مظفر قرمیسینی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''مظفرالقرمیسینی''' از علمای [[اهل‌سنت]] و از عارفان بنام در قرن چهارم هجری بود<ref>طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص298-300، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>. [[ابوعبدالرحمان سلمی|ابوعبدالرحمن سلمی]] او را چنین توصیف کرده است: « او از برجسته‌ترین مشایخ منطقه جبل و از فقرای مخلص الی الله بود.» او از منطقه قرمیسین که معرب کرمانشاهان است و شهری است نزدیک دینور که میان آن و همدان سی فرسخ فاصله بوده است<ref>[https://abadis.ir/fatofa/%D9%82%D8%B1%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%86/ قرمیسین]</ref>. در معجم البلدان در معرفی این شهر گفته است که این منطقه در غرب [[ایران]] و نزدیک همدان واقع شده است<ref>معجم البلدان، ياقوت الحموي، ج3، ص384</ref>. | '''مظفرالقرمیسینی''' از علمای [[اهل‌سنت]] و از عارفان بنام در قرن چهارم هجری بود<ref>طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص298-300، دار الكتب العلمية، ط2003.</ref>. [[ابوعبدالرحمان سلمی|ابوعبدالرحمن سلمی]] او را چنین توصیف کرده است: « او از برجسته‌ترین مشایخ منطقه جبل و از فقرای مخلص الی الله بود.» او از منطقه قرمیسین که معرب کرمانشاهان است و شهری است نزدیک دینور که میان آن و همدان سی فرسخ فاصله بوده است<ref>[https://abadis.ir/fatofa/%D9%82%D8%B1%D9%85%DB%8C%D8%B3%DB%8C%D9%86/ قرمیسین].</ref>. در معجم البلدان در معرفی این شهر گفته است که این منطقه در غرب [[ایران]] و نزدیک همدان واقع شده است<ref>معجم البلدان، ياقوت الحموي، ج3، ص384.</ref>. | ||
=استادان و شاگردان= | =استادان و شاگردان= | ||
عبدالله الخراز را شاگردی نموده<ref>الرسالة القشيرية، أبو القاسم القشيري، ص127</ref> و ابوالفضل عباس بن احمد الازدی <ref>تاريخ الإسلام، الذهبي، ج26، ص541</ref> و ابوبکر الدینوری طرطوسی او را شاگردی کرده‌اند. | عبدالله الخراز را شاگردی نموده<ref>الرسالة القشيرية، أبو القاسم القشيري، ص127.</ref> و ابوالفضل عباس بن احمد الازدی <ref>تاريخ الإسلام، الذهبي، ج26، ص541.</ref> و ابوبکر الدینوری طرطوسی او را شاگردی کرده‌اند. | ||
=گفتار= | =گفتار= | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
[[روزه]] بر سه قسم است: روزه روح با کم کردن آرزوی، روزه عقل با مخالف هوای نفس عمل کردن و روزه نفس با خوداری کردن از خوردن و دیگر لذائذ مشروع. | [[روزه]] بر سه قسم است: روزه روح با کم کردن آرزوی، روزه عقل با مخالف هوای نفس عمل کردن و روزه نفس با خوداری کردن از خوردن و دیگر لذائذ مشروع. | ||
خداوند در قیامت با مومنین از سر فضل و رحمتش برخورد می‌کند ولی با [[کفار]] از باب اتمام حجتی که در دنیا با ایشان کرده و عدالتش حکم خواهد کرد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B8%D9%81%D8%B1_%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D9%85%D9%8A%D8%B3%D9%8A%D9%86%D9%8A#cite_ref-%D8%AD%D9%84%D9%8A%D8%A9_6-0 مظفر القرميسيني]</ref>. | خداوند در قیامت با مومنین از سر فضل و رحمتش برخورد می‌کند ولی با [[کفار]] از باب اتمام حجتی که در دنیا با ایشان کرده و عدالتش حکم خواهد کرد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B8%D9%81%D8%B1_%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D9%85%D9%8A%D8%B3%D9%8A%D9%86%D9%8A#cite_ref-%D8%AD%D9%84%D9%8A%D8%A9_6-0 مظفر القرميسيني].</ref>. | ||
گرسنگی اگر همراه با قناعت باشد مزرعه تفکر، حکمت، احیای بصیرت و عامل نورانی شدن قلب است<ref>حلية الأولياء، أبو نعيم الأصبهاني، ج10، ص361</ref>. | گرسنگی اگر همراه با قناعت باشد مزرعه تفکر، حکمت، احیای بصیرت و عامل نورانی شدن قلب است<ref>حلية الأولياء، أبو نعيم الأصبهاني، ج10، ص361.</ref>. | ||
هر که به آداب شریعت خود را تادیب نماید و همچنین هر که از آداب الهی کوتاهی کند خود و اهلش هلاک می‌شوند. هرکس آداب الهی را از استادی حکیم و فرزانه کسب ننماید نمی‌تواند دیگری را تربیت کند<ref>لواقح الأنوار في طبقات الأخيار، عبد الوهّاب الشعراني، ج1، ص97</ref>. | هر که به آداب شریعت خود را تادیب نماید و همچنین هر که از آداب الهی کوتاهی کند خود و اهلش هلاک می‌شوند. هرکس آداب الهی را از استادی حکیم و فرزانه کسب ننماید نمی‌تواند دیگری را تربیت کند<ref>لواقح الأنوار في طبقات الأخيار، عبد الوهّاب الشعراني، ج1، ص97.</ref>. | ||
نسخهٔ ۳ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۹
| نام | مظفرالقرمیسینی |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | اوحدالمشایخ |
| زیسته | قرن چهارم هجری ایران |
| استادان | عبدالله الخراز |
| شاگردان | ابوالفضل عباس بن احمد الازدی، ابوبکر الدینوری طرطوسی |
| دین و مذهب | اسلام، تسنن |
مظفرالقرمیسینی از علمای اهل‌سنت و از عارفان بنام در قرن چهارم هجری بود[۱]. ابوعبدالرحمن سلمی او را چنین توصیف کرده است: « او از برجسته‌ترین مشایخ منطقه جبل و از فقرای مخلص الی الله بود.» او از منطقه قرمیسین که معرب کرمانشاهان است و شهری است نزدیک دینور که میان آن و همدان سی فرسخ فاصله بوده است[۲]. در معجم البلدان در معرفی این شهر گفته است که این منطقه در غرب ایران و نزدیک همدان واقع شده است[۳].
استادان و شاگردان
عبدالله الخراز را شاگردی نموده[۴] و ابوالفضل عباس بن احمد الازدی [۵] و ابوبکر الدینوری طرطوسی او را شاگردی کرده‌اند.
گفتار
روزه بر سه قسم است: روزه روح با کم کردن آرزوی، روزه عقل با مخالف هوای نفس عمل کردن و روزه نفس با خوداری کردن از خوردن و دیگر لذائذ مشروع.
خداوند در قیامت با مومنین از سر فضل و رحمتش برخورد می‌کند ولی با کفار از باب اتمام حجتی که در دنیا با ایشان کرده و عدالتش حکم خواهد کرد[۶].
گرسنگی اگر همراه با قناعت باشد مزرعه تفکر، حکمت، احیای بصیرت و عامل نورانی شدن قلب است[۷].
هر که به آداب شریعت خود را تادیب نماید و همچنین هر که از آداب الهی کوتاهی کند خود و اهلش هلاک می‌شوند. هرکس آداب الهی را از استادی حکیم و فرزانه کسب ننماید نمی‌تواند دیگری را تربیت کند[۸].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص298-300، دار الكتب العلمية، ط2003.
- ↑ قرمیسین.
- ↑ معجم البلدان، ياقوت الحموي، ج3، ص384.
- ↑ الرسالة القشيرية، أبو القاسم القشيري، ص127.
- ↑ تاريخ الإسلام، الذهبي، ج26، ص541.
- ↑ مظفر القرميسيني.
- ↑ حلية الأولياء، أبو نعيم الأصبهاني، ج10، ص361.
- ↑ لواقح الأنوار في طبقات الأخيار، عبد الوهّاب الشعراني، ج1، ص97.