فدیکیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''فدیکیه''' از گروه های مربوط به فرقه [[خوارج]] اند. | ||
=محل سکونت= | =محل سکونت= | ||
در منابع آمده است که فدیکیه در عصر | در منابع آمده است که فدیکیه در عصر حاضر در [[بحرین]] و یمامه سکونت دارند ولی در مناطقی چون [[بصره]]، [[کوفه]] و جزیره، هیچ فردی از این فرقه دیده نمی شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350</ref> <ref>مطلی شافعی محمد، التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع، ص180</ref> <ref>حمیری ابو سعید نشوان، الحور العين، تحقيق كمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 170</ref> <ref>ملطی ابو الحسین محمد بن احمد، التنبيه و الرد على اهل الاهواء و البدع، تحقيق محمد زاهد بن الحسن الكوثرى، قاهره، سال 1949 میلادی، ص 170</ref> | ||
= پیشوای گروه= | =پیشوای گروه= | ||
پیشوای فدیکیه شخصی به نام ابوفدیک عبدالله بن ثور بن سلمه حروری از سران خوارج و از تیره بنی‌سعد بن قیس ثعلبه | پیشوای فدیکیه شخصی به نام ابوفدیک عبدالله بن ثور بن سلمه حروری از سران خوارج و از تیره بنی‌سعد بن قیس ثعلبه بود که فرقه فدیکیه منسوب به اوست. | ||
=تاریخچه= | =تاریخچه= | ||
[[عبدالقاهر بغدادی]] نیز می نویسد: «پس از آن که اعتراضات نسبت به | [[عبدالقاهر بغدادی]] نیز می نویسد: «پس از آن که اعتراضات نسبت به نجدة بن عامر گسترده شد، وی ابوفدیک را به عنوان خلیفه خود انتخاب و خود از این سمت کناره گیری می کند، ولی پس از مدتی ابوفدیک متوجه می‌شود که اصحاب نجده که به جنگ رفته بودند بازگشته و قصد دارند تا دوباره او را به امارت بر گردانند، در نتیجه درصدد قتل نجده برمی آید. نجده فرار می کند و در خانه شخصی از پیروانش مخفی می شود. ابوفدیک اعلام می کند که اگر غلامی از او خبری بیاورد، آزاد می شود و اگر آزاده ای چنین کند، ده هزار درهم دریافت خواهد کرد. کنیزی جایگاه نجده را نشان می دهد و ابوفدیک یکی از خوارج به نام راشد طویل را همراه با لشگری نزد او می فرستد. او نجده را به قتل می رساند و سرش را نزد ابوفدیک می‌آورد. پس از این ماجرا برخی از پیروان ابوفدیک از او فاصله گرفتند و همچنین نجده که با یکی دیگر از سران خوارج به نام ابوعطیه همراه شده بودند، از هم جدا شده و در نتیجه ابوفدیک در برابر لشگریان عبدالملک مروان، به فرماندهی معمّر یا عمر بن عبدالله بن معمّر شکست خورده و کشته می‌شود. | ||
<ref>احسان بخش صادق، خوارج و علل پیدایش آن، ج2</ref> <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بین الفرق، ص107</ref> | <ref>احسان بخش صادق، خوارج و علل پیدایش آن، ج2</ref> <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بین الفرق، ص107</ref> | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[رده: کلام ]] | [[رده: کلام ]] | ||
[[رده: فرق و مذاهب کلامی ]] | [[رده: فرق و مذاهب کلامی ]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۰
فدیکیه از گروه های مربوط به فرقه خوارج اند.
محل سکونت
در منابع آمده است که فدیکیه در عصر حاضر در بحرین و یمامه سکونت دارند ولی در مناطقی چون بصره، کوفه و جزیره، هیچ فردی از این فرقه دیده نمی شود. [۱] [۲] [۳] [۴]
پیشوای گروه
پیشوای فدیکیه شخصی به نام ابوفدیک عبدالله بن ثور بن سلمه حروری از سران خوارج و از تیره بنی‌سعد بن قیس ثعلبه بود که فرقه فدیکیه منسوب به اوست.
تاریخچه
عبدالقاهر بغدادی نیز می نویسد: «پس از آن که اعتراضات نسبت به نجدة بن عامر گسترده شد، وی ابوفدیک را به عنوان خلیفه خود انتخاب و خود از این سمت کناره گیری می کند، ولی پس از مدتی ابوفدیک متوجه می‌شود که اصحاب نجده که به جنگ رفته بودند بازگشته و قصد دارند تا دوباره او را به امارت بر گردانند، در نتیجه درصدد قتل نجده برمی آید. نجده فرار می کند و در خانه شخصی از پیروانش مخفی می شود. ابوفدیک اعلام می کند که اگر غلامی از او خبری بیاورد، آزاد می شود و اگر آزاده ای چنین کند، ده هزار درهم دریافت خواهد کرد. کنیزی جایگاه نجده را نشان می دهد و ابوفدیک یکی از خوارج به نام راشد طویل را همراه با لشگری نزد او می فرستد. او نجده را به قتل می رساند و سرش را نزد ابوفدیک می‌آورد. پس از این ماجرا برخی از پیروان ابوفدیک از او فاصله گرفتند و همچنین نجده که با یکی دیگر از سران خوارج به نام ابوعطیه همراه شده بودند، از هم جدا شده و در نتیجه ابوفدیک در برابر لشگریان عبدالملک مروان، به فرماندهی معمّر یا عمر بن عبدالله بن معمّر شکست خورده و کشته می‌شود. [۵] [۶]
آراء
ابوالحسن اشعری می نویسد: رای و نظر خاصی را که ابوفدیک نسبت به آن متفرد باشد نیافتیم. جز آن که می دانیم او بر نافع و نجده انکار کرد. [۷] [۸]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350
- ↑ مطلی شافعی محمد، التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع، ص180
- ↑ حمیری ابو سعید نشوان، الحور العين، تحقيق كمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 170
- ↑ ملطی ابو الحسین محمد بن احمد، التنبيه و الرد على اهل الاهواء و البدع، تحقيق محمد زاهد بن الحسن الكوثرى، قاهره، سال 1949 میلادی، ص 170
- ↑ احسان بخش صادق، خوارج و علل پیدایش آن، ج2
- ↑ بغدادی عبد القاهر، الفرق بین الفرق، ص107
- ↑ اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص182
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 350