شریعیه

شریعیه‏ از غلات شیعه و از پیروان مردى به نام شریعى بودند.

شرح حال

ایشان منسوب به ابومحمد حسن شریعی می باشند و از سردمداران فرقه شریعیه و در ابتدا از اصحاب امام علی الهادی (علیه السلام) و امام حسن عسکری (علیه السلام) بود، او اولین کسی بود که پس از امام عسکری (علیه السلام) به دروغ ادعای بابیت و سفارت از ناحیه مقدسه امام عصر(عجل الله فرجه) کرده، اما در ادامه به خداوند و حجت‌های خداوند (علیهم‌السلام) نسبت دروغ داد در باره ایشان نسبت‌هایی غلوآمیز ابراز کرد و مقام آن بزرگواران را از آنچه خداوند به آن ها داده بود برتر داشت و به عبارتی دیگر نسبت الوهیت به ایشان می‌داد. در این صورت از طرف امام و شیعیان مورد لعن قرار گرفتند. این حوادث و برخوردها در حالی بود که شریعی مستقیما به کفر و الحاد گرایید. در مورد او و امثالش گفته شده که ابتدا به دروغ اعلام کردند که از وکلا امام (علیه السلام) هستند و با این دروغ ضعفا را به طرف خود جذب می‌کردند سپس خود را بالاتر می بردند و مدعی بابیت و سپس امامت و مهدویت و سپس الوهیت شدند.

برخی از عقاید

1.خداوند در اشخاص خمسه محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام حلول کرده است. 2.اشخاص خمسه را آلهه و خدا می‌پنداشت. 3.ادعای حلول خدا در خودش را نمود. 4. عده‌ای از اصناف غالیه به نام ذمیه که قائل به خداوندگاری علی (علیه‌السلام) بودند، نسبت به پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) جسارت می‌نمودند و ایشان را تکذیب می‌کردند؛ اما برخی دیگر از غالیان بر حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله) چنین طعن و جسارتی نداشتند. کتب تاریخی، اصحاب فرقه شریعیه را از قسم دوم معرفی کرده است که نسبت به پیامبر اکرم طعن ندارند.

نظر محققین

محققین بر این مطلب واقف اند که این فرقه اگر چه در غلات شیعه جای داده شده است، اما در واقع خارج از اسلام می باشد؛ چنان‌که بغدادی بعد از ذکر هشت فرقه غلات اظهار می‌ کند که این هشت فرقه از غلات رافضی، خارج از تمام فرق اسلام هستند؛ زیرا غیر خدا را به جای خدا ثابت می‌کنند.