۸۸٬۰۰۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'نمی شود' به 'نمی‌شود'
جز (جایگزینی متن - 'می دارد' به 'می‌دارد') |
جز (جایگزینی متن - 'نمی شود' به 'نمی‌شود') |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==عقاید== | ==عقاید== | ||
ابومعاذ معتقد بود ایمان حالتى است که آدمى را از کفر نگه می‌دارد. از نگاه وی ایمان مجموعه خصلت هایى است که ترک همگى یا یکى از آن ها موجب کفر می شود. بنابراین با وجود یک خصلت یا چند خصلت ایمان محقق | ابومعاذ معتقد بود ایمان حالتى است که آدمى را از کفر نگه می‌دارد. از نگاه وی ایمان مجموعه خصلت هایى است که ترک همگى یا یکى از آن ها موجب کفر می شود. بنابراین با وجود یک خصلت یا چند خصلت ایمان محقق نمی‌شود مگر که تمام خصلت ها با هم باشد. | ||
وى مى گفت که صرفا به دلیل ترک فرایض حکم به [[کفر]] کسی داده | وى مى گفت که صرفا به دلیل ترک فرایض حکم به [[کفر]] کسی داده نمی‌شود مگر که نسبت به کفرش اجماع شود. البته چنین شخصی از آیین ایمان خارج نمی‌شود هر چند داخل مومنان نخواهد بود. | ||
معتقد بود فریضه اى از ایمان نیست که ترکش «فسق» باشد. بر این باور بود که اگر کسى پیامبرى را بزند یا بکشد به تحقیق [[کافر]] است نه از این جهت که پیامبر را زده یا کشته بلکه به دلیل دشمنى و کینه توزى است که با او داشته و حق وى را پای مال کرده است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 129 همراه با ویرایش و اصلاح جملات</ref> | معتقد بود فریضه اى از ایمان نیست که ترکش «فسق» باشد. بر این باور بود که اگر کسى پیامبرى را بزند یا بکشد به تحقیق [[کافر]] است نه از این جهت که پیامبر را زده یا کشته بلکه به دلیل دشمنى و کینه توزى است که با او داشته و حق وى را پای مال کرده است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 129 همراه با ویرایش و اصلاح جملات</ref> | ||