۸۷٬۷۹۸
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'می شود' به 'می‌شود'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'می شود' به 'می‌شود') |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
ابوحمزه ثمالى در اثر زحمات طاقت فرسا و فعالیت هاى شبانه روزى در کسب علم و حکمت، به مرحله‌اى رسید که به عنوان استاد علم حدیث و فقه و تفسیر، بر کرسى تدریس تکیه زد و معارف [[اهل بيت (ع)|اهل بیت (ع)]] را به شیعیان آموخت. | ابوحمزه ثمالى در اثر زحمات طاقت فرسا و فعالیت هاى شبانه روزى در کسب علم و حکمت، به مرحله‌اى رسید که به عنوان استاد علم حدیث و فقه و تفسیر، بر کرسى تدریس تکیه زد و معارف [[اهل بيت (ع)|اهل بیت (ع)]] را به شیعیان آموخت. | ||
ابوحمزه ثمالی بیشتر وقت خود را به عبادت و تدریس علوم اسلامی می گذراند. او از کسب فیوضات معنوى و تربیتى از محضر ائمه (ع) به ویژه [[امام زین العابدین (ع)]] غافل نبود. از سند دعاى معروف به «ابوحمزه ثمالى» معلوم | ابوحمزه ثمالی بیشتر وقت خود را به عبادت و تدریس علوم اسلامی می گذراند. او از کسب فیوضات معنوى و تربیتى از محضر ائمه (ع) به ویژه [[امام زین العابدین (ع)]] غافل نبود. از سند دعاى معروف به «ابوحمزه ثمالى» معلوم می‌شود که ابوحمزه در آن شب هاى نورانى همدم، همراز و نوکر محضر پیشواى چهارم امام سجاد (ع) بود. | ||
وی در این رابطه می گوید: امام سجاد (ع) شب هاى ماه مبارک رمضان تا سحر مشغول به نماز بود. و زمانی که وقت سحر می شد دعای ابوحمزه را می خواندند: «إِلٰهِى لَاتُؤَدِّبْنِى بِعُقُوبَتِکَ، وَلَا تَمْکُرْ بِى فِى حِیلَتِکَ، مِنْ أَیْنَ لِىَ الْخَیْرُ یَا رَبِّ وَلَا یُوجَدُ إِلّا مِنْ عِنْدِکَ ...». | وی در این رابطه می گوید: امام سجاد (ع) شب هاى ماه مبارک رمضان تا سحر مشغول به نماز بود. و زمانی که وقت سحر می شد دعای ابوحمزه را می خواندند: «إِلٰهِى لَاتُؤَدِّبْنِى بِعُقُوبَتِکَ، وَلَا تَمْکُرْ بِى فِى حِیلَتِکَ، مِنْ أَیْنَ لِىَ الْخَیْرُ یَا رَبِّ وَلَا یُوجَدُ إِلّا مِنْ عِنْدِکَ ...». | ||