محمد زاهد الكوثری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'می گرد' به 'می‌گرد'
جز (جایگزینی متن - 'می گرد' به 'می‌گرد')
خط ۵۳: خط ۵۳:
بی مذهبی پل بی دینی: کوثری ضد بی مذهبی بود و اعتقاد داشت [[مذاهب اسلامی]] موجب سعادت دنیا و رسیدن به بهشت می‌شود.
بی مذهبی پل بی دینی: کوثری ضد بی مذهبی بود و اعتقاد داشت [[مذاهب اسلامی]] موجب سعادت دنیا و رسیدن به بهشت می‌شود.
عقیده تنزیه: کوثری در بحث [[توحید]] به اهل‌حدیث خرده می‌گرفت و برخی از آنان را مُشَبِّه و مُجَسِّم می‌خواند. برای نمونه، او ابن‌خزیمه را مجسّم و جاهل به اصول دین می‌دانست و کتاب التوحید او را «کتاب‌ الشرک» می‌خواند.
عقیده تنزیه: کوثری در بحث [[توحید]] به اهل‌حدیث خرده می‌گرفت و برخی از آنان را مُشَبِّه و مُجَسِّم می‌خواند. برای نمونه، او ابن‌خزیمه را مجسّم و جاهل به اصول دین می‌دانست و کتاب التوحید او را «کتاب‌ الشرک» می‌خواند.
انتقادات تند کوثری بر شاه ولی الله دهلوی:او درباره شاه ولی الله دهلوی می‌نویسد: آگاهی های او از کتاب‌های متقدمین کم است و کمیت او در شناخت رجال احادیث و تاریخ علوم و مذاهب می‌لنگد تا جایی که در بسیاری از مباحث علمی دچار لغزش می گردد. در ادامه می‌نویسد: وی در اعتقادات و [[فقه]] پیرو حنفیان پیشین بود، اما از زمانی که به حجاز سفر کرد و حلقه شاگردان شیخ ابوطاهر بن ابراهیم کورانی شافعی درآمد، از راه صحیح حنفیان خارج شد و در توحید ازدیدگاه صحیح استادش در هند شیخ احمد بن عبد‌الاحد سرهندى معروف به امام ربّانى (توحید شهودی) متمایل به [[وحدت]] وجود از طریق نظریه تجلی گردید. کوثری می‌گوید که این نظریه منجر به اتحاد و حلول می‌شود و این دیدگاه در نزد اندیشمندان باطل است. وی در ادامه دهلوی را متهم به لامذهبیت می‌کند که تقلید را رها کرده و گونه‌ای از حشویه حنفیه نادر و منحرف را در اعتقادات و فقه تبلیغ می‌نماید که منجر به گسترش لامذهبیت در شبه قاره گردید<ref>[https://www.alwahabiyah.com/fa/mostabserview/13461/%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%B2%D8%A7%D9%87%D8%AF-%DA%A9%D9%88%D8%AB%D8%B1%DB%8C/#_ftn17 علامه محمد زاهد کوثری]</ref>.
انتقادات تند کوثری بر شاه ولی الله دهلوی:او درباره شاه ولی الله دهلوی می‌نویسد: آگاهی های او از کتاب‌های متقدمین کم است و کمیت او در شناخت رجال احادیث و تاریخ علوم و مذاهب می‌لنگد تا جایی که در بسیاری از مباحث علمی دچار لغزش می‌گردد. در ادامه می‌نویسد: وی در اعتقادات و [[فقه]] پیرو حنفیان پیشین بود، اما از زمانی که به حجاز سفر کرد و حلقه شاگردان شیخ ابوطاهر بن ابراهیم کورانی شافعی درآمد، از راه صحیح حنفیان خارج شد و در توحید ازدیدگاه صحیح استادش در هند شیخ احمد بن عبد‌الاحد سرهندى معروف به امام ربّانى (توحید شهودی) متمایل به [[وحدت]] وجود از طریق نظریه تجلی گردید. کوثری می‌گوید که این نظریه منجر به اتحاد و حلول می‌شود و این دیدگاه در نزد اندیشمندان باطل است. وی در ادامه دهلوی را متهم به لامذهبیت می‌کند که تقلید را رها کرده و گونه‌ای از حشویه حنفیه نادر و منحرف را در اعتقادات و فقه تبلیغ می‌نماید که منجر به گسترش لامذهبیت در شبه قاره گردید<ref>[https://www.alwahabiyah.com/fa/mostabserview/13461/%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%B2%D8%A7%D9%87%D8%AF-%DA%A9%D9%88%D8%AB%D8%B1%DB%8C/#_ftn17 علامه محمد زاهد کوثری]</ref>.


=آثار=
=آثار=
Writers، confirmed، مدیران
۸۶٬۰۹۳

ویرایش