منشور وحدت اسلامی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'بخش ها' به 'بخش‌ها') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
</div> | </div> | ||
ایمان به خداوند یکتا، [[قرآن]] كریم و پیامبر اعظم حضرت محمد بن عبدالله (ص) | ایمان به خداوند یکتا، [[قرآن]] كریم و پیامبر اعظم حضرت محمد بن عبدالله (ص) عالی‌ترین منشور وحدت مسلمانان است. از آنجایی که امت مسلمان پیرو علماء و رهبران دینی خویش می‌باشند، اگر علماء و رهبران دینی مذاهب مختلف اسلامی براساس میثاقی با یکدیگر وحدت رویه داشته باشند، مسلماً تفرقه و تشتت از میان پیروان آنها رخت می‌بندد و یک جامعه متحد مسلمان شکل نمی‌گیرد. بدین منظور مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی اقدام به تهیه پیش‌نویس منشور وحدت اسلامی‌نموده است تا در مجامع اسلامی و کنفرانس‌ها و کنگره‌هایی که دانشمندان مسلمان گردهم جمع می‌شوند بر مبناء آن با یکدیگر عقد برادری و وحدت ببندند.<br> | ||
=بخش‌های کتاب= | =بخش‌های کتاب= | ||
نسخهٔ ۲۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۹
| نام کتاب | منشور وحدت اسلامی |
|---|---|
| نویسنده | دبیرخانه هیئت علمی کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی |
| زبان کتاب | فارسی |
| سال نشر | 1387 ش |
| ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی |
| تیراژ | 1000 نسخه |
| نوبت چاپ | اول |
ایمان به خداوند یکتا، قرآن كریم و پیامبر اعظم حضرت محمد بن عبدالله (ص) عالی‌ترین منشور وحدت مسلمانان است. از آنجایی که امت مسلمان پیرو علماء و رهبران دینی خویش می‌باشند، اگر علماء و رهبران دینی مذاهب مختلف اسلامی براساس میثاقی با یکدیگر وحدت رویه داشته باشند، مسلماً تفرقه و تشتت از میان پیروان آنها رخت می‌بندد و یک جامعه متحد مسلمان شکل نمی‌گیرد. بدین منظور مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی اقدام به تهیه پیش‌نویس منشور وحدت اسلامی‌نموده است تا در مجامع اسلامی و کنفرانس‌ها و کنگره‌هایی که دانشمندان مسلمان گردهم جمع می‌شوند بر مبناء آن با یکدیگر عقد برادری و وحدت ببندند.
بخش‌های کتاب
این منشور دارای چهار بخش است.
بخش اول
در بخش اول پس از بیان ضرورت وحدت، مبانی وحدت که عبارت‌اند از: ایمان به خداوند متعال، ایمان به نبوت و خاتمیت رسول اکرم (ص)، دین اسلام، قرآن و سنت شریف نبوی (ص)، ایمان به معاد و اصل اجتهاد، تبیین گردیده است .
بخش دوم
در بخش دوم با عنوان چشم اندازها، تلاش برای نزدیک ساختن جامعه اسلامی و الگو قرار دادن رفتار ائمه مذاهب اسلامی و گسترش فرهنگ همبستگی بین مسلمانان را وظیفه علماء و اندیشمندان مسلمان دانسته است.
بخش سوم
در بخش سوم تقریب را در همه عرصه‌های زندگی پیروان مذاهب اسلامی قابل اجرا دانسته است.
بخش چهارم
در بخش چهارم به برنامه‌های عمومی جهت تحقق تقریب مذاهب اسلامی در ۱۵ بند پرداخته است.