بحرین و یمامه سکونت دارند، ولی در مناطقی چون | در منابع آمده است که فدیکیه در عصر حاضر، در [[بحرین]] و یمامه سکونت دارند، ولی در مناطقی چون [[بصره]]، [[کوفه]] و جزیره، هیچ فردی از این فرقه دیده نمی شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref> <ref>مطلی شافعی محمد، التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع، ص180</ref> | ||
= پیشوای گروه= | |||
پیشوای فدیکیه شخصی به نام ابوفدیک عبدالله بن ثور بن سلمه حروری از سران خوارج و از تیره بنی‌سعد بن قیس ثعلبه بود که فرقه فدیکیه منسوب به اوست. | پیشوای فدیکیه شخصی به نام ابوفدیک عبدالله بن ثور بن سلمه حروری از سران خوارج و از تیره بنی‌سعد بن قیس ثعلبه بود که فرقه فدیکیه منسوب به اوست. | ||
=تاریخچه= | |||
عبدالقاهر بغدادی نیز می نویسد: «پس از آن که اعتراضات نسبت به نجدة بن عامر گسترده شد، وی ابوفدیک را به عنوان خلیفه خود انتخاب و خود از این سمت کناره گیری می کند، ولی پس از مدتی ابوفدیک متوجه مي‌شود که اصحاب نجده که به جنگ رفته بودند بازگشته و قصد دارند تا دوباره او را به امارت بر گردانند، در نتیجه درصدد قتل نجده برمی آید. نجده فرار می کند و در خانه شخصی از پیروانش مخفی مي شود. ابوفدیک اعلام مي کند که اگر غلامی از او خبری بیاورد، آزاد مي شود و اگر آزاده ای چنین کند، ده هزار درهم دریافت خواهد کرد. کنیزی جایگاه نجده را نشان می دهد و ابوفدیک یکی از خوارج به نام راشد طویل را همراه با لشگری نزد او می فرستد. او نجده را به قتل می رساند و سرش را نزد ابوفدیک مي‌آورد . پس از این ماجرا برخی از پیروان ابوفدیک، از او فاصله گرفتند و همچنین نجده که با یکی دیگر از سران خوارج به نام ابوعطیه همراه شده بودند، از هم جدا شده و در نتیجه ابوفدیک در برابر لشگریان عبدالملک مروان، به فرماندهی معمّر یا عمر بن عبدالله بن معمّر شکست خورده و کشته مي‌شود. | [[عبدالقاهر بغدادی]] نیز می نویسد: «پس از آن که اعتراضات نسبت به نجدة بن عامر گسترده شد، وی ابوفدیک را به عنوان خلیفه خود انتخاب و خود از این سمت کناره گیری می کند، ولی پس از مدتی ابوفدیک متوجه مي‌شود که اصحاب نجده که به جنگ رفته بودند بازگشته و قصد دارند تا دوباره او را به امارت بر گردانند، در نتیجه درصدد قتل نجده برمی آید. نجده فرار می کند و در خانه شخصی از پیروانش مخفی مي شود. ابوفدیک اعلام مي کند که اگر غلامی از او خبری بیاورد، آزاد مي شود و اگر آزاده ای چنین کند، ده هزار درهم دریافت خواهد کرد. کنیزی جایگاه نجده را نشان می دهد و ابوفدیک یکی از خوارج به نام راشد طویل را همراه با لشگری نزد او می فرستد. او نجده را به قتل می رساند و سرش را نزد ابوفدیک مي‌آورد . پس از این ماجرا برخی از پیروان ابوفدیک، از او فاصله گرفتند و همچنین نجده که با یکی دیگر از سران خوارج به نام ابوعطیه همراه شده بودند، از هم جدا شده و در نتیجه ابوفدیک در برابر لشگریان عبدالملک مروان، به فرماندهی معمّر یا عمر بن عبدالله بن معمّر شکست خورده و کشته مي‌شود. | ||
<ref>احسان بخش صادق، خوارج و علل پیدایش آن، ج2</ref> <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بین الفرق، ص107</ref> | <ref>احسان بخش صادق، خوارج و علل پیدایش آن، ج2</ref> <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بین الفرق، ص107</ref> | ||
=آراء= | |||
ابوالحسن اشعری می نویسد: رای و نظر خاصی را که ابوفدیک نسبت به آن متفرد باشد نیافتیم. جز آن که می دانیم او بر نافع و نجده انکار کرد. <ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص182</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref> | [[ابوالحسن اشعری]] می نویسد: رای و نظر خاصی را که ابوفدیک نسبت به آن متفرد باشد نیافتیم. جز آن که می دانیم او بر نافع و نجده انکار کرد. <ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص182</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref> | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||