شکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی')
خط ۱: خط ۱:
'''شكيه‏''' یکی از شاخه های فرقه [[خوارج]] بودند.
'''شكیه‏''' یکی از شاخه های فرقه [[خوارج]] بودند.


==اعتقادات==
==اعتقادات==
شکیه معتقدند افرادی  كه حدّ بر ايشان واجب شده است، چه سرقت كرده باشند یا [[زنا]] و یا مرتکب [[قذف]] شده باشند، [[مسلمان]] اند.
شکیه معتقدند افرادی  كه حدّ بر ایشان واجب شده است، چه سرقت كرده باشند یا [[زنا]] و یا مرتکب [[قذف]] شده باشند، [[مسلمان]] اند.
و درباره كشته ‏شدگان می گویند که ما از [[خداوند]] براى ايشان طلب آمرزش می کنیم و آن ها را دوست داریم، ولی نمی توانیم نسبت به نجات آن ها شهادت دهیم، زيرا خداوند به رازهاى پنهان ايشان آگاه تر از ما است. پس هیچ تکلیفی برای شهادت متوجه ما نخواهد بود. شكيه همچنین، مخالفان خود را كافر می شمرند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372  شمسی، چاپ دوم، ص 257</ref> <ref>ملطی محمد بن احمد، التنبيه و الرد على اهل الاهواء و البدع،  تحقيق محمد زاهد بن الحسن الكوثرى،  قاهره سال  1949 میلادی، ص 168</ref>
و درباره كشته ‏شدگان می گویند که ما از [[خداوند]] براى ایشان طلب آمرزش می کنیم و آن ها را دوست داریم، ولی نمی توانیم نسبت به نجات آن ها شهادت دهیم، زیرا خداوند به رازهاى پنهان ایشان آگاه تر از ما است. پس هیچ تکلیفی برای شهادت متوجه ما نخواهد بود. شكیه همچنین، مخالفان خود را كافر می شمرند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372  شمسی، چاپ دوم، ص 257</ref> <ref>ملطی محمد بن احمد، التنبیه و الرد على اهل الاهواء و البدع،  تحقیق محمد زاهد بن الحسن الكوثرى،  قاهره سال  1949 میلادی، ص 168</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۹

شكیه‏ یکی از شاخه های فرقه خوارج بودند.

اعتقادات

شکیه معتقدند افرادی كه حدّ بر ایشان واجب شده است، چه سرقت كرده باشند یا زنا و یا مرتکب قذف شده باشند، مسلمان اند. و درباره كشته ‏شدگان می گویند که ما از خداوند براى ایشان طلب آمرزش می کنیم و آن ها را دوست داریم، ولی نمی توانیم نسبت به نجات آن ها شهادت دهیم، زیرا خداوند به رازهاى پنهان ایشان آگاه تر از ما است. پس هیچ تکلیفی برای شهادت متوجه ما نخواهد بود. شكیه همچنین، مخالفان خود را كافر می شمرند. [۱] [۲]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 257
  2. ملطی محمد بن احمد، التنبیه و الرد على اهل الاهواء و البدع، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الكوثرى، قاهره سال 1949 میلادی، ص 168