باجوان: تفاوت میان نسخه‌ها

این فرقه در عقاید با اختلاف های جزیی به فرقه شبک شباهت دارند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول ،  ص 94 </ref> <ref>مظفر محمد حسین، تاریخ شیعه ص 170</ref> آنان خدا را به یگانگی می شناسند و [[پیامبران]] را نیز دوست دارند؛ اما در میان پیامبران به [[حضرت اسماعیل]] بیشتر احترام می‌کنند. در نگاه این فرقه شراب  حلال است. هر شش یا هفت خانوار باجوان تحت نظر یک رییس است که ایشان مخارج او را بر عهده دارند. [[روزه]] نزد آن ها حرام است و ابداً نمازهای متداول را نمی شناسند بلکه نمازی مخصوص به خود دارند. در بعضی از اعیاد محفل دینی دارند که در آن روز رئیس با کسانی  که زیر نظر او هستند دیدار می‌کند با این توضیح که از آنان تخم مرغ هایی نمی‌گیرد و در خانه خود جمع می‌کند. بعد آن ها را پوست کنده و هریک را به هفت قسمت می‌کند و در ظرفی نهاده و درحالی که حاضرین شراب می نوشند رئیس بر این تخم مرغ ها دعا می خواند. در ضمن این دعا خوانده می‌شود که این تخم مرغ ها قربانی اسماعیل اند و مبادا کسی جسارت ورزیده و پیش از اقرار به گناهان خود نزدیک این غذا شود. در این وقت هر یک از حاضرین به گناهان خود اقرار کرده و سپس غذا را می‌خورند. و این نمازی است که مخصوص آن ها است. همچنین از فرائض دینی آن ها عزاداری برای [[امام حسین (علیه السلام)]] در ایام [[عاشورا]] می‌باشد.<ref>صراف، احمد حامد، الشبک، ص 222</ref>