پرش به محتوا

فدیکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''فديكيه‏''' از گروه های مربوط به فرقه خواج اند. ==محل سکونت== در منابع آمده اس...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''فديكيه‏''' از گروه های مربوط به فرقه خواج اند.
'''فديكيه‏''' از گروه های مربوط به فرقه [[خوارج]] اند.


==محل سکونت==
=محل سکونت=
در  منابع آمده است که فدیکیه در عصر حاضر، در بحرین و یمامه سکونت دارند، ولی در مناطقی چون بصره، کوفه و جزیره، هیچ فردی از این فرقه دیده نمی شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref> <ref>مطلی شافعی محمد،  التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع،  ص180</ref>
در  منابع آمده است که فدیکیه در عصر حاضر، در [[بحرین]] و یمامه سکونت دارند، ولی در مناطقی چون [[بصره]]، [[کوفه]] و جزیره، هیچ فردی از این فرقه دیده نمی شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref> <ref>مطلی شافعی محمد،  التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع،  ص180</ref>


== پیشوای گروه==
= پیشوای گروه=
پیشوای فدیکیه شخصی به نام ابوفدیک عبدالله بن ثور بن سلمه حروری از سران خوارج و ‌از تیره بنی‌سعد بن قیس ثعلبه  بود که فرقه فدیکیه منسوب به اوست.
پیشوای فدیکیه شخصی به نام ابوفدیک عبدالله بن ثور بن سلمه حروری از سران خوارج و ‌از تیره بنی‌سعد بن قیس ثعلبه  بود که فرقه فدیکیه منسوب به اوست.


==تاریخچه==
=تاریخچه=
عبدالقاهر بغدادی نیز می نویسد: «پس از آن که اعتراضات نسبت به  نجدة بن عامر گسترده شد، وی ابوفدیک را به عنوان خلیفه خود انتخاب و خود از این سمت کناره گیری می کند، ولی پس از مدتی ابوفدیک متوجه مي‌شود که اصحاب نجده که به جنگ رفته بودند بازگشته و قصد دارند تا دوباره او را به امارت بر گردانند،  در نتیجه درصدد قتل نجده برمی آید. نجده فرار می کند و در خانه شخصی از پیروانش مخفی مي‌ شود. ابوفدیک اعلام مي‌ کند که اگر غلامی از او خبری بیاورد، آزاد مي‌ شود و اگر آزاده ای چنین کند، ده هزار درهم دریافت خواهد کرد. کنیزی جایگاه نجده را نشان می دهد و  ابوفدیک یکی از خوارج به نام راشد طویل را همراه با  لشگری نزد او می فرستد. او نجده را به قتل می رساند و سرش را نزد ابوفدیک مي‌آورد . پس از این ماجرا برخی از پیروان ابوفدیک، از او فاصله گرفتند  و همچنین نجده که با یکی دیگر از سران خوارج به نام ابوعطیه همراه شده بودند، از هم جدا شده و در نتیجه ابوفدیک در  برابر لشگریان عبدالملک مروان، به فرماندهی معمّر یا عمر بن عبدالله بن معمّر شکست خورده و کشته مي‌شود.  
[[عبدالقاهر بغدادی]] نیز می نویسد: «پس از آن که اعتراضات نسبت به  نجدة بن عامر گسترده شد، وی ابوفدیک را به عنوان خلیفه خود انتخاب و خود از این سمت کناره گیری می کند، ولی پس از مدتی ابوفدیک متوجه مي‌شود که اصحاب نجده که به جنگ رفته بودند بازگشته و قصد دارند تا دوباره او را به امارت بر گردانند،  در نتیجه درصدد قتل نجده برمی آید. نجده فرار می کند و در خانه شخصی از پیروانش مخفی مي‌ شود. ابوفدیک اعلام مي‌ کند که اگر غلامی از او خبری بیاورد، آزاد مي‌ شود و اگر آزاده ای چنین کند، ده هزار درهم دریافت خواهد کرد. کنیزی جایگاه نجده را نشان می دهد و  ابوفدیک یکی از خوارج به نام راشد طویل را همراه با  لشگری نزد او می فرستد. او نجده را به قتل می رساند و سرش را نزد ابوفدیک مي‌آورد . پس از این ماجرا برخی از پیروان ابوفدیک، از او فاصله گرفتند  و همچنین نجده که با یکی دیگر از سران خوارج به نام ابوعطیه همراه شده بودند، از هم جدا شده و در نتیجه ابوفدیک در  برابر لشگریان عبدالملک مروان، به فرماندهی معمّر یا عمر بن عبدالله بن معمّر شکست خورده و کشته مي‌شود.  
<ref>احسان بخش صادق، خوارج و علل پیدایش آن، ج2</ref> <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بین الفرق، ص107</ref>
<ref>احسان بخش صادق، خوارج و علل پیدایش آن، ج2</ref> <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بین الفرق، ص107</ref>


==آراء==
=آراء=
ابوالحسن اشعری می نویسد: رای و نظر خاصی را  که ابوفدیک نسبت به آن متفرد باشد نیافتیم. جز آن که می دانیم او بر نافع و نجده انکار کرد. <ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین،  ج1، ص182</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref>
[[ابوالحسن اشعری]] می نویسد: رای و نظر خاصی را  که ابوفدیک نسبت به آن متفرد باشد نیافتیم. جز آن که می دانیم او بر نافع و نجده انکار کرد. <ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین،  ج1، ص182</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref>


=پانویس=
=پانویس=
۸٬۱۵۱

ویرایش