عبدالقادر عیسی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۴۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ مهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:
'''عبدالقادر عیسی''' یا عبدالقادر بن عبدالله بن قاسم بن محمد بن عیسی عزیزی الحلبی الشاذلی، یکی از برجسته‌ترین علمای [[اهل سنت]] و جماعت، از علمای [[صوفیه]] در قرن ۱۵ ه.ق و شیخ [[شاذلیه|طریقۀ شاذلیه]] در [[سوریه]] در زمان است که نسل او به امام [[امام حسین (ع)|حسین]] بن [[امام علی بن ابی‌طالب (ع)|علی]] می رسد.  
'''عبدالقادر عیسی''' یا عبدالقادر بن عبدالله بن قاسم بن محمد بن عیسی عزیزی الحلبی الشاذلی، یکی از برجسته‌ترین علمای [[اهل سنت]] و جماعت، از علمای [[صوفیه]] در قرن ۱۵ ه.ق و شیخ [[شاذلیه|طریقۀ شاذلیه]] در [[سوریه]] در زمان است که نسل او به امام [[امام حسین (ع)|حسین]] بن [[امام علی بن ابی‌طالب (ع)|علی]] می رسد.  


زندگيش .
=تولد=
او که در سال ۱۳۳۸ ه.ق/۱۹۲۰ در حلب به دنیا آمد، زود به همراه شیخ محمد زمار و شیخ احمد مائود به همراه شیخ حسن حسنی شیخ روش قادری صوفی درخواست دانش کرد و سپس در سال ۱۹۴۹ به مدت شش سال در مدرسه شبان تحصیل کرد. سپس به دمشق سفر کرد و با بسیاری از علمای آن ملاقات کرد و شیخ محمد الحشمی التلمشنی شیخ راه شازلی در سال ۱۹۵۲ او را همراهی کرد تا اینکه الحشمی در سال ۱۹۶۱ درگذشت و سه سال قبل از مرگش اجازه بزرگ کردن و هدایت به شیوه شازلیا را داشت. شیخ عبدالقادر به عنوان امام و واعظ در مسجد میدان حمد ادامه داد تا اینکه به مسجد عدلیه نقل مکان کرد، سپس تدریس علوم مختلف و تربیت دانشجو را آغاز کرد تا اینکه روش شیخ به بیشتر سوریه و همچنین اردن، ترکیه، لبنان و عراق گسترش یافت. او کتابی به نام «حقایقی در مورد سوفیسم» بر جای گذاشت که گسترش یافت و به انگلیسی و ترکی ترجمه شد و در آن رویکرد خود را به سوف گرایی نوشت.  
او که در سال ۱۳۳۸ ه.ق/۱۹۲۰ در حلب به دنیا آمد.


=تحصیل=
از کودکی علم‌آموزی را شروع کرد. اساتید بسیاری را درک کرد. در سال ۱۹۴۹ به مدت شش سال در مدرسه الشعبانیه تحصیل کرد.
از جمله اساتیدی که در حلب ایشان را درک کرد عبارتند از:
* شیخ محمد زمار
* شیخ احمد معود
* شیخ حسن حسانی شیخ طریقۀ قادریه صوفیه
هجرت به دمشق=
پس از بهره‌گیری از علمای حلب، به دمشق سفر کرد و با بسیاری از علمای آنجا ملاقات کرد. در آنجا با شیخ [[محمد الهاشمی التلمسانی]] شیخ طریقۀ شاذلیه آشنا شد و از سال ۱۹۵۲ تا زمان وفات استاد در سال ۱۹۶۱ میلادی همراه او بود. شیخ تلمسانی سه سال قبل از مرگش  اجازه ارشاد و تربیت بر مبنای طریقه شاذلیه را به عبدالقادر داد.
=فعالیت=
شیخ عبدالقادر به عنوان امام و واعظ در مسجد میدان حمد بود و پس از آن به مسجد عادلیه نقل مکان کرد. سپس تدریس علوم مختلف و تربیت دانشجو را آغاز کرد تا اینکه روش تربیتی او به بیشتر سوریه و همچنین [[اردن]]، [[ترکیه]]، [[لبنان]] و [[عراق]] گسترش یافت. او کتابی به نام "حقائق عن التصوف" بر جای گذاشت که انتشار داده شد و به انگلیسی و ترکی ترجمه شد و در آن شیوۀ خود در تصوف را نوشت.


حمایت از راه شازلی نام «عبدالکادر عیسی» را نشان می دهد


=وفات=
=وفات=